Ik ben vandaag precies 10 weken zwanger en ben net 19 geworden. De baby was eigenlijk niet gepland en zelfs de MAP genomen, maar toch is deze kleine baby er doorheen geglipt (:
Aankomend schooljaar zou ik starten aan een nieuwe opleiding. Zij hebben mij verteld dat het vrijwel onmogelijk is om die studie zwanger/met kind te volgen, door de strenge aanwezigheidsplicht. Na 2 absenties (geoorloofd en ongeoorloofd) per 8 weken, ga je in principe al niet door naar het volgende leerjaar. Rond de bevalling is dit natuurlijk niet te doen. Erg jammer, want ik had het graag willen combineren.
Het idee van een tussenjaar geeft me eigenlijk de kriebels, omdat ik bang ben dat ik daarna niet meer wil studeren en gewoon wil gaan werken. Keerzijde is natuurlijk dat je in Nederland een stuk verder komt met een papiertje en ik later wel een goed leven met financiele speling wil opbouwen. Voor nu lijkt het niet mogelijk om een kind te krijgen en een studie af te ronden - terwijl je ernaast werkt, want een kind voedt zichzelf niet (;
Wel sta ik momenteel nog ingeschreven bij mijn HBO opleiding waar ik afgelopen jaar mijn propedeuse heb behaald. Ik zou in principe door kunnen gaan met die opleiding, maar goed ik ben niet voor niks overgestapt naar een andere.
Ook is er dan nog het feit dat ik alleen parttime naast mijn studie zou kunnen werken, wat waarschijnlijk niet genoeg gaat zijn om mezelf en een kind te kunnen onderhouden. De vader gaat sowieso in beeld zijn, dus hij draagt ook wel zijn steentje bij, maar ik ben bang dat het alsnog niet genoeg gaat zijn. Hij werkt overigens wel al en is klaar met zijn studie.
Ik wil wel realistisch blijven. Mocht het zo zijn dat de relatie over is, ga ik weer op mezelf moeten wonen en financieel zou ik dat als student niet redden met een kind.
Mijn partner steunt mij in mijn keuze ongeacht welke kant het op gaat. Zelf heb ik grote twijfels bij het houden van de baby, terwijl hij eigenlijk wel heel graag het kindje houdt. Ik zie de toekomst alleen niet rooskleurig in op het moment dat wij besluiten het kind te houden, door alle haken en ogen m.b.t. de studie en werk. Ik neig er dan ook eigenlijk naar om de zwangerschap te beeindigen, maar wil niet te gauw opgeven, want er is wel veel liefde voor deze baby.
Zijn er moeders die ook zwanger waren tijdens het 1e/2e jaar van een HBO of WO studie? En hoe deden jullie dat financieel? Ik heb nooit hoeven lenen en ben er eigenlijk ook op tegen om dit te doen... Hoe doen studerende moeders dit?
Hoi, welkom! Wat leuk om je verhaal te lezen, ik herken veel van mezelf hierin. Ik ben van mijn dochter bevallen toen ik in 6 gymnasium zat en ben daarna begonnen aan mijn WO bachelor. Het grote voordeel van WO is dat vrijwel niets echt heel hard verplicht is, zoals bij jouw nieuwe opleiding dus wel het geval is. Kan me voorstellen dat zo'n strenge aanwezigheidsplicht en een kind niet te combineren is, tenzij je voor jullie baby voltijd opvang kan regelen (kinderdagverblijf, gastouder, oppas). Onze dochter is nu 4 en gaat eigenlijk al haar hele leven een beetje wisselend 4 of 5 dagen per week naar het kinderdagverblijf, waar ze het altijd heel fijn heeft gehad. Mijn vriend studeerde aan de universiteit toen onze dochter geboren werd en is dit jaar afgestudeerd. Hij begint in september met zijn eerste grote mensen baan, dus dat is spannend, maar financieel voor ons heel fijn. Wij lenen allebei maximaal en hebben het geluk dat we ook door onze beide ouders flink gespekt worden, waar we heel dankbaar voor zijn. Daarnaast verdienden we allebei nog wat bij met onze bijbaantjes en redden we het eigenlijk heel goed. En dan nog het topic tussenjaar. Ik heb dit jaar mijn bachelor gehaald en voordat ik aan mijn master kan beginnen is er altijd voor iedereen een wachttijd van minimaal een jaar, dus ik heb eigenlijk sowieso een 'tussenjaar'. En ik ben weer zwanger! In februari verwachten wij ons tweede kindje. Dat leek ons een mooie invulling voor mijn tussenjaar haha. Ik blijf dit jaar gewoon mijn bijbaantje doen en voor de rest weet ik nog niet precies wat ik ga doen. Voor de kinderen zorgen! Lijkt me heel fijn. Oh en wij hebben ook heel serieus nagedacht over een abortus hoor. Het klinkt nu alsof wij gelijk zeker wisten dat we onze baby wilden houden, maar dat was absoluut niet zo. Het klinkt nu überhaupt heel rooskleurig allemaal, maar dat is het natuurlijk niet altijd geweest. Wij hebben het allebei ook af en toe heel zwaar gevonden. Werken, studeren én een kind opvoeden. Als je me nog iets wil vragen of als ik je ergens mee kan helpen, schroom niet een berichtje te sturen! Ik hoop dat jullie er samen uitkomen 💕
Buiten je vraag om: ik vind dat je er beide volledig achter moet staan om een abortus te doen. Bekijk het andersom, dat je gedwongen wordt tot abortus terwijl je dit niet wilt? (Ik ken een man die er psychisch flink aan onderdoor is gegaan omdat zijn ex hun kind aborteerde terwijl hij dit niet wilde).
