Genieten van mijn meiden en herstellen van de bevalling

Het is inmiddels alweer 5 dagen geleden dat Lisanne is geboren. En het gaat goed! Lisanne groeit als kool, ze zit alweer bijna op haar geboortegewicht. De borstvoeding loopt dan ook als een tierelier. Wel heeft ze de neiging om elke 1,5 uur te komen voor een voeding, ook 's nachts. Dus we zijn het nu stukje bij beetje aan het rekken. Ze drinkt telkens maar halve voedingen en komt dan weer veel te snel voor de volgende voeding. Terwijl ik genoeg melk aanmaak hoor en ze groeit als kool! Dus nu zijn we hard aan het werk om ongeveer 3 uur tussen de voedingen te krijgen, zodat we ook nog een beetje nachtrust krijgen. Inmiddels zit er ongeveer 2,5 uur tussen de voedingen, dus dat gaat de goede kant op. Het is even investeren, maar we krijgen er zo langzamerhand wel een ritme in.

Renske vindt het allemaal erg spannend, zo'n klein zusje erbij. Ze wil haar continu vasthouden, knuffelen en kusjes geven. Lisanne lijkt soms wel 2 moeders te hebben. Als ze huilt, komt Renske regelmatig om het hoekje kijken om te zien of alles wel goed gaat. En ze wil graag overal mee helpen en ik vind het zo leuk dat de kraamhulpen (ja, we hebben er 2!) haar overal bij betrekken. Dan helpt ze mee met bijvoorbeeld de luier verschonen (doekjes en luier aangeven), in bad doen (zeep aangeven, voetjes wassen, met water spelen) en aankleden (sokjes aantrekken, kleertjes aangeven). Het is zo leuk dat ze al zo groot is dat ze dat allemaal kan. En dit zal ze zich waarschijnlijk ook nog wel kunnen herinneren als ze ouder is, dat vind ik wel een mooie gedachte.

Ze heeft afgelopen maandag ook mogen trakteren op school. Ook mocht ze de klassen rond om te trakteren aan de leraren en vertellen dat ze een zusje heeft gekregen. Op het digibord stond die dag een foto van haar en Lisanne en nu hangt er een geboortekaartje met foto bij de deur, zodat alle ouders kunnen zien dat Lisanne is geboren. Renske wordt op school door de leerkrachten en hier thuis door de kraamhulpen in het middelpunt gezet en daar ben ik erg blij mee. Ik heb zelf af en toe het gevoel zó druk te zijn met Lisanne dat Renske er een beetje bij inschiet. Terwijl ik toch ook heel bewust mijn tijd neem met Renske. Dan vertel ik haar hoe lief ik haar vind en dat ik trots op haar ben. Ik lees haar verhaaltjes voor en we hebben afgesproken om morgen samen een gezelschapsspelletje te spelen. Ik wil niet dat zij het idee krijgt dat mama helemaal geen aandacht meer voor haar heeft.

Zelf ben ik natuurlijk nog volop herstellende van de bevalling. Ik heb wat last van naweeën gehad, maar die waren goed te onderdrukken met paracetamol. Ook heb ik wat pijn aan mijn hechtingen, maar ik merk dat dat elke dag een stukje beter gaat. De meeste last heb ik nog van mijn joekels van aambeien die ik heb overgehouden aan het persen. Mijn hemel, ik heb nooit geweten dat die krengen zó zeer doen! En ze jeuken! Sorry voor de details, maar wat een ongelooflijke rotdingen zijn het. Ik smeer ze al een paar dagen in met zalf en dat verkoelt wel, maar ze zitten ook inwendig. Daarom start ik vandaag ook met tabletten. Hopelijk doen die ook goed hun werk en heb ik er gauw wat minder last van.

Mijn bekkeninstabiliteit is helaas ook nog niet verdwenen. Vandaag is mijn bekkenfysiotherapeute aan huis geweest en heb een hoop praktische tips van haar gekregen om daarmee om te gaan. Oefeningen mag ik nog niet doen, daarvoor is het nog te vroeg na de bevalling. Volgende week belt ze me en dan bespreken we even hoe het gaat en dan komt ze waarschijnlijk ook nog even langs huis om me dan wel wat oefeningen te geven waarmee ik aan de slag mag. Haar verwachting is wel dat ik me in de loop van de weken wel beter moet gaan voelen en dat het uiteindelijk wel helemaal over zal gaan. Ik ben in elk geval blij dat ik nu wel kan gaan werken aan mijn herstel en dat daar ook zicht op is. Hopelijk zal dat herstel ook niet te lang duren. In elk geval hoop ik dat ik gauw weer op de been ben en in elk geval een stukje zal kunnen wandelen buiten. Maar ik verwacht dat dát nog wel een paar weken zal duren voor ik zover ben. Tot het weekend zit ik in elk geval nog vastgekluisterd aan de bovenverdieping en vanaf zaterdag/zondag mag ik weer 1 keer per dag naar beneden. Ik ben heel benieuwd hoe het verder nog zal verlopen met mijn bekken. De tijd zal het wel leren, neem ik aan!