Over verjaardagen, verhuizen, ziek zijn, ontzettend trots zijn en zwanger zijn.

Hoi dames,

Na een paar weken radiostilte hier ook weer een blogje van mij. Waar moet ik beginnen... geen idee eigenlijk :P

We zijn inmiddels verhuisd naar een grote eengezinswoning en druk aan het klussen, inrichten, uitpakken, inruimen, schoonmaken etc. Een paar hectische weken hebben we achter ons gelaten. Jasp die een week op vakantie was waardoor ik met mijn toen nog ziek zwak en misselijke zwangerschapsweken heel half Nederland op en af moest met een ziek kind (dan je wel kdv). Gelijk daar achteraan de verhuizing. Mijn lief had er een week voor uitgetrokken want dat moest volgens hem voldoende zijn. De eerste drie dagen werden echter compleet ingenomen door het hele gezin dat lam was gelegd door de buikgriep (nog maals dank je wel kdv) een zware oorontsteking op Fienes verjaardag nog wel kwam na het griep en buikgriep verhaal de kop opsteken. Arme moppie heeft twee kuren moeten hebben en nog steeds weten we niet zeker of het wel helemaal ok is. Afgelopen dinsdag gingen we voor controle waar werd geconstateerd dat haar oortjes nog niet schoon waren. Het schaapje krijste de hele boel bij elkaar van de pijn. Maar niet door haar oortjes. Onze doortastende huisarts vroeg of ze aan de diarree was. Nou nee niet echt, wel toevallig twee spuitluiers gehad maar niets bijzonders. Hij schreef toch maar een verdovende billenzalf voor. Hoe dankbaar waren we hem want idd die dag ging ze zwaar aan de diarree en gilde alles bij elkaar van de pijn aan haar schrale billetjes (wederom bedankt kdv). Nu een halve week verder is ze eindelijk weer ons meisje aan hwt worden. Haar verkoudheid (die kwam er ook nog ff tussendoor) neemt steeds meer af, ze kan weer vrij ademen en langzamerhand verbetert ook weer haar slaapritme.

Even terug naar ruim twee weken geleden. Fienes eerste verjaardag. Ondanks haar flinke oorontsteking en hoge koorts was het een heel leuk kleinschalig feestje waarbij ons gloeikacheltje als stralende middelpunt zich helemaal op haar gemak voelde. Ze heeft de taart aangevallen, lekker gespeeld met oud en nieuw speelgoed en goed geslapen. Het was een dag om nooit te vergeten. Zo bijzonder die eerste verjaardag! Het lijkt alweer zo lang geleden! In die twee weken tijd is ons babietje getransformeerd in een eigenwijze dreumes die vrolijk als ze is haar wereldje ontdekt. Vandaag betrapte ik haar op de eerste meters lopen achter haar blokkenkarretje (cadeau van oma) Ze kan al zeker een half uur aan een stuk heel geconcentreerd zelfstandig spelen en laat ons duidelijk met haar geluidjes merken wat ze bedoelt. Voorzichtig aan begint het mamamamamamamamama te veranderen in mamma dat ze zo nu en dan goed gemikt tegen me zegt. Zo trots als een pauw ben ik op die momenten! Ze kan de haan, de poes en het schaap aanwijzen als we daarom vragen en weet wie pappa is en wie mamma is. Ze luistert heel goed naar het woordje nee, en doet voor een groot deel de gebaren van "klap eens in je handjes" mee. Ze zeept zichzelf in in bad, eet haar eigen stukjes boterham en drinkt tegenwoordig uit een rietje! Wow elke dag geniet ik meer en meer van dit vrolijke lieve wezentje. Ze wordt zo groot....

En over 5,5 maand grote zus... want naast de ontwikkelingen van Fiene wordt ook de ontwikkeling van druif steeds duidelijker. Ik begin al een buikje te krijgen en de plopjes in mijn buik worden steeds duidelijker. Mijn eigen kleding past me niet meer en ik zit al twee weken aan de positiekleding. Alles gaat zo veel sneller dan bij Fiene. Maar ja daar wordt ik ook al door iedereen op gewezen dat het bij een tweede veel vlugger gaat dan bij de eerste. Ik hoop alleen niet dat druif besluit op mijn verjaardag (29 maart, 15 dagen voor de uitgerekende datum) besluit te komen. Niet dat ik het erg vind dat mijn verjaardag niet meer zal worden gevierd in dat geval maar gewoon omdat ik druif graag een eigen dag gun.

Vandaag werd trouwens het geboortekaartje van onze nieuwe buren door de brievenbus geduwd. Er is een buurjongetje geboren dat de naam Connor draagt. Ik schoot bij het zien van het kaartje helemaal vol en tranen biggelden over mijn wangen. Vreemde gewaarwording wel :P hoe bedoel je zwangerschapshormonen!

Nou ja, ik heb jullie wel weer genoeg verveeld met mijn gekeuvel, ik brei er een einde aan. Lekker ff een kopje thee maken nu de kleine grote meid in dromenland is.

Liefs, Sas