Je hoort het steeds vaker: gentle parenting. Een opvoedstijl waarbij empathie, grenzen en communicatie centraal staan. Maar wat houdt het nu echt in? Werkt het voor elk kind? En wat als het opeens niet meer lijkt te werken?
Wat is gentle parenting precies?
Gentle parenting (zachtaardig opvoeden) draait om het opvoeden van je kind met respect, geduld en duidelijke grenzen. Geen straffen of belonen, maar begrip tonen, gedrag benoemen en samen zoeken naar oplossingen. Het uitgangspunt? Je kind is een mens met gevoelens en behoeften die serieus genomen mogen worden.
Belangrijke elementen van gentle parenting zijn:
Emoties erkennen: “Ik zie dat je boos bent.”
Grenzen stellen met rust en respect: “Je mag boos zijn, maar slaan doen we niet.”
Ouders zijn het voorbeeld.
Consistentie en vertrouwen: voorspelbaarheid geeft kinderen veiligheid.
Waarom kiezen zoveel ouders voor deze stijl?
Volgens onderzoek van het Children’s Hospital in Chicago kiest maar liefst 74% van de millennials voor deze benadering. Gentle parenting sluit aan bij hoe veel jonge ouders tegenwoordig naar opvoeding kijken: minder autoritair, meer bewust, met aandacht voor mentale gezondheid.
Kinderpsycholoog Katie Smith legt uit dat kinderen van ouders die consequent, empathisch en duidelijk zijn, vaak beter leren omgaan met emoties. Ze bouwen meer zelfvertrouwen op en ontwikkelen sterkere sociale vaardigheden.
Werkt gentle parenting altijd?
In theorie klinkt het perfect: je kind leert zichzelf reguleren, jij blijft kalm, en iedereen is gelukkig. Maar in de praktijk kan het soms lastig zijn. Bijvoorbeeld als je peuter een driftbui krijgt in de supermarkt, of je kind totaal vastloopt op huiswerk en zichzelf onder druk zet.
En dat is helemaal normaal. Gentle parenting betekent niet dat alles vlekkeloos verloopt. Het betekent ook niet dat je kind nooit verdrietig of gefrustreerd is. Het betekent vooral dat jij als ouder blijft luisteren, ook als het even moeilijk wordt.
Wat als het niet meer lijkt te werken?
Veel ouders merken dat wat in de peutertijd goed werkte, zoals troostende woorden of simpele uitleg, op latere leeftijd minder effect heeft. Zeker bij kinderen die gevoelig zijn of perfectionistisch.
Volgens therapeut Allison McQuaid is dat geen teken dat je faalt als ouder, maar juist een uitnodiging om je opvoedstijl mee te laten groeien met je kind. “De behoeften van je kind veranderen. Soms hebben ze minder woorden nodig en meer ruimte. Of juist meer fysieke nabijheid zonder meteen een oplossing.”
Hoe weet je of jouw opvoedstijl werkt?
Volgens deskundigen is een goede graadmeter hoe jij en je kind zich voelen na een lastig moment. Is er weer verbinding? Voelt je kind zich gezien en begrepen? Dan ben je op de goede weg.
McQuaid raadt aan om jezelf af en toe deze vragen te stellen:
Hoe reageer ik in stressvolle situaties met mijn kind?
Voelt mijn reactie trouw aan wie ik wil zijn als ouder?
Wat heeft míjn kind op dit moment echt nodig?
Zo blijf je niet alleen bezig met ‘wat hoort’, maar kijk je ook naar wat past bij jou en je kind.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik denk dat ik het ongeveer zo doe maar wel iets meer autoritair. Soms heeft nee geen uitleg nodig en soms moet je gewoon direct stoppen met krijsen. Ook uit veiligheidsoverwegingen… ik bedoel soms heb je geen tijd voor die hele verklaringstheorie en gevoelens. Soms is stop, direct stop. Geen hoezo .. waarom.. Als je nooit autoritair bent met je kinderen denken ze huh? En zullen doorlopen/doorgaan.
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje