Marleen: "Hij kan geen minuut zelf spelen, wil altijd input van een ander"

Marleen: "Hij kan geen minuut zelf spelen, wil altijd input van een ander"
  • in Opvoeding
  • 0
  • 2648
  • 21/02/2020

Mijn zoon is druk. Hij kan niet stil zitten, vergeet continue de regels en kan om kleine dingen ontploffen. Dan is hij nog maar moeilijk te bereiken. Hij heeft continue aandacht nodig, continue input. Hij kan geen minuut zelf spelen, wil altijd input van een ander. Geef je die niet, dan trekt hij de aandacht negatief.

Ik kan hele leuke momenten hebben met mijn gevatte zoon. Ik ga graag met hem alleen op stap, want met de volle aandacht is hij een heerlijk kind. Hij verzint ook de meest ingewikkelde spellen om met zijn zusje te spelen. Maar ik heb moeite om te gaan met de drukte die mijn zoon creëert en vooral met de constante vraag om aandacht. Ik zie ik hem juist op stressmomenten; ‘s ochtends wanneer we op tijd naar school moeten en ‘s avonds wanneer hij moe is. Daartussen werk ik doordeweeks.

Moeite

Mijn man heeft minder moeite met onze zoon. Hij kan veel beter met drukte om gaan. Ik zie zo veel van mijn man terug in mijn zoon, zou zijn drukke gedrag ook van zijn vader komen? Mijn man zijn brein denkt aan van alles tegelijk. Hij kan midden in een gesprek van onderwerp veranderen, omdat hij ook daar mee bezig is. Zou mijn zoon zijn brein hetzelfde werken?

Op een rustig moment vroeg ik het mijn kleuter. “Als jij ergens mee bezig bent, is het in jouw hoofd dan rustig of…” Hij antwoordde snel.

“Het is heel erg druk in mijn hoofd.”

Hoofdpijn

Bingo. Ik vroeg verder. Waar wordt hij rustig van? Tv kijken. Ook puzzelen werkt goed, maar knutselen juist niet. Heeft hij last van de drukte in zijn hoofd? Ja, hij krijgt er hoofdpijn van, vooral wanneer hij met veel kindjes samen iets moet doen. Hij kreeg nu ook hoofdpijn van ons gesprek. Pauze dus. Ik vind het zo vervelend voor hem. Mijn man heeft na veertig jaar geen last meer van de drukte in zijn hoofd, maar wist niet hoe hij onze zoon kon helpen. Ik ook niet. Ik zie wel iets van autisme of ADHD, maar zeker niet genoeg om het label te plakken. Naar een huisarts of psycholoog vond ik een stap te ver.

'Weer zo'n moeder'

Via school is hulp mogelijk, ook voor gewone opvoedvragen. Zo kwamen we terecht bij een vrouw die vooral ouders met kinderen in de onderbouw ondersteunt. Zenuwachtig ging ik met mijn man naar het gesprek toe, bang dat ik ‘weer zo’n moeder’ was die haar doodnormale kind te druk vond. Het tegendeel bleek waar. Deze begeleider vond het goed dat we gekomen waren. Ze vertelde dat bij jongens de kleutertijd het hoogtepunt van hun drukte is en dat dat lastig kan zijn. Rond een jaar of 8 neemt dat af. We bespraken onze observaties en ze had wat tips waar we mee aan de slag konden. Ze wil ook graag zelf met hem praten, zien wat hij ervan zegt. Ze vindt het knap dat hij het zo goed onder woorden kan brengen. Dat en een paar andere dingen doet haar vermoeden dat hij ‘begaafd’ is. Niet een genie hoor, gewoon wat sneller dan gemiddeld. Tja, mijn man en ik zijn hoogopgeleid en onze peuterdochter loopt al voor volgens haar juf. Niet gek dus als mijn zoon ook rap is.

Traject

De begeleider gaat mijn zoon nu observeren in de klas. Daarna volgen vier gesprekken met hem, waarin ze gaat kijken naar hoe hij de dingen die wij aangaven ervaart. Ook gaat ze hem helpen aan te voelen wanneer hij boos wordt, zodat hij hopelijk wat minder ontploft, of op zijn minst bereikbaar blijft. We zitten midden in het traject, maar ik ben erg blij met hoe het loopt. Haar tips werken nu al. Mijn zoon hebben we niets verteld van dit traject. Ik wil niet dat hij denk dat hij ‘lastig’ is omdat ik het soms moeilijk vind om met hem om te gaan. Hij is een normaal kind, alleen kan ik de juiste pagina in de handleiding even niet vinden. Dat is mijn probleem als moeder, dat moet niet het zijne worden.

Lees hier de vorige blog van mamablogger Marleen, over de hulp die haar moeder ook zocht maar niet kreeg. 

Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!

Marleen is 33 jaar en moeder van een zoon (5) en dochter (3). Ze werkt 40 uur in de week en haar man zorgt dan voor de kinderen. Op Babybytes.nl zal ze af en toe verslag doen van haar leven, waarin de traditionele rolverdeling is omgedraaid.

Reageer op dit artikel

reacties (0)




Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50