Anti-conceptie

Ik ben sinds maandag terug begonnen met de pil te nemen, maar wel met weinig goesting. Ik voel me er niet goed bij dat ik die terug moet nemen en dat heeft niks te maken met de pil zelf maar enkel met mijn gevoel. Het is vooral onder lichte dwang van mijn vriend dat ik ze nu terug neem, want hij vond het niet leuk meer met condooms en hij zag het eerder als een beperking maar ik had er geen enkel probleem mee. Nu ga ik ook terug een hogere bloeddruk hebben en zal ik ook terug wat verzwaren, dan is mijn moeite om terug op gewicht te geraken voor niks geweest. :-(

Hij wilde het echt niet meer en hij zei me ook dat als ik niet de pil zou nemen we het dan volledig zonder zouden doen, maar dat zie ik nu ook weer niet zitten. Ik wil wel graag nog een 3de kindje maar niet zo snel en dat wil hij nu net ook niet. Dus je weet wat de gevolgen dan zouden zijn en ik denk niet dat ik het over mijn hart dan zou krijgen om dan een beslissing te nemen. Ik denk dat hij dat ook weet dat ik het dan onmogelijk zou kunnen laten weg doen en momenteel is een 3de kindje niet haalbaar omdat we geen plaats hebben nog de financieën hebben. Daardoor heeft hij me een beetje gedwongen.

Ik ben al een maand later begonnen dan dat hij wilde, omdat ik gaf nog borstvoeding begin december toen ik terug aan het werk ging en ik had dat graag nog even blijven doen maar na een week was hij al aan het zagen wanneer ik nu de pil terug ging nemen en zolang ik nog borstvoeding gaf ging dat dus niet. Ik ben dan de tweede week toch overgegaan op flesjes, maar ik had de eerste week van december al terug mijn menstruatie gehad en ik had toen nog geen voorschrift dus kon ik het nog even uitstellen. Nu had ik gehoopt dat hij het zou vergeten, maar de laatste week van december moest ik met de jongste naar de dokter omdat zijn billetjes vuurrood zagen en toen kwam hij natuurlijk terug aandraven dat ik een voorschrift moest vragen. Ik heb dat toen wel gedaan en ik ben ze dan ook gaan halen.

Nu moest ik begin januari terug ongesteld worden, maar dat gebeurde niet en we hadden enkele dagen ervoor wel een beetje onvoorzichtig geweest dus hij begon al te panikeren. Ik daarentegen had geen schrik ervoor, als het zo was ja dan was het zo maar spijtig een week met vertraging kwam mijn menstruatie toch door en moest ik terug de pil beginnen nemen. Ik neem ze nu al terug 4 dagen, maar ik vrees dat het niet goed loopt want ik heb ze al elke avond vergeten dus hij gaat nog een beetje geduld moeten voor we zonder kunnen vrijen.

Ik denk dat ik het gewoon moeilijk heb met het feit dat ons avontuur momenteel voorbij is en dat die 2 wonderlijke momenten enkel nog een mooie herinnering zijn.  Maar misschien dat ik over een paar jaar terug samen met mijn vriend aan zo'n avontuur mag beginnen.

Ik zal nu maar verder genieten van mijn 2 bengeltjes en over een 3 jaar zullen we wel zien of er nog een kindje of 2 bij kunnen. Ik denk dat ik meeste angst heb nu dat ik terug de pil neem dat ik over 3 jaar ga zeggen dat ik content ben met mijn 2 kapoenen dat er geen kindjes meer gaan bij komen omdat mijn vriend ook na zijn 30ste geen kindjes meer wil en die is in december net 30 geworden maar we verschillen 5 jaar dus vind ik dat t.o.v. mij niet echt eerlijk. Dat zien we dan nog wel, nu even rustig genieten van mijn ventjes.

Sorry als het een beetje door elkaar staat, maar het is soms moeilijk om iets dat je dwars zit volledig duidelijk te maken, want mijn vriend begrijpt mijn gevoel soms ook niet.