Ik heb een vraag gericht op vrouwen die een kindje op de wereld hebben gezet sinds zij fibro heeft. Ik mag hopelijk in november mijn 3e kindje op de wereld zetten. Echter is mijn jongste 9 jaar oud en had ik bij hem en zijn zus nog geen fibro (tenminste, geen diagnose of zo bizar veel last van mijn lijf). Ik ben best bang voor de bevalling maar zeer zeker ook voor de periode daarna(eerste dagen vooral). Zodra ik in het dagelijksleven ook maar iets doe dat kracht nodig heeft (zware boodschappentas tillen, een schroef vastdraaien bijv.) Heb ik er al last van die avond of dag erna als in zenuwpijn in armen en handen. Dat ik nu bang ben dat ik straks niet eens in staat ben om mijn kindje vast te houden gezien de kracht die vrijkomt met een bevalling. Dit in combi met alleenstaand zijn en borstvoeding willen geven, is natuurlijk niet handig. Hoe hebben jullie dit ervaren? Zowel de bevalling als de eerste dagen maar ook weken. En zijn er evt nog tips?
Tijdens mijn zwangerschappen echt nergens last van.Een aantal maanden erna pas weer. Het is niet te voorspellen. Er zijn ook vrouwen die hebben er meer last van tijdens de zwangerschap.Of juist na de zwangerschap.
Bij mij was de fibro bij beide zwangerschappen als sneeuw voor de zon verdwenen, ik gok door hormonen.. Wel ernstige bekkeninstabiliteit. Daar hielp een bekkenband enorm mee! Om daarna keihard weer terug te slaan. Lijkt me pittig fibro, 3 kids en alleenstaand. Ik gebruik idd ook veel de draagzak en een goede kinderwagen is een must. Cosleeper lijkt me ook handig zodat je zo min mogelijk tilt snachts.. Verder meeslapen met de baby, maar dat is lastig als je er nog 2 hebt rondlopen.. En overal een voedingskussen onder leggen als je je baby vasthoudt, zodat je schouders zo min mogelijk belast worden.. Succes en gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik ga nu ook bijna bevallen van mijn derde kindje en merk wel dat mijn hele lijf nu echt heel zeer doet en ben me er ook heel goed van bewust dat dit na de bevalling zeker niet over is en misschien zelfs erger wordt. Bij mij word de pijn namelijk ook erg als ik vermoeid ben. Tips heb ik eigenlijk niet ik denk dat je het pas echt kan weten als het zo ver is hoe je het allemaal gaat aanpakken. Ik heb me wel voorgenomen zoveel mogelijk te rusten en slapen tussendoor wanneer de kraamzorg er is
Ik had al fibromyalgie voor m'n zwangerschap. Ik vind het lastig oordelen of ik hierdoor een zwaardere zwangerschap had, ik heb ook geen vergelijkingsmateriaal. M'n zwangerschap verliep vrij soepel totdat ik met 30 weken bekken klachten kreeg en niet meer kon werken. M'n zoontje is met 36 weken geboren, ik had een stortbevalling en een totaal ruptuur. Voor de totaal ruptuur heb ik van 6 weken na de bevalling tot 6 maanden fysiotherapie gehad. M'n lichamelijk herstel ging heel langzaam en ik heb een tijdje in de ziektewet gezeten. Of dat alles door de fibromyalgie komt? Geen idee. De verloskundige en gynaecoloog konden me daar niets over vertellen. Ik denk eerder dat ik gewoon pech had met mijn bevalling.
Met m'n kindje dragen heb ik overigens geen moeite gehad en nu nog steeds niet. Hij weegt nu 9 kilo. Ze komen zo geleidelijk aan in gewicht dat m'n lichaam er aan heeft kunnen wennen denk ik.
Ik heb wel bewust in een aantal zaken geïnvesteerd. Een fijne kinderwagen en draagzak. En ik heb op de benedenverdieping ook een volledige verschoon plek ingericht, zodat ik niet voor elke vieze luier de trap op hoef.
Dingen waar ik nu bijv. wel tegen aanloop is dat ik met name last heb bij fijn motorische handelingen. Koken vind ik een zware taak. Ik wilde voor m'n zoontje graag alles vers maken, maar dat bleek niet haalbaar. Nu maak ik 1x per week een grote pan voor hem die ik verdeel over bakjes en invries. Op de overige dagen krijgt hij een potje van Hipp. Soms is het even zoeken met zaken waarin je je beperkt voelt, maar ik denk dat overal een oplossing voor te bedenken is.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (5) Verversen