Lieve allemaal,
Een rijkelijk laat bericht maar heb eindelijk ff een momentje rust gevonden om te schrijven.
Geheel onverwacht toch op 10 oktober is onze wolk van een dochtertje Fiene geboren. De bevalling begon heel voorspoedig en toen de verloskundige kwam had ik al bijna volledige ontsluiting. Heel goed en onverwacht nieuws dus want ik had het nog helemaal niet als zwaar ervaren. Het laatste randje wilde echter niet vlotten want in tegenstelling tot wat eerder was gezegd was ons meisje nog niet volledig ingedaald en nogal aan het draaien. De verloskundige vond het verstandiger om naar het ziekenhuis te gaan om te kijken wat het probleem was. Niet lang daarna had ik enorme persdrang die ik niet meer kon onderdrukken. En wat bleek, toch volledige ontsluiting!!! Ziekenhuis afgebeld en eindelijk mocht ik toegeven en persen! Wat een bevrijding!
Alleen kwam ik toen in een weeenstorm terecht en de kracht van de persweeen nam af. Toch nog naar het ziekenhuis voor een oxitocyne infuus. Wat een domper... Dus ik in de auto met de vk mee met volledige ontsluiting en persdrang naar het ziekenhuis, het waren de langste vijf minuten in een auto ever! In het ziekenhuis aan het infuus (die pas na drie keer prikken goed zat) maar dit had niet veel effect. De hartslag van ons meisje ging na elke wee steeds meer achteruit dus moest er snel gehandeld worden. De genaecoloog was snel ter plaatse en is mijn bevalling uiteindelijk geeindigd met een vacuuumverlossing :-S
Maar wat hebben we een pracht van een dochtertje... Ik ben alles alweer vergeten!
Zie hier ons wondertje

reacties (0)