Ziekenhuis

We zijn zojuist terug uit het ziekenhuis met Lisanne. Het was even behoorlijk schrikken gisteravond. Ik merkte gistermiddag dat Lisanne wat hangerig werd, wat snotterig en ze kwam vaak voor een voeding. Ook huilde ze best wel veel en wilde ze niet plat liggen. In de loop van de middag werd ze ook warm. Toch maar even temperaturen dachten we, rond half 7. Ze werd toch wel erg warm en ze krijste elke keer als we haar oppakten.

Shit, 38.0 graden...Heb gebeld met de huisartsenpost. Lisanne is nog maar 5 weken oud. Even overleggen wat we moeten doen. We mochten direct komen. Mijn moeder pastte even op Renske, die inmiddels al op bed lag en gelukkig niks in de gaten had. Wij met ons kleine poppetje naar de huisartsenpost. Het beviel de huisarts totaal niet, maar de koorts was al weg en was toen 37.5 graden. Toch maar even overleggen met de kinderarts. Die vond het ook een twijfelgeval. Haar longen klonken schoon, ze had geen pijn bij verschonen... Maar die koorts kon niet uit het niets komen.

Na langdurig overleg zijn we weer naar huis gestuurd, maar er werd wel met klem geadviseerd Lisanne bij iedere voeding te temperaturen en bij 38 graden of meer direct te bellen en ook als we het niet vertrouwden. We mochten haar wel neusspray geven omdat ze wat verkouden was. Voor het slapengaan nog steeds geen koorts, maar we hadden vast met mijn moeder afgesproken dat we haar zouden bellen, ook al was het midden in de nacht, als we naar het ziekenhuis moesten, zodat ze op Renske kon passen.

En ja hoor, het was exact 2.22 uur toen ik wakker werd van een zacht huiltje. Ik haalde Lisanne uit bed, natuurlijk gloeiend heet van de koorts. Ze had 38.6 graden koorts. Direct huisartsenpost gebeld (en mijn moeder) en we konden direct komen. Terwijl we op mijn moeder wachtten had ik Lisanne nog even gevoed, ze dronk gelukkig wel en ze had ook nog een plasluier.

De huisarts heeft haar uitgebreid onderzocht. Longetjes waren schoon, ze gaf geen pijn aan, maar ze had nog steeds 38.3 graden koorts om 3.15 uur. De huisarts keek in haar oren en haar beide oren waren rood. O jee, ze zal toch geen oorontsteking hebben toch? Die ellende hebben we al volop meegemaakt met Renske en we weten dus hoe ziek een babytje er van kan zijn.

We werden direct doorgestuurd naar de kinderafdeling. Daar werd gelijk bloed afgenomen en urine opgevangen. Om te testen op ontstekingswaarden en een blaas-/nierbekkenontsteking uit te sluiten. Godzijdank werd er niks gevonden en de ontstekingswaarden in het bloed waren heel laag. Wel hoorde de arts heel iets over de longetjes en was de koorts ook nog niet gezakt.

Lisanne kreeg paracetamol en ze wilden haar graag even ter observatie in het ziekenhuis houden om te zien hoe ze reageerde daarop. Ook vonden ze haar hartslag te hoog en ze wilden graag zien dat die zou zakken. Dus er werd een kamer klaargemaakt en ze werd aangesloten op allerlei toeters en bellen. Ik mocht bij haar blijven slapen, dus dat was wel heel fijn. Ik heb alleen geen oog dicht gedaan, maar ik stond stijf van de adrenaline, dus ik viel gelukkig nog niet om.

Gelukkig deed Lisanne het heel goed. Haar hartslag daalde naar normale waardes, haar ademhaling was goed, het zuurstofgehalte in haar bloed was normaal en de koorts zakte helemaal weg. De kinderarts was heel tevreden over hoe ze het deed, maar vond wel dat Lisanne met haar vijf weken nog wel goed in de gaten moet worden gehouden.

We zijn nu weer thuis, maar met de instructies dat we haar goed in de gaten moeten houden. Het kan namelijk twee kanten opgaan. Het is in elk geval duidelijk dat ze een virus te pakken heeft. Optie 1 is dat het een virus is die zich concentreert op haar oren en bovenste luchtwegen. Een flinke verkoudheid dus en daardoor een dubbele oorontsteking. Daar kan ze geen antibiotica voor krijgen, want het wordt veroorzaakt door een virus en geen bacterie. Kwestie van uitzieken dus. Koorts hebben mag, maar niet langer dan vijf dagen. Als ze langer dan vijf dagen koorts blijft houden moeten we even contact opnemen met onze eigen huisarts en die kan eventueel weer doorverwijzen naar de kinderarts.

Optie 2 is dat het het RS-virus blijkt te zijn. Dat is in dit stadium nog niet te zeggen, want het RS-virus ontwikkelt zich in eerste instantie net als een verkoudheidsvirus. Waar we op moeten letten is of ze benauwd wordt. Dus of ze haar borstkastje intrekt en neusvleugelt als ze ademt. Het gevaar met het RS-virus op deze leeftijd is dat een baby kan stoppen met ademen. Doodeng dus. Als we merken dat ze benauwd is, moeten we direct bellen met de huisarts of de huisartsenpost en dan sturen die door naar de kinderarts en wordt ze weer opgenomen in het ziekenhuis.

Verder mogen we bij twijfel of bij ongerustheid altijd contact opnemen met de huisarts/huisartsenpost. We hebben beide opties meegemaakt met Renske. Renske heeft als baby heel veel oorontstekingen gehad én is opgenomen geweest vanwege het RS-virus. We weten dus waar we mee te maken hebben bij Lisanne. Het enge is alleen dat Lisanne nog maar 5 weken is en Renske was al ruim 3 maanden geweest toen ze voor het eerst ziek werd. Die had dus al veel meer te verzetten dan Lisanne.

Het is nu dus goed in de gaten houden wat er gebeurt. We moeten 3 dagen 3x daags paracetamol toedienen en neusspray gebruiken om de neus/oren vrij te houden. Ook regelmatig temperaturen en haar ademhaling in de gaten houden. We zijn gelukkig weer thuis, maar we zijn er nog niet klaar mee. Omdat ze nog maar sinds gistermiddag ziek is, betekent het dat het een beginnende virusinfectie is, dus we kunnen nog wel wat verwachten. Hopelijk komt ze er snel overheen en valt het ziek-zijn mee. Maar het blijft toch behoorlijk schrikken als zo'n kleintje ziek is. Gelukkig wonen wij 5 minuten rijden van het ziekenhuis, dus als er wat is, dan zijn we er ook zo. We wachten af hoe het zich verder gaat ontwikkelen...