Gisteren, op 5 december, is na een zwangerschap van 40 weken en 5 dagen, onze tweede dochter geboren! Ze heet Lisanne, is 3760 gram en is 53 cm lang.
De bevalling kwam (gelukkig) spontaan op gang en is heel snel gegaan. We zouden eigenlijk komende maandag ingeleid worden, maar Lisanne heeft haar eigen plan getrokken en ik ben heel erg opgelucht dat ik een volledig natuurlijke bevalling heb gehad, zonder infuus, pijnstilling of wat dan ook.
Nadat we vrijdag bij de gynaecoloog zijn geweest, begon het weer wat te rommelen in mijn buik. Ik had 's avonds weer veel last van harde buiken, maar besloot daar niet teveel aandacht aan te geven. Het voelde niet anders dan de voorgaande dagen namelijk. Mijn man en ik besloten om dit weekend 's avonds lekker op tijd te gaan slapen, zodat we goed uitgerust aan de inleiding konden beginnen komende maandag. Dus toen het half 10 was, besloten we om ons bed op te zoeken. We sloten beneden alles af en ik zei nog tegen mijn man dat hij maar eerst de trap op moest gaan omdat hij sneller was dan ik. Net op het moment dat ik de trap op wilde lopen voelde ik een scherpe steek onder in mijn buik en warm water lopen. Mijn vliezen waren gebroken!
Helaas bleek dat Lisanne had gepoept in het vruchtwater. We beldden de verloskundige en die stuurde ons gelijk door naar het ziekenhuis. Ondertussen begonnen bij mij de weeën al om de 4-5 minuten te komen en kon deze goed wegzuchten. Rond half 11 waren we in het ziekenhuis en werd ik aangesloten op de CTG waarop te zien was dat Lisanne het nog heel goed deed en dat ik al sterke weeën had.
Ik werd even afgekoppeld van de CTG omdat ik moest plassen. Toen mijn blaas leeg was ging het ineens heel snel! De weeën waren ineens heel sterk en kwamen veel sneller achter elkaar. Toen de verloskundige voelde had ik al 7 cm ontsluiting. Even dacht ik dat ik niet meer kon, maar 10 minuten later had ik al 8-9 cm ontsluiting en kon ik al heel voorzichtig iets meepersen. Het was 0.10 uur toen ik echt actief mee kon persen en 7 minuten later had ik een prachtige, gezonde dochter op mijn buik liggen.
Het was een snelle bevalling, 2 uur en 3 kwartier, maar ik kijk er héél mooi op terug. Ik heb wel iets last van naweeën, maar deze zijn niet heel erg pijnlijk en ik heb voldoende aan wat paracetamol om de pijn iets te onderdrukken. Ik ben ontzettend opgelucht dat het een spontane bevalling is geweest en dat het zo goed is verlopen. Helaas is mijn bekkenpijn nog lang niet over, maar ik kan nu in elk geval werken aan het herstel. Hopelijk ben ik gauw weer op de been.
Wij genieten hier in elk geval van onze prachtige 2 dochters. Renske is een hele lieve grote zus en Lisanne is een voorbeeldig babytje dat nauwelijks huilt en de borstvoeding loopt weer als een trein. We hebben een ontzettend fijne kraamhulp en we hebben al de nodige visite en cadeautjes gehad. Pakjesavond vieren we wel een andere keer, maandag- of dinsdagavond ofzo. We hebben nu eerst genoeg te genieten van het mooiste Sinterklaascadeau dat we ons maar kunnen wensen.
reacties (0)