In dit geval ga je lenen voor je toekomst, dat vind ik anders dan een lening omdat je een mooie auto oid wilt. Heb je recht op stufi of is dat alleen voor MBO?
Is er mogelijkheid tot het volgen van lessen online? Dat combineert alweer makkelijker.
Hoe zit je met oppas?
Ik begrijp dat er in principe geen problemen zijn zolang jullie samen blijven? Heb je er rekening mee gehouden dat je je kind naar 50% van de tijd zal hebben wanneer jullie uit elkaar gaan (even uitgaande van co-ouderschap) en dus ook maar 50% opvang nodig hebt?
Mijn advies zou zijn om voor een tussenjaar te gaan. De eerste tijd met een baby is pittig. Je weet niet hoe het uitpakt. Met een huilbaby is studeren al een stuk lastiger dan met een rustig en tevreden kind. Eerst aan de situatie wennen, opties afwegen, kijken wie in jouw omgeving kan helpen, en welke studie je nu echt wilt. Misschien kan er straks ook een avondopleiding gedaan worden? Of een duale studie?
Overigens vind ik het knap dat je het zonder studieschuld wilt gaan doen! Ik ben dan ook erg verbaasd over de adviezen om gewoon te gaan lenen bij duo. Ja, het is een voordelige lening. Maar wel een lening. Die terugbetaald moet worden tegen gunstige voorwaarden, maar niet gunstig is als je een huis wilt kopen later.
Misschien kun je het met je ouders/ schoonouders bespreken. Familie kan je helpen in je keuze. Ze kunnen meedenken en kennen je hele situatie.
Ik heb mijn laatste jaar met ons kindje moeten doen en dat vond ik erg pittig (werken en deeltijd naar school). Maar dat komt ook omdat ik het heel druk heb op mijn werk en mijn scriptie tegen zat. Ik ben heel blij dat dat nu achter de rug is en ik mijn diploma en alle rust heb voor mijn gezin. Voltijd met kind is misschien beter te doen? Je zult hulp nodig hebben qua oppas.
Ik was bezig met een studie wel 30 jaar toen ik zwanger werd, ik heb de studie even stop gezet en ben een jaar later weer begonnen volgende maand heb ik hopelijk mijn diploma op zak, ook ik overwoog om de baby weg te laten halen maar uit eindelijk is alles goed gekomen ik ben alleen wel wat ouder mijn eerste had ik gekregen op me 23ste en achteraf vond ik mezelf veel te jong, denk na over je keuze het is er een die je voor de rest van je leven maakt, met alleen liefde is een baby er ook niet
Ik heb WO studie gedaan tijdens mijn zwangerschap, en heb dit met een halfjaar vertraging prima gered. Studies zeggen vaak dat ze streng zijn, maar als je eenmaal zwanger bent is er meer mogelijk dan je denkt.. een paar vakken nu volgen en een deel volgendjaar? Zo kan je parttime studeren! Mocht dit niet kunnen: vind je het leven van je kind echt minder belangrijk dan wel/geen tussenjaar? Je zegt al dat de vader het kindje graag wil houden. Kun je ermee leven dat hij graag vader had willen zijn van dit kind maar jij het weg hebt laten halen? Ik veroordeel je niet hoor, maar probeer je wel erover na te laten denken. Een zwangerschap beëindigen is echt niet zomaar iets.... ik werkte trouwens niet, mn man zorgde voor het inkomen. Al mijn vriendinnen leenden wel, is prima af te betalen als je eenmaal werkt. Ik zou daar niet het leven van mn kind vanaf laten hangen, want je zegt zelf al: je voelt liefde voor deze baby! Succes met je keuze maken, ik snap dat het heel lastig is...
Mijn zusje heeft een ongeplande zwangerschap gehad tijdens haar hbo opleiding. Vriend werkte fulltime. Hier deden ze alles van. Lukte prima. Kind ging naar kinderopvang, grootste deel werd tegemoet gekomen door overheid, kinderopvangtoeslag. Ze is er volgens mij een half jaar uit geweest.
Er zijn ook werk-leertrajecten. Misschien zit daar iets tussen voor je? Dan studeer én werk je. Je zult dan alleen opvang voor je kindje moeten zoeken. Persoonlijk zou ik gaan voor werken en dan studeren als je kindje naar de basisschool gaat. In de tussentijd kun je dan sparen. Je bent nu pas 10 weken zwanger, dus in principe kun je nu fulltime werken. Studeren met een baby lijkt me erg pittig, maar kan in mijn ogen nooit de reden zijn voor een abortus.
Iniedergeval goed dat je het realistisch bekijkt. Ik ben rond de geboorte van baby in het laatste jaar van een HBO opleiding gestopt omdat het met een pittige baby gewoon niet ging. Tussen mijn mbo en hbo heb ik ook een tussenjaar gehad. Welke richting studeer je? Als jij/jullie voor deze baby willen gaan heb je denk ik een paar opties. - Als de vader wel werkt, zou je kunnen kijken of je bijvoorbeeld een tussen jaar kan nemen samen met baby op zijn salaris, en dan terug naