Op één of andere manier lijkt het zo te zijn dat ouders in de Westerse cultuur vaker een voorkeur hebben voor zowel een zoon als een dochter. Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen, maar mocht het wel zo zijn: je hebt het in ieder geval niet voor het uitkiezen. Dus het komt regelmatig voor dat ouders twee (of meer) zoons krijgen, of dat ze uitsluitend dochters baren.
Helemaal niks mis mee! En toch stuiten die gezinnen vaak op hele rare opmerkingen van anderen. Lezeres Eva (32), moeder van drie geweldige zoons, was het zat. Ze besloot ons een mailtje te sturen met de opmerkingen die ze echt niet meer kan hóren. Dus let goed op, en houd onderstaande opmerkingen voortaan maar voor je, als je een moeder met kinderen van hetzelfde geslacht treft.
- “Oh, had je niet liever een jongen én een meisje gehad?”
- “Nu gaan jullie zeker wel voor een derde/vierde/achtste, he?”
- “Goh, wat jammer dat je nu nooit op de meisjesafdeling kan shoppen!”
- “Twee dochters? Die kunnen toch alleen maar ruzie met elkaar maken?”
- “Heb je drie zoons? Haha nou, sterkte dan maar!!”
- “Wat leuk dat je weer zwanger bent! Nu hoop je zeker wel op een … he?”
- “Haha, dat worden wel heel veel tripjes naar de manege/balletles/knutselclub voor jullie!”
- “Een huis vol mannen, vind je het niet vervelend dat je dan het enige meisje bent?”
- “Ah, gelukkig heb je al blauwe babykleertjes, dan heb je niets meer nodig voor de tweede!”
- “Nog een meisje? Oh… tja… da’s ook leuk…”
Elke moeder is dolblij met haar kinderen, ongeacht het geslacht. Het zou dus leuk zijn als de buitenwereld dit ook begrijpt. Niet iedereen wenst een jongen en een meisje en niet iedereen zit bovendien te wachten op semi-geruststellende reacties. Het geslacht van een kind zegt namelijk helemaal niets over het karakter en dat zit sowieso wel goed!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik denk dat als je “nou dat is handig dan kan je de kleertjes nog een keer gebruiken” een vervelende opmerking vindt, je eens even moet kijken waar je probleem zit. Dat is een hele normale opmerking toch?
Het is denk ik meer op welke toon dat het gezegd word dan daadwerkelijk de woorden die gezegd worden. Ik heb er nooit zo'n moeite mee gehad en kom er ook eerlijk voor uit dat ik liever ook een meisje had gewild. Betekent niet dat onze zoon niet even welkom was. Ik kan hem niet meer uit ons leven denken natuurlijk. Met alleen jongens in huis, zeg ik wel eens dat het in ieder geval wel scheelt dat er niet ook nog extra meisjesspeelgoed in huis is. Het is nu al soms een ontplofte bom hier, maar als er ook nog 'roze' spul bij komt...
Ik stel wel eens de oprechte vraag aan mensen die dicht bij ons staan, of ze het ook leuk hadden gevonden om een jongen/meisje te hebben, als ze kindjes van hetzelfde geslacht hebben. Maar niet uit oordeel, of om te zeggen dat ze dat echt moeten doen, of moeten willen ofzo. En nooit aan mensen die ik niet zo goed ken. Maar vrienden zijn daar dan ook wel open en eerlijk over, als ze bijvoorbeeld het leuk gevonden hadden als ze ook nog een jongen of meisje hadden gehad. En ik vind dat dat ook mag. Het lijkt soms ook alsof je niet mag zeggen dat je het leuk had gevonden als het anders was. Zegt ook niks over hoe blij je met je kinderen bent mijn inziens.
Ik stel wel eens de oprechte vraag aan mensen die dicht bij ons staan, of ze het ook leuk hadden gevonden om een jongen/meisje te hebben, als ze kindjes van hetzelfde geslacht hebben. Maar niet uit oordeel, of om te zeggen dat ze dat echt moeten doen, of moeten willen ofzo. En nooit aan mensen die ik niet zo goed ken. Maar vrienden zijn daar dan ook wel open en eerlijk over, als ze bijvoorbeeld het leuk gevonden hadden als ze ook nog een jongen of meisje hadden gehad. En ik vind dat dat ook mag. Het lijkt soms ook alsof je niet mag zeggen dat je het leuk had gevonden als het anders was. Zegt ook niks over hoe blij je met je kinderen bent mijn inziens.
Ik herken het ook maar dan reageer ik gewoon dat ik echt een jongens mama ben. 4 knappe jongens heb ik gekregen en ik ben dol op ze. Ik ben niet van het haren vlechten etc. Ik heb daar het geduld gewoon niet voor. Als ik de haren van de dochter van me schoonzus deed dan dacht ik echt; wat moet ik hier mee😂
Zo herkenbaar, ben van Turkse afkomst en heb 2 jongens en ik hoor telkens “een meisje is echt zo anders” of “een meisje is echt veel leuker later” of je moet echt ook voor een meisje gaan (hoe dan)??? Gek word ik er van! Ik ben helemaal geen meisjes mama. Ik ben super blij met mijn 2 knullen! Ik ben ook echt een jongens mama! Sta te juichen tijdens de voetbalwedstrijden en ik zie me zelf echt geen haartjes strikken of vlechten 🙈
Mensen wensen liever afgunst dan iets positiefs. Dat is echt zo. Mensen willen liever iets negatiefs zeggen dan oh wat leuk dat je 2 jongens hebt!. Zolang ze gezond zijn ben je gezegd en niet welk geslacht. En daarbij ik ben een meisje wat jongens dingen doet. Dus me moeder heeft weinig met me hahaha ik doe veel met me pa motor rijden vrachtwagen rijden. Me moeder heeft er niks mee. Dus als ze zegge meisjes zijn anders dat is een leugen
Haha nou ik kan je echt vertellen, dat mijn dochter echt papa’s kindje is. Wij hebben in fam 25 kleinkinderen en ik zie alle meisjes echt meer naar papa toe trekken. Jongens zijn toch meer mama’s kindjes 😌😌
Grappig, ik herken het helemaal niet. We hebben nu twee dochters, en ik ben zwanger van de derde. Daarvan weten we nog niet of het een jongen of een meisje is, maar nog níemand heeft er zelfs maar naar gevraagd (wel of ik een voorgevoel heb, wat ik niet heb). Ook geen opmerkingen gehad ofzo. Maar misschien straal ik iets uit, haha! Want ook zonder corona en bijbehorende maatregelen heeft bijvoorbeeld niemand ooit ongevraagd mijn zwangere buik aangeraakt, terwijl ik dat toch van veel mensen wel hoor.
Ik herken het. Ik heb drie dochters en krijg vaak van dit soort opmerkingen. Inmiddels weet ik zelf dat drie dochters ontzettend leuk is, dus laat het altijd maar overwaaien. Toen ik zwanger was van de derde dochter kreeg ik de vraag “wat is het”. Toen ik zei “een dochter” was het even stil. Gevolgd door “als het maar gezond is”! Erg hè! Nog steeds zeggen mensen die me goed kennen “arme .... (naam van mijn man)” omdat ze medelijden hebben met zijn leven in het vrouwenhuishouden. Dat vind ik dan zo dom en seksistisch, wat is er mis met een vrouwenhuishouden?! Voor de goede vrede ga ik er dan maar niet op in.
Niet mee eens. Ik heb drie zoons en voel het gemis van een dochter. Erover praten helpt, dus mensen die zulke vragen stellen krijgen een eerlijk antwoord: ja, ik heb gehoopt op een meisje. Ja, ik zie overal leuke jurkjes etc. Liever zulke vragen dan mensen van wie je de gevoelens over dit onderwerp niet mag voelen en uiten.
Kennis van ons kreeg na 3 jongens dan eindelijk haar dochter ze was helemaal in de wolken. Nu is ze 6 en wil ze niks weten van jurkjes staartjes knipjes en al helemaal geen nagellak en ze zit op voetbal. Dus ja....
Het is een hardnekkig misverstand dat het gaat om de jurkjes en " meisjesdingen". Ik verlang naar een dochter, met welk karakter dan ook. Niet naar een pop.
Ik ben nu zwanger van de derde en heb 2 zoontjes.. Dit is voor mij heel herkenbaar.. Hoe erg ik het ook vind dat ik dit voel.. Het heeft ook niets te maken met het kindje in m'n buik.. Maar heb wel angst dat mocht het wel een jongetje worden weer ik dit in de toekomst ook ga krijgen.. Ik vind mezelf een meiden moeder en heb het altijd voor me gezien dat ik dat ook zou worden.. En nu dus hoogstwaarschijnlijk niet.. Hoe ga jij hier mee om??
Met de tijd wordt het beter. Ik accepteer dat ik nooit een dochter zal krijgen, maar ik accepteer ook dat ik dat als een gemis voel. Verder geniet ik volop van mijn zoons, waarvan ik er niet 1 zou willen ruilen voor een meisje. Mijn liefde voor hen staat volledig los van het gemis van een dochter.
Reageer op dit artikel
reacties (18) Stuur een bedankje