Tjee, wat gaat een jaar hard! Zaterdag is het alweer een jaar geleden dat ik met veel moeite hem op de wereld heb gezet..een jaar geleden dat we voor het eerst zijn mooie stem hoorde, jaar geleden dat ik voor het eerst zachtjes met mijn neus door zijn haartjes kon gaan..
Wat is er veel gebeurd, en wat is hij enorm gegroeid! Hij loopt nu door de kamer, en komt met uitgestoken handjes naar me toe, mama mama...en met zijn lekker stevige vol met rolladevouwtjes armpjes om heen!
Ik wist niet dat het mogelijk was zoveel van iemand te houden! Ons mannetje :-)
Trots!!
Ook trots op hem hoe hij zich groot hield bij de vaccinaties! En hoe zonder schaamte weer op de weegschaal en meetlat ging.
84 centimeter nu en 12 kilo!
Groot maar gezond..Alles in orde, loopt lekker op schema..Ach de groei niet, hij is en blijft erg groot.
Erg vreemd is het niet bij 58 cm en bijna 10 pond bij de geboorte.
Het is ook een ware bourgondier :-) Afremmen hoeft tegenwoordig niet meer, hij zegt voor het eerst in zijn leven nee tegen eten. We waren verbaasd maar ook daarop trots. Klinkt misschien gek, maar voor ons is het wel prettig dat ons veelvraatje even de rem erop zet.
Nog paar nachtjes en dan zit hij in het middelpunt voor een taart en huis vol slingers.
Wat ging het jaar hard!
reacties (0)