Tussen bubbels en realisme
- Sharon
- in Moeder
- 6
- 1744
- 08/02/2019
Wat vliegt de tijd toch op deze prachtige roze bubbel. Vanaf het moment dat de kraamhulp weg ging, was het dan aan onszelf. Maar hé, ik zou mijzelf niet zijn als we gewoon ons normale ritme herpakken. Maar natuurlijk wel met een toevoeging aan het gezin!
Lees ook de vorige blog van Sharon:
Mamablogger Nummer-drie-op-komst doet een onthulling
Angst
Soms schiet de angst er wel eventjes in hoor, zal ik maar gewoon eerlijk in zijn. Ik ben bang voor net zo’n terugval als na de geboorte van de oudste twee. Maar ik houd mij vast aan het feit dat er genoeg mensen de signalen nu wel herkennen. O, voordat jullie denken terugval...het heeft in mijn geval helemaal niets met een postnatale depressie te maken, maar door alle extreme controledrang is mijn angststoornis hetgeen wat altijd extreem komt bovendrijven. Bij de twee oudste resulteerde dit in milde en later heftige agorafobie (straatvrees). Ik weet nog dat ik bij de middelste een soort van zwevend over straat liep.
Rust
Gelukkig voel ik mij nu eigenlijk best goed...natuurlijk nog niet geheel fit, maar dat hoeft zeker niet na drie weken. Maar dagelijks een wandelingetje naar het winkelcentrum, daar draai ik mijn hand niet voor om, en zelfs alleen lukt het (dikke pluspunten voor mijzelf). Elke dag houd ik ook voor mijzelf de drie R’en in acht. En zodoende merk ik dat ik ook naar mijn behoefte kan rusten. Dit zou al een gedeelte van de puzzel moeten zijn.
Voor nu lieve dames ga ik terug in mijn roze bubbel al heeft onze lieve dame wat last van regeldagen...Ik ben met alle liefde alles tegen wie ze in slaap kan vallen en bij wie ze wil zijn.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje