Dag 6..wat een onzekerheid, verdikke

Dag 6, ik heb tot morgenochtend om spontaan een miskraam te krijgen..

Iets waar je normaal gesproken natuurlijk absoluut niet op zit te wachten, maar ik draag nu bijna 4 weken een dood kindje met me mee en ben het wachten beu.

Actief wachten doe ik pas een week.. dat snap ik ook wel, maar als ik hoor van vriendinnen dat ze éérst na het ontdekken bij een echo nog 2 weken moesten wachten en dáárná nog eens 2 weken totdat ze de curretage kregen.. dan word ik er gewoon nu al boos om! ik vind dat echt een onmenselijke gedachte! ik wil verdomme gewoon normaal dit kunnen afsluiten en dat kan gewoon niet als dat kindje er nog zit.

En mischien een hele rare hoor, maar ik heb ook zoiets van 'nog 2 weken? oh hell no, dus nóg 2 weken waarin ik niet alweer voor een nieuwe zwangerschap kan gaan?!'

Ben een beetje boos, op alles en iedereen, een beetje op de wereld enzo.. slaat nergens op, gaat ook nergens over.. maar dan moet ik verdomme de politie bellen midden op de dag omdat die idioten van verderop elkaar verbaal afslachten, incluus hun eigen kroost en dan vind ik het zó krom dat dames zoals ik, of jullie! keer op keer miskraam hier, missed abortion daar, pcos hier, clomidkuurtje daar.. wij verdienen het om kinderen te krijgen als normaal volk.. laat die idioten die toch niet geven om hun nageslacht lekker verminderd vruchtbaar zijn ofzo! maar *zucht* ik snap het wel.. zo zit de wereld niet in elkaar!

Accepteren miek, accepteren.. maar morgen om half 9 bel ik de vlos dat ik een curretage wil, deze week nog,