Hoi dames en wellicht een paar heren,
Deze zomer is ons dochtertje stilgeboren na een zwangerschap van bijna 36 weken. Ze zou deze week 4 maanden oud worden. Wat een onwerkelijke, trieste periode hebben we achter de rug 😪.
Ondertussen zijn mijn partner en ik weer op therapeutische basis aan het werk. Het advies is langzaam opbouwen. Wij komen echt bekaf thuis na maar een paar uurtjes werk, terwijl we voorheen regelmatig dagen van 10 uur draaiden in de zorg en het onderwijs. Ik schrik hier best van. Natuurlijk snap ik dat we weer moeten opbouwen, maar het gaat zo langzaam.. Ik haal plezier en voldoening uit m'n werk, maar ik kom mezelf telkens tegen.
Hoe ging het weer starten met werk na het verlies van je kindje(s) bij jullie? Hoe lang kan zo'n traject duren? En hoe ging het bij jullie partner?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies


reacties (3)    Verversen


  • Hopeful2020

    Wij verloren ons dochtertje (na enkele jaren ziekte en slopende ziekenhuisopname) in maart 2019, mijn man is terug gaan werken na 9 maanden. Hij had moeite om zich te concentreren en na 3 maanden heeft zijn baas gezegd dat zijn contract niet verlengd zou worden. Hij is nog steeds thuis en vind geen gepaste job. Hier duurt het dus lang. Ikzelf ben huisvrouw en ben enorm blij dat ik niet moet denken om te gaan werken

  • KikiAnnabel

    Wij hebben op 20 juni 2016 een dochter verloren, 5 uur na haar geboorte. Mijn man en ik waren er beide kapot van. We zijn beide weer gaan werken in oktober, maar niet fulltime. Na de kerst werkte we allebei volgens mij weer fulltime.
    Op 14 april 2019 ben ik vervolgens bevallen van een stil zoontje, met 18 weken. Ik heb er 3 maand uitgelegen, mijn man 1.5 maand. Na 3 maand was ik weer zwanger, van een tweeling. Zij zijn nu bijna 10 maand en sinds 3 maand zitten wij samen in therapie. Eerst hebben we los van elkaar gezeten en nu dus samen. Dat heeft wel geholpen, ook om te functioneren op werk.
    Je moet goed luisteren naar je lichaam. Die geeft aan wat je nodig hebt. Als je nu kapot thuiskomt weet je dus dat dit nog te veel is/niet toe bent aan de volgende stap.

  • Vlindermoeder

    Het is nu 2 jaar geleden dat onze zoons met bijna 21 weken zijn overleden. Ze zijn geboren en overleden op 18 en 19 november. Mijn man is toen in januari weer fulltime gaan werken. Ik ben nog steeds thuis, maar dat heeft (ook nog) een andere reden. Ik ben nu druk aan het solliciteren. Ik denk dat het per persoon verschilt en jullie vakgebieden zijn in deze rare Corona tijd hectisch/chaotisch/anders dan jullie gewend waren. Lastig hè als je zo graag wil?! Zolang je nog bekaf naar huis komt ben je nog niet toe aan de volgende stap.

    Veel succes!

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50