Lieve aanstaande mama's ( en misschien ook papa's?),
Ik wil me graag even voorstellen want ik ben nieuw hier. Ik ben 30 jaar oud en bijna een jaar samen met mijn vriend(hij is op dit moment 38 jaar, en heeft al 2 kindjes uit zijn vorige relatie, een jongen van net 9 jaar, en een meisje van net 6 jaar oud).
Ik heb altijd heel vroeg moeder willen worden, maar toen ik mijn ex leerde kennen (die overigens ook al 2 kindjes uit zijn vorige relatie had), en ik een hele goede band met de kinderen en zelfs hun moeder had, gaf hij toch aan dat hij echt geen kinderen meer wilde, ik heb heel lang getwijfeld of ik dan wel goed zat in mijn relatie, aangezien ik altijd echt een kindje van mezelf wilde, maar uiteindelijk toch ervoor had gekozen om bij hem te blijven, en dacht dat ik er wel vrede mee had om nooit zelf echt moeder te worden. Ook al was ik wel een heel erg betrokken "stief"moeder voor de kinderen van mijn ex, waar ik bijna 7 jaar een relatie mee heb gehad.
Uiteindelijk is er een hoop gebeurd, en heb ik besloten om de relatie te beëindigen. Ik had me voorgenomen om voorlopig geen relatie meer te nemen, maar dat als ik wel weer een relatie zou krijgen, ik wel echt een kind(of kinderen) van mezelf wilde, dus ik echt alleen "op zoek" zou gaan naar een man die nog kinderen zou willen.
Uiteindelijk mijn huidige vriend "gevonden" en hij gaf aan ook nog kinderen te willen. We komen allebei uit een "traumatische relatie" en zijn samen echt een super koppel, die enorm veel van elkaar houden,enorm gek zijn op elkaar en die samen onze trauma's verwerken, en niet opgeven.
Nu heb ik bijna 10 jaar lang het mirena spiraal gehad, en deze is sinds 30 juni eruit gehaald. Ik ben in al die jaren nooit ongesteld geworden, op een "doorbraakbloeding" na dan.
(We zijn niet actief actief bezig met zwanger worden, aangezien wij er voor het gemak even vanuit gaan dat het nog een aantal maanden zal duren voor ik een normale cyclus zal hebben.)
Nu ben ik ongeveer 1,5 week voor het verwijderen van mijn spiraal begonnen met ovulatie testen, aangezien ik dus helemaal geen idee wat voor cyclus ik normaal gesproken zou hebben. Nu had ik op 1 juli een positieve ovulatietest en vruchtbaar slijm, en op 29 juni, 1 juli, 2 juli en 3 juli hebben wij sex gehad. Op 2 juli heb ik wel een beetje last gehad van wat krampjes, maar dat bleef alleen bij die dag. Op/rond 4 juli had ik ineens afscheiding met een heel klein "drupje" bruinig bloed, echt maar 2 keer een beetje met afvegen. Op 5 juli had ik ineens af en toe een beetje last van wat krampjes in/rond mijn eierstokken/baarmoeder maar alleen aan de linkerkant.
Ik ga er vanuit dat ik ongeveer rond 16 a 17 juli mijn menstruatie zou moeten hebben, dus het blijft voor nu nog even spannend. Ik ben sinds 5 dagen wel (enorm) emotioneel, en kan wel janken om alles:) Nu weet ik natuurlijk niet of dit kan komen door de "natuurlijke" hormonen, nu zo zonder spiraal.
Ik ben enorm zenuwachtig, aangezien ik eigenlijk al heel vroeg moeder wilde worden, en ik voor mijn gevoel nu al jaren heb "gemist"..
Uiteraard weet ik dat het bij iedereen anders is, maar ik ben wel benieuwd wat jullie (hele vroege) symptomen waren van een zwangerschap vanaf 7dpo?
