Hoi dames,
Ik moet even mijn ei kwijt...
Hier zit ik dan achter mijn flaptoppie. Fiene die nu ff lief speelt met haar blokkenkar en het eten dat klaar is wachtend tot vriendlief thuiskomt. Ff een moment om mijn opkomende tranen weg te schrijven. De afgelopen weken zijn heel zwaar geweest. Verhuizing, ziek meisje en alsmaar rommel om je heen. Er moet zoveel geregeld worden! Mijn vriend is overspannen geraakt en altijd maar chagrijnig. Hij reageert alles op mij af en ik kan niets goed doen. Als ik hem wijs op hoe hij ons en dan vooral mij benadert kan ik een snier krijgen. Als ik hem vraag er iets aan te doen (bijvoorbeeld zich ziek melden of vroeger naar bed te gaan) weigert hij pertinent. Maar ondertussen wordt het er geen haartje beter op. En weet je wat het erge is? Ik merk dat ik op Fiene ga afreageren. Ons meisje zit in haar 13 maandensprong en zoals het bij iedere sprong een Fientje betaamt ligt ook nu haar overdagse slaapschema op haar kant. Ze slaapt ms maar een kleine drie kwartier achter elkaar waardoor dit zwangere monster ook niet aan een momentje rust toe komt. Dat in combinatie met hormonen zorgt er dus maar voor dat ook ik op dit moment er helemaal doorheen zit. IK HAAT VERHUIZINGEN EN ALLES WAT ER OMHEEN GEREGELD MOET WORDEN!!!
Kennen jullie het?
Iemand tips hoe ik mijn vriend kan benaderen en voorkomen dat ik afreageer op mijn lieve meisje?
reacties (0)