Zwanger zijn na een postnatale depressie

Zwanger zijn na een postnatale depressie
  • in Zwangerschap
  • 1
  • 1262
  • 22/01/2021

Als je na de bevalling van je eerste kindje niet op een roze wolk zit, kun je je vaak niet voorstellen dat je ooit weer de moed zal hebben om nog een keer zwanger te raken. Veel moeders die mij volgen op instagram vragen mij: hoe was dit voor jou? Ik schreef hier al eerder een blog over. Net als voor mij, is voor de meeste moeders die toendertijd geen roze wolk hadden, enorm spannend om überhaupt al na te denken over een tweede kindje. Laat staan als het moment dan daar is en ze ook daadwerkelijk zwanger zijn.

Vrees voor herhaling

Veel moeders vrezen voor een herhaling van zetten. Heel begrijpelijk, want als je ooit in een postpartum depressie hebt gezeten, wil je dit nooit meer meemaken. Veel moeders krijgen er een knoop van in hun maag en dit is niet van de zwangerschapsmisselijkheid. Het is pure spanning die zich opbouwt in hun lijf en in hun mentale gesteldheid. Ze vragen zich af: hoe zal het me dit keer vergaan? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik dit keer wel op die roze wolk beland? Het antwoord op deze vraag is niet zo simpel.

Delen = helen

Ik zie veel moeders in mijn praktijk die zwanger zijn na een niet zo roze wolk bij hun eerste (of tweede, derde) kindje. Deze moeders zitten vaak vol onzekerheid en willen er alles aan doen om het dit keer wel in goede banen te leiden. De eerste stap hierin is: praat erover met je partner, een goede vriendin, je zus, etc. Zorg ervoor dat je inner circle weet wat je doormaakt en waar je mee zit. Er is niks zo eenzaams als al je emoties en angsten in je eentje verteren. Dus doe dit niet en start met praten.

Lees hier meer over postnatale depressies...

Goede begeleiding is key

Daarnaast is het belangrijk dat je al goede begeleiding krijgt tijdens je zwangerschap. Hoe eerder je aan de bel trekt, hoe beter. Want, als je nu al rondloopt met buikpijn over hoe het er na de bevalling aan toe zal gaan en hier niks mee doet, zal dit eerder toenemen, dan afnemen. De spanning zal zich blijven opbouwen. In plaats van aan de slag te gaan met je negatieve gedachten en emoties, krijg je die opbouwende spanning er ook nog eens bij. Dit is niet goed voor jou, maar ook niet voor je kindje(s). Zowel in je buik als daar buiten. Als je al een kindje rond hebt lopen, zal hij of zij ook merken dat je ergens mee zit. Misschien heb je een kort lontje, of ben je afwezig. Ook dit is niet fijn voor jullie beiden. Jij gooit bakken energie het raam uit en je kindje moet jouw aandacht delen met je angsten en spanningen. Wellicht scrol je uren over internet en allerlei fora op zoek naar antwoorden op vragen waarvan je nooit had bedacht ze te kunnen hebben. Dit doe je natuurlijk niet expres. Je wil hier dolgraag vanaf, maar weet niet hoe.

Stop met googlen

Het klinkt makkelijk, maar ik weet dat dit niet zo eenvoudig is. Stop met Googlen en vraag voor de echt belangrijke dingen aan je partner of hij of zij het voor je wil opzoeken. Je hebt je energie nu keihard nodig voor jezelf en je gezin. Al dat zoeken naar dingen op internet geeft een soort gevoel van veiligheid. Eigenlijk is het meer schijnveiligheid, want na tien minuten is dit gevoel van controle weer weg en moet je weer opnieuw beginnen.  Zoek daarnaast afleiding op de momenten dat de spanning je aanvliegt. Blijf niet binnen zitten , maar ga met je kindje naar buiten, even een ommetje maken of naar de speeltuin. Alles wat binnen de huidige Corona maatregelen mogelijk is.

Hulp voor zwangere mama’s

Als laatste zou ik willen zeggen: zoek in een vroeg stadium al naar een lifecoach of therapeut die je aanspreekt of waar je een goed gevoel bij hebt en maak een afspraak. Hoe eerder je hulp krijgt, hoe beter. De moeders die bij mij in de praktijk een zwangerschapstraject volgen, voelen zich hierdoor binnen afzienbare tijd meer ontspannen en zelfverzekerd. Ik gun jou dit ook! Binnenkort start ik een online Zwangeren groep via Zoom. Hierbij zal je veel steun en herkenning vinden bij andere zwangere mama’s die tijdens de vorige of hun huidige zwangerschap niet op ene roze wolk zitten. Wil je ook ondersteuning of een mentaal steuntje in de rug tijdens je zwangerschap? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik ga je hiermee helpen!

Heb jij ervaring met een postnatale depressie?

Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!

Tilda is moeder van Livia en Emmi. Ze maakte na de geboorte van haar dochtertje een postnatale depressie door.

Nadat deze was opgeklaard, wilde ze graag moeders helpen, zoals ze zelf ook geholpen is tijdens haar postpartum depressie. Daarom besloot ze haar eigen begeleidingspraktijk voor mama's zonder roze wolk op te richten. Vanuit haar expertise als therapeut en ervaringsdeskundige op het gebied van postnatale depressies, begeleidt ze moeders weer het positieve pad op. 

Ook heeft ze de podcast The Real Deal bedacht en interviewt ze in de BabyBytes-podcaststudio deskundigen die advies geven aan kersverse ouders.

Voor meer informatie, kijk op froufroubegeleiding.nl. De begeleiding wordt vergoed door de zorgverzekering.

Reageer op dit artikel

reacties (1) Stuur een bedankje


  • -F-U-

    Duidelijk verhaal. Tnx. Ik merk hier ook echt dat er open over zijn en het taboe proberen te breken me helpt!

    Baby T is nu 2,5 jr en de verwerking zet nu pas in. Heel heftig! Begeleiding van buitenaf is belabberd, vooral op coping gericht... altijd weer die verdomde coping... maar nooit gaat het over de pijn, het verdriet en het schuldgevoel die ontstaan is...

    Begrip is er weinig... mensen leggen snel de link naar burn out enzovoorts... en nee dit was anders.

    Enerzijds ben ik doodsbang om weer zwanger te worden, bang om weer die pijn te voelen, bang voor weer die terugkeer van de pms ná de zwangerschap...

    Anderzijds verlang ik juist naar een zwangerschap, oase van rust op hormonaal vlak...

    Wat mij ook enorm geholpen heeft is kickboxtherapie... loslaten, aanvechten, voor jezelf opkomen, verdedigen...

    Maar niks helpt tegen de onwerkelijke onware emoties die je kunt voelen bij een postnatale depressie, niet uit te leggen, onwerkelijk, onverklaarbaar... en juist dat laatste omarmen is belangrijk! Geen schuld! Geen oorzaak! Het is wat het is en thats it!

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50