Afgelopen dagen eigenlijk nergens echt last van gehad, behalve een beetje moodswings/kort lontje hebben.
Tot een paar uur geleden, toen heb ik eventjes een korte "felle" stekende/trekkende pijn gehad, links onderin mijn buik.
Zou het dan een innesteling geweest kunnen zijn.... wie weet.
We wachten gewoon rustig af, maar het maakt me op z'n zachts gezegd wel zenuwachtig haha!
Ik wens jullie enorm veel geluk, en snel een mooie zwangerschap toe.
Ik denk op het moment van stoppen met anticonceptie je toch (onbewust) ermee bezig gaat en iedere maand hoopt dat het raak is. Ovulatie testen zou ik persoonlijk niet direct gebruiken.. eerder om de dag gezellig maken de hele maand zodat je je mogelijke eisprong niet mist. Vraag is natuurlijk wel hoe snel je cyclus zich weer herpakt, maar; het kan heeeel snel! Ik was 15 jaar aan de pil, eerste maand na stoppen was het raak (helaas missed abortion) daarna een keer menstruatie en toen weer raak (mijn zoontje). Spannend is het zeker, vooral rondom de tijd dat je kan gaan testen. Ik hoop op een snelle en succesvolle zwangerschap voor jou en je partner !🤗
Oh en ik kreeg zelf pas symtomen met een week of 7 de eerste keer, 5 weken de 2e!
De testen zijn allemaal negatief. Ovulatiestesten doen terwijl je spiraal er nog in zat is mijns inziens helemaal zinloos omdat de spiraal, en het verwijderen ervan, invloed kan hebben op je cyclus. Voor iemand die niet actief bezig is met zwanger worden, vind ok je echt behoorlijk actief bezig met allemaal symptomen, kwaaltjes en testen 😂 maar dat moet je zelf weten.
Ik zie alleen negatieve ovulatietest. Jammer dat je op 5 juli niet hebt getest, maar op basis van deze testen lijkt het erop dat je eisprong nog niet is geweest.
Helaas de test van 2 juli perongeluk weg gegooid, maar die was hetzelfde als 3-7.
Dus vrij zeker dat hij op 1 juli positief was.. de laatste dagen van juni zijn degene erboven..(daar staat op de achterkant de datum)
En verder loop ik zeker niet te hard van stapel hoor, maar zoals ik al aangaf in mijn verhaal, gaan we er voor het "gemak" ook maar even vanuit dat het lang kan duren, maar voor mijn gevoel heb ik al best wel een hoop tijd "verloren/gemist" dus het kan mij niet snel genoeg gaan!
Maar omdat ik dus benieuwd was of ik een eisprong zou kunnen vinden was ik begonnen met ovulatietesten.. er zeker niet vanuitgaande dat ik die zo snel zou vinden...
Daarom zeg ik, het maakt het wel ineens spannend, maar we wachten rustig af.. ik weet ook dat je lichaam je aardig voor de gek kan houden w.b.t. kwaaltjes etc..
Maar ik was even benieuwd naar de ervaring van anderen..
Welkom! Ik wens je een vlotte zwangerschap toe maar na het lezen van je verhaal komt het op mij over dat je veel te hard van stapel loopt. Houdt er rekening mee dat het zwanger worden ook even kan duren. Trek er gerust een jaar voor uit. Meer dan foliumzuur slikken en je cyclus in kaart brengen is niet nodig.
De klachten die jij nu hebt, komen waarschijnlijk door het niet meer hebben van de Mirena. Zwangerschapskwalen ontstaan pas na de innesteling. Zover is het nog niet. Laat je ook niet gek maken door het vroeg testen (heel besmettelijk op dit forum).
Mijn advies is wacht rustig af totdat je echt niet ongesteld bent geworden. Dan testen. Maak het verder niet te groot. Dat maakt het proces er niet leuker op.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Zwanger worden
reacties (7) Verversen