Heb jij voor jezelf een leeftijdsgrens waarna je geen kinderen meer wilt krijgen? Ik ben 36, had mijn grens altijd op 35 liggen, maar twijfel nu om toch voor een 3e te gaan. Voor mij persoonlijk zou ik het anders vinden als het om een 1e kindje zou gaan, ik kan me voorstellen dat ik de tijd dan sneller wat zou oprekken. Nu bij een 3e vind ik de risico's op gezondheidsproblemen wel wat zwaarder wegen, omdat je er dan ook de andere kinderen mee belast.
bedankt voor alle reacties! Het is uiteraard heel persoonlijk en ook voor mij geldt dat ik het leeftijdsverschil met de andere kinderen niet veel groter zou willen hebben dan het nu zou zijn. We wikken en wegen (niet al te lang) nog even verder..
Mn laatste zwangerschap ben ik met 36 jaar bevallen, oke een dag later was ik 37 ; ) ik had toen wel zoiets als we het graag nog een keertje willen dan niet te lang meer wachten. Ik was ook meteen zwanger, dus dat erg fijn! Nu 4 kinderen en het is klaar zo.
Ik heb die al wel tif x verschoven.. eerst voor mr 25 (hoopte altijd dat ik 1 prachtig kindje mocht krijgen)... relatie ging over na 4 jaar dus njrt gehaald... toen voor me 30... had weleen relatie maar niet mee bezig dus niet gehaald... toen voor 35. Ik werd zwanger toen ik net ergens halverwege 30 was van me tweeling wat helaas uitgemond is op een missed abortion. Toen met me 31 zwanger geraakt en een maand voor me 32 bevallen van me prachtig zoontje.
Kan goed zijn hoor, dat het voor een eerste kindje anders is. Ik voelde de tijd steeds sneller gaan maar we zijn nu (ik 37, man 40) er pas echt klaar voor. Allebei fit en sportief, en met geen andere zorgen in staat wat relaxter met alles om te gaan en te relativeren. Heerlijk als je zwanger bent. Maar na mijn 40e vind ik wel te oud. Ach ja, dat zeg ik nu. Ik had vroeger altijd het idee jong moeder te worden... ;)
Ik wist vooral dat ik graag jong moeder wilde worden. Ik was 23 toen ik voor het eerst zwanger werd, maar helaas eindigde dit in een miskraam. Uiteindelijk raakte ik op m’n 25ste pas weer zwanger en was ik ook nog net 25 toen ik moeder werd. Mijn tweede kindje werd geboren toen ik 29 werd. Nu ben ik 33 en zou ik ergens nog heel graag een 3de kindje willen, maar ja, vind mezelf al best ‘oud’ en daarbij is mijn man ‘al’ 37... Dus twijfels alom... Maar ik denk dat voor mij over het algemeen (dus niet voor mij persoonlijk) de grens ligt bij 40.
Persoonlijk, voor mij is die grens altijd 38 jaar geweest. Ik werd voor het eerst moeder op mijn 19e. Maar wie weet wat de toekomst brengt. Ik ben nu 29 en zwanger van ons 4e kindje (waarvan 1 sterretje). Voor nu is het goed zo. Straks een levend kindje op de wereld zetten, en dan zien we het wel. Dit is al redelijk een nakomertje (scheelt bijna 8 jaar met de jongste). But who knows.
Ik heb mijn grens wel 8 keer verschoven. Het leven loopt niet altijd zoals je het plant helaas. Lichamelijk voelde ik me met 36 prima, de zwangerschap was een stuk minder zwaar dan met 29. Maar de zwangerschap met 38 vond ik wel weer zwaar. Intuïtief voel ik nu dat het klaar is. Dat de volgende fase er aan komt. Ik had best graag meer kinderen gewild, maar ik voel de energie er niet voor om het allemaal nóg een keer opnieuw te doen. Ondanks dat ik na 3 geweldige kids supernieuwsgierig ben wat voor moois we nog meer zouden maken. Ik ben er klaar voor om met mijn kinderen mee te groeien. Dat is puur op gevoel. De meeste dagen denk ik yesss, nooit meer die babyfase. Sommige dagen denk ik ohhhnooooo nooit meer de babyfase. Maar dan weet ik direct dat het mooi is om er weemoedig op terug te kijken, dat het logisch is dat ik het zal missen, want het was praaaaaachtig, maar dat het toch echt klaar is. Tijd om verder te gaan. Soms voel ik me een kind op een feestje. Als iets heel leuk is, is het moeilijk om er mee te stoppen, maar toch komt dat moment een keer dat het kind naar huis moet gaan. En dan komt er weer ander moois. Ik heb veel moeite met het afscheid nemen van deze fase, het zou eeuwig mogen duren. Maar het is niet meer genoeg een reden om nog een kind te krijgen op mn 39ste. Ik denk dat dat gevoel voor iedereen op een andere leeftijd kan komen. Dus ik ga er geen cijfertjes aan hangen. Succes met je beslissing. Voel je je goed, heb je de wens en heb je er zin in om het allemaal opnieuw te doen? Doe het dan.
In mijn hoofd stond de grens op 30, dus ik was diep ongelukkig toen ik effectief 30 werd en naar mijn gevoel mijn gezin nog niet af had. Nummer 3 zal er zijn als ik net 32 ben en dan zijn we klaar. Het had echt een jaar eerder gemogen, maar ik ben dankbaar dat we ons gezin met nog een kindje mogen uitbreiden, dus het is goed zo :).
Ik kijk hoe ik mij voel . Nu 30 en zwanger van de vijfde. Het het ligt ook een beetje of ik er niet ineens uitzie als een oma... heb twee oudere moeders in Mn buurt en toen ik nog niet wist van hoe of wat dacht ik dat het de oma’s waren ( verrookte huid etc) .... dat wil ik liever niet. Maja mocht ik ineens met 46 zwanger zijn is het gewoon welkom tegen die tijd zal ik er allicht ouder uitzien 🤣
Ik vind algemeen 40 echt de max. Maar voor mij persoonlijk.. ik ben nu 30 en kreeg mijn kindjes toen ik 24 en 27 was. Als er nog een derde komt, dan liefst voor ik 32 ben.
Ik dacht ook altijd zo. 35 leek me te oud..was 27 toen ik mijn 1e kreeg.. maar je hebt het gewoon niet voor het zeggen, hoe cliché ook. Ik heb nu 3 miskramen gehad.. En ben nu bijna 34 weken zwanger.. En zal net of bijna 36 zijn als hij wordt geboren. Ja, als alles volgens eigen planning was gelopen.. was hij er al lang geweest maar uiteindelijk is de wens voor een kleintje groter en belangrijker dan welke leeftijd je dan hebt.. blijkt maar weer😉
Ik ben 34 en voor het eerst zwanger. Ik was er eerder niet aan toe (wel pleegzorg geboden, regelmatig opgepast, altijd veel liefde voor kinderen gevoeld, maar geen eigen kinderwens). Toen ik dit jaar opeens wel openstond voor het moederschap, had ik bedacht dat ik tot mijn 36e verjaardag wilde proberen om zwanger te worden van een eerste kind. Ik denk dat ik na mijn 40e niet meer zwanger wil zijn (ook niet van een tweede of derde), maar ik ga geen harde grens stellen. Wie weet hoe het leven loopt...
Tsja, als ik nu met 26 jaar begonnen was aan kinderen zou ik zeggen 30. Dit vanwege leeftijdsverschil. Echter in verwachting van ons 3de en laatste kindje dus klaar met 26 jaar!
Ieder voor zich natuurlijk maar na mijn 35ste hoef ik er niet meer, nou dat lukt nog perfect een tweede met 34 haha in de familie ook wel die ouder waren en die kregen al te horen ben je met opa en oma op stap, nou daar bedank ik voor 😅
Ik denk idd dat het heel veel uitmaakt of het een eerste of een volgende is. Ik wilde nooit kinderen na mijn 30ste, maar ben nu 32 en zwanger van de derde (eerste twee was ik 23 en 25). Maar idd, ik heb er straks drie en mochten we nog voor een vierde willen gaan, dan zou ik dat voor mn 35ste willen proberen. En als het dan niet lukt, is 35 wel mijn grens. Daarna vind ik de gezondheidsrisico's te hoog, maar vooral omdat ik al drie kindjes heb.
Haha als ik mijn wensen had zien uitkomen was het heel anders gegaan. Maar het leven gaat zoals het hoort te gaan en inmiddels ben ik bijna 41 en al drie jaar weer bezig voor nummer 2. Ik heb mezelf geen leeftijdsrestrictie meer opgelegd, daarmee leg ik het vast en dat hoeft voor mij niet.
Vroeger dacht ik altijd de eerste rond mn 32e en eventueel een tweede uiterlijk zwanger worden op mn 35e, inmiddels ben ik 35 en zijn nu pas bezig met de eerste, soms loopt het leven niet zoals gepland en moet je plannen bijstellen. Nu zou ik heel blij zijn als een eventuele tweede voor mn 38e komt, maar dat wordt dan waarschijnlijk met een cryo embryo en daarvan vind ik het minder erg als ik ouder ben aangezien de leeftijd daarvan blijft zoals het was bij de punctie. Ik begrijp je zorgen maar vind 36 nog wel kunnen voor nummer 3
ik was 25 jaar toen we een kinderwens kregen en 29 toen ik voor het eerst moeder werd. ik ben nu 36 jaar maar ik voel me niet te oud om nog een kindje te mogen krijgen. de vraag over gezondheidsredenen heb je ook als je jonger bent, het kan namelijk altijd gebeuren dat je een zorgenkindje krijgt. ik voel me nog niet oud en zie op het schoolplein genoeg andere oudere zwangere dames rondlopen. de grens hield bij ons eerder op omwille het leeftijdsverschil en de innerlijke onrust/hoop op een spontane zwangerschap. ik denk als ik de 40 gepasseerd ben dat ik betreft leeftijd me echt te oud zal voelen.
Vanaf 35 jaar. Ik merkte wel dat hoe ouder je word hoe belasterend de zwangerschap er vaarde. Al kreeg ik al mijn drie kinderen voor mijn 30ste maar merkte wel verschil vanaf de eerste en de laatste. Je lichaam kan het moeilijker aan lijkt het wel. Nou is elk lichaam anders maar bij mij was dit wel ter sprake.
Ik wilde graag voor mijn 30ste kinderen. Mijn dochtertje is geboren toen ik bijna 26 was. Helaas is de relatie stuk gelopen. Nu getrouwd met een hele lieve man met 2 kindjes. We wilde graag nog een kindje van ons samen. Nu 34 jaar en bijna 11 weken zwanger. Onze wens was sterker dan de grens.
.....Als je de keus zou hebben.... Persoonlijk had ik dan zelf op jongere leeftijd kinderen willen krijgen. Maar het liep allemaal anders. Ziekte en niet de juiste partner. Vervolgens nog een aantal miskramen. Uiteinde lijk werd ik op mijn 39e voor het eerst moeder en vlak voor mijn 41e voor de 2e keer.
Ik had voor mijzelf ook 35 jaar. Ik ben nu 31 en zwanger van de derde. Hierna laat ik mijzelf helpen. Nooit geen 4e erbij voor mij. Ik werd trouwens jong moeder. Ik was nog een maandje 18 bij mijn oudste.
Ik heb mijn ware op mijn 16e leren kennen. Wij kregen onze eerste toen we 19 jaar werden. 21 jaar waren we bij onze tweede kind en 31 jaar bij onze derde zoon. We zijn nu compleet en ook al schelen de jongste met de oudste twee ongv 10 jaar het is heerlijk zo ,ze zijn zo gek op hem en andersom ook. Bovendien vind ik het heerlijk om jong moeder te zijn. En lichamelijk gezien ook. Denk dat het echt voordelen heeft om op jonge leeftijd zwanger te zijn. Ik moet er niet aan denken om met 40 jaar nog zwanger te zijn 😱😱. Dit is wel een persoonlijke keuze. Ik kan me voorstellen dat als je de ware op latere leeftijd tegen komt dat je dan op een oudere leeftijd moeder wordt. Leven loopt zoals het loopt.
Ik vind veel van de antwoorden (voor je 30e) zo moeilijk te begrijpen maar daaruit volgt maar dat het zo persoonlijk is. Ik was voor mijn 30e echt niet toe aan kindjes. Ik had mijn carrière, was altijd aan het werk, mooie vakanties, sociale contacten. Ik was 31, 33, 35 en straks 38 toen ik moeder werd. Ik heb niet echt een grens. Er zijn moeders van 28 die zorgenkindjes krijgen en moeders van 46 die een gezonde baby op de wereld zetten. Hoe weet je lichaam nu exact of je 35 of 38 bent? Bovendien kan je tegenwoordig al heel veel uitsluiten via de NIPT test (als je hem via Amerika doet - Panorama - kunnen ze al iets van 10 chromosoomafwijkingen uitsluiten, vk-praktijk Femme Amsterdam heeft een lijntje met de USA). Ik zou me niet zo druk maken over leeftijd. Kijk naar Jennifer Lopez, zij is 50 en ziet er beter uit dan menig moeder van 28 met drie kids en overgewicht (ik zie ze af en toe bij het zwembad en kijk mijn ogen uit). Ik zou lekker voor je derde gaan en bij twijfels die NIPT via Femme doen. Liefs!
38, maar ik weet niet waarom. Gewoon random een getal met een gevoel erbij. Uiteindelijk zegt t cijfer niet zoveel, maar vind ik t wel goed dat je rekening houdt met de extra gezondheidsrisico's die komen kijken bij een hogere leeftijd.
Ik ben nu 30 en zijn bezig voor een 3e kindje. Ik had tegen mijn partner ook wel gezegd dat ik niet nog langer wou wachten want dan voel ik me daar niet zo goed bij. En ook het leeftijdsverschil tussen de andere kids wou ik niet nog groter hebben, ze zijn namelijk al 7 en 8.
Ik heb nooit een grens gesteld of ook maar gedacht van ik wil zo oud moeder worden. Enige wat ik altijd zei was dat ik graag 3 kinderen wilde. Komende maand word ik 28, nu zwanger van derde dus is voor nu klaar. Dat het voor me 30ste is, prima toch? Als ik al 30 was geweest had ik denk ik wel nagedacht tot wanneer ik kinderen zou willen krijgen. En denk dat ik de grens dan zou stellen rond de 37. 40 vind ik zelf te oud. Op het moment dat je de kleine hebt is het niet te oud, maar de gemiddelde kind woont wel thuis tot 20 en dat word steeds langer. Ik denk zelf dat ik na mijn 60ste toch wel wat rust wil en dat de kids dan hun eigen leven opbouwen. Om dan nog met een puber of zo in huis te zitten, zit ik niet op te wachten vermoed ik.
Maar hé wie weet denk ik er tegen die tijd anders over en zouden we nog wel een kleine willen als het ons gegund is. Ik kan niet in de toekomst kijken en wil dat ook niet. Eerst maar zien of ik 40 zal worden, aangezien je ook daarover niks te zeggen hebt(mijn eigen vader is overleden op zijn 40ste, dus ik kijk niet te ver de toekomst in)
Ik vind een jaar of 30 voor mezelf de max. Ben nu 25 en zwanger van de 3e, als het goed is uitgerekend rond mijn 26ste verjaardag. Ik ben zelf opgevoed door mijn opa en oma en was regelmatig jaloers op kinderen met jonge ouders. Vind het voor mezelf ook gewoon fijner, als de oudste een jaar of 20 is, ben ik "pas" 41. Moet er persoonlijk niet aan denken om dan pas te beginnen aan het hele babygebeuren. Maar goed, ook genoeg vrouwen die pas op latere leeftijd een leuke partner vinden, dus vind dit soort dingen altijd lastig! Ik weet niet of er ooit een 4e zal komen, dan moeten we sowieso verhuizen maar mocht de wens er zijn dan sowieso binnen een jaar of 3-4 (als het ons gegund is)
Ik heb altijd gezegd tot me 30ste en daarna niet meer . Me eerste dochter kreeg ik op me 20ste en nu ben ik zwanger van me 2de bijna 29 jaar nu . Daarna wil ik zelf geen kinderen meer als alles goed mag verlopen
Mijn max was 35. Nu 33 en vandaag 40 wkn zwanger van de 3e. Dus klaar na deze. Ik merk wel dat deze zwangerschap lichamelijk anders is dan de eerste zwangerschap toen ik 26 was (1e zwangerschap)
Wat lastig! Als je mij dit gevraagd had 10 jaar geleden had ik gezegd 30 is mijn max. Kreeg een doxhter met 26 en 27. Daarna wilde ik nog wel een 3e maar mijn man niet. 2e was een huil baby en dat maakte de eerste jaren we pittig. En sinds vorig jaar begon hij er over ik had het al naast me neergelegd. En nu ben ik net 34 als ik ga bevallen van onze 3e. Te oud nee zo voel ik me niet. En meiden maken het zo bewust mee zo leuk.
40 is voor mij de grens. Op mijn 36e ben ik bevallen van onze derde... Mijn moeder beviel met 40,5 van de laatste... Mijn zusje heeft altijd gehoord: waarom nemen jullie je oma mee? Dat vond ik niet zo leuk. Ondanks dat mijn moeder zich echt niet " oud" gedraagt ofzo... Maar ja, ze was wel 50 toen mijn zusje 10 werd...
Ik ben 25 en nu zwanger. Het avontuur moet nog beginnen ;) Ik heb niet echt een leeftijdsgrens voor ogen. Ik denk nu dat we in totaal twee kinderen zouden willen met ongeveer drie a vier jaar ertussen. Dan ben ik sowieso nog onder de 30, nog een eind af van een eventuele leeftijdsgrens. Maar je weet nooit hoe dingen lopen. Voor mij zal het denk ik meer een gevoel zijn, dat ik mij te oud zou voelen voor een baby. De babytijd lijkt mij bijvoorbeeld ontzettend leuk, maar ook ontzettend vermoeiend. Dat zou ik dan nog moeten zien zitten. Maar uiteraard ook lichamelijk. Deze zwangerschap valt mij lichamelijk al zwaarder dan verwacht, al is het nog prima te doen hoor (nog 9 weken aftellen). En ik denk dat het lichamelijk alleen maar zwaarder wordt naarmate je ouder wordt. Dus ik denk dat het meer ook een gevoelsding voor mij zou zijn, of ik mij te oud zou voelen. En uiteraard, heel belangrijk, of de wens er nog is.
Bepaalde leeftijdrisicos zijn er natuurlijk en het is goed om je daar bewust van te zijn. Ik heb het idee dat dat bij jou nu een belangrijke overweging is. Heb je je daar al goed over voor laten lichten? Bij ons kun je bijvoorbeeld ook op gesprek bij de verloskundige als je een kinderwens hebt en informatie wilt. In ieder geval succes met het maken van jullie keus!
Ik denk dat ik na mijn 30ste geen kinderen meer zou willen. Ben nu 22 en zwanger van de eerste. Dus ik denk dat we dat wel gaan redden omdat ik nu sowieso nog zoiets heb van echt niet meer dan twee.🙈
Ik ben nu 38wk zwanger van de 3e en ik wordt eind september 37. Als ik het vooraf had moeten zeggen zou ik ook zeggen na mn 35e niet meer. Echter duurde het langer dan gehoopt voordat we onze 1e kregen (32), met de 2e was ik 34. Ik zou best nog een 4e willen maar dan wel binnen 1.5 jaar. Ik heb mn limiet bijgesteld en wil niet meer zwanger zijn na mn 40e. Het scheelt dat we via IVF/ICSI zwanger zijn en dat de leeftijd van de eicellen 31 is. Dus minder risico op afwijkingen dan wanneer we nu nog op de natuurlijke manier zwanger zouden worden.
Ik ben nu bijna 30. M'n eerste kindje gekregen op 27. Nu aan het proberen voor een tweede. Heb eigenlijk nooit echt een leeftijd voor ogen gehad. 40 zou ik bv te oud vinden. 35 nog niet zo eigenlijk. Zeker niet als het om je 3e kind gaat. Als je het wil, zou ik het niet van je leeftijd laten afhangen..
Ik kreeg mijn eerste kindje toen ik net 3 weken 20 was. Dit werd een spoedkeizersnede. Het kindje daarna is ook gekomen met een keizersnede op mijn 21ste. Toen heb ik gezegd ik wil na Mn 30ste geen keizersnede meer. Dit is gelukt mijn derde kindje kwam toen ik 24 was en de vierde toen ik net 29 was. Daarna was ik ook echt klaar 🤪
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (58) Verversen