Labiel wrak
Vandaag ben ik een kleine week van mijn NOD van ronde 16 verwijderd. Ik had de afgelopen dagen enorme grote en gevoelige borsten. Op zich heb ik dat wel vaker gehad, maar zolang ze niet leger worden, is het een goed teken. Helaas vanmorgen voelde ik dat mijn borsten duidelijk leger waren geworden. Mijn vriend nog even gevraagd te checken (en nog eens) en hij bevestigde mijn gevoel. Voor mijn gevoel betekent legere borsten een mislukte ronde... Opeens was ik zeer verdrietig.
Bij de Kruidvat zag ik een lief dekentje voor een baby en ik heb deze gekocht. Ik heb al zoveel kleertjes, maar nog niet zo'n dekentje. Ideaal voor in de box, in het bedje of in de kinderwagen. Multi-functioneel en lekker zacht en warm. Toen ik thuis kwam zei mijn vriend: heb je weer een compensatie-koop gedaan? Ik werd er nog verdrietiger van en beargumenteerde deze aankoop dat geen compensatie-koop was in mijn ogen. Hij bood zijn excuus aan en een knuffel. Altijd fijn.
Vanmiddag zouden mijn schoon/stiefouders komen. Niet iets waar ik op zat te wachten. Mijn vriend en ik hebben beiden geen goed contact met mijn stiefschoonmoeder. We vertrouwen haar niet (is wel wat aan vooraf gegaan). Zij weten ook niet dat wij bezig zijn voor kindje. Ze zijn zo met zichzelf bezig dat de gesprekken ook nooit komen op het punt dat we het erover kunnen hebben. Het voelt niet vertrouwd of veilig genoeg om het ze te vertellen. Van de week postte zij iets over FB over dat wij meer geduld hebben met het krijgen van een kindje dan mijn schoonvader, die blijkbaar graag een kleinkind wil. Zo ontzettend pijnlijk en heel naar dat zij zoiets op FB zet!! Dat maakt mij kwaad. Ze weet niet waar ze het over heeft!! Alsof het krijgen van een kind gewoon kan als je het maar wilt. Ook vanmiddag had ze er weer een opmerking over. Het maakte mij alleen maar verdrietiger.
Vanavond was ik alleen en heb ik het boek ''Paaseitjes zoeken in het AMC'' over een vrouw in een vruchtbaarheidstraject met dikke tranen uitgelezen. Daarna belde ik mijn moeder. Gelukkig heb ik veel steun aan haar en kan zij goed luisteren. Ik heb zo hard gehuild!!! De afgelopen tijd kon ik steeds niet huilen, maar nu kwam alles eruit. Wanneer krijg ik eindelijk het verlossende tweede streepje in beeld? Ik vind het zo ontzettend moeilijk dit traject.
Gedurende mijn leven heb ik keihard gewerkt om alles voor elkaar te krijgen qua school, studie en werk. Ik kreeg op de basisschool een MAVO-advies, maar ik eindigde op de universiteit. Ik wilde cum laude afstuderen. Ik ging ervoor en het lukte. Maar dit... ik probeer alles maar het lukt niet... Dit is geen kwestie van hard werken, maar van.... pech hebben? Nee, dat geloof ik niet. Er is een reden waarom het niet lukt. Ik wou dat ik die reden wist... Van kleinst af aan was ik met baby's en poppen bezig. Het is de grootste wens van mijn leven!!! En uitgerekend dit lukt niet!! Ik ben echt even een heel labiel wrak op dit moment. Hopelijk zie ik het snel weer wat zonniger in.
reacties (0)