Ik kom zojuist terug van de eerste keer consultatiebureau. Heb er gewoon hoofdpijn van. Wat een flauwekul toch elke keer. Het is alsof ze gewoon ergens naar zoeken om over te mekkeren. Bah, heb het nu alweer helemaal gehad met ze. En ik was juist zo blij dat ik er met Renske niet meer naartoe hoefde. Maar het begint weer van voor af aan.
Eigenlijk is er helemaal niets aan te merken op Lisanne. Ze groeit goed, ze is tevreden, ze vonden haar zelfs erg vlot en heel wijs om zich heen kijken. Ze was eigenlijk helemaal goedgekeurd. Totdat ze vroeg naar de borstvoeding. Ik heb niet eens eerlijk geantwoord, want ik weet wat voor zeiksnorren het zijn bij het cb. Dus ik heb het aantal voedingen al wat lager gehouden dan in werkelijkheid. Maar oh, het was véél te veel. 'Met dát gewicht???' zei de verpleegkundige, alsof ze poep rook, toen ik zei dat ze 7 à 8 voedingen op een dag krijgt. 'Dat is té veel, dat mag wel een stuk minder.'
BAM! Dat voelde als een klap in mijn gezicht. Borstvoeding is de eerste weken investeren. Ik voed op verzoek en mijn meisje vraagt nu eenmaal vaak om een voeding. Maar ze doet het toch goed? Ze was toch heel tevreden over haar groei en over hoe wijs ze wel niet keek en dat het zo'n vlotte tante was.
Nog steeds met een gezicht alsof ze zojuist in een grote koeienvlaai had gestapt met haar blote voeten, ging ze verder met het bekritiseren van mijn manier van borstvoeden. 'Je moet haar om de 4 uur voeden. En als ze eerder komt dan hou je haar maar zoet met een speentje.' Die wil ze niet mevrouw, dat heb ik al geprobeerd, en ik wil eigenlijk ook liever niet dat ze een speen heeft. 'Dan geef je haar je pink.' Ze wordt boos mevrouw, als ze merkt dat er niks uit mijn pink komt. Ze wil graag aan de borst als ze honger heeft... 'Dan geef je haar maar water. Er zit een limiet aan de hoeveelheid borstvoeding die een kind mag hebben.'
Huh? Ik heb Renske 1,5 jaar gevoed, heb regelmatig contact gehad met een lactatiekundige, ik ken de website borstvoeding.com van voor tot achter, maar ik heb werkelijk nog nooit gehoord van een limiet bij borstvoeding. 'Ik wil niet dat mijn dochter water drinkt, de borstvoeding moet voldoende zijn...' stamelde ik nog.
En toen, met een gezicht alsof ze met haar neus in de koeienvlaai was gevállen, zei ze dat ik mijn dochter toch écht teveel borstvoeding gaf en wenste me veel succes met het opvolgen van haar advies. 'Verder kan ik niets bedenken, dus tot de volgende keer'.
En daar stond ik weer buiten de deur. Woedend, razend was ik. Ik KOOKTE! Ik heb me ingehouden. Heb Lisanne aangekleed, heb een afspraak gemaakt voor de eerste prikjes en ben zo goed als kon met mijn bekkeninstabiliteit zo snel mogelijk daar weg gegaan. Bij thuiskomst heb ik Lisanne heel demonstratief aan de borst gelegd. Ze had honger, de laatste voeding was 3 uur geleden en ik vertik het om het advies van het cb op te volgen.
Ik heb mijn man gebeld en die stond op zijn achterste benen. Hij adviseerde me om gelijk contact op te nemen met de lactatiekundige. Ik heb een bericht aan haar gestuurd en het verhaal uitgelegd. Ik heb helaas nog geen antwoord terug. Ik hoop dat ze mij kan geruststellen. Ondertussen blijf ik Lisanne gewoon voeden zoals ik het gewend ben. De enige die mij advies mag geven over de borstvoeding, waar ik ook daadwerkelijk iets mee ga doen, is de lactatiekundige. En zolang zij nog niet gereageerd heeft, doe ik het op MIJN manier. Pff heb het echt weer he-le-maal gehad met het consultatiebureau...
UPDATE: Ik heb advies gekregen van de lactatiekundige. Dit is wat ze me letterlijk heeft verteld:
'Ga lekker door zoals je het aan het doen was! Je doet het super goed. Kinderen kunnen met borstvoeding heel hard groeien. Ze zal vanzelf minder hard gaan groeien.'
Zo, die steek ik lekker in mijn zak. Ben wel van plan om erop terug te komen de volgende keer dat ik bij het consultatiebureau kom. Wat maken ze mensen toch onnodig onzeker met dit soort advies.
reacties (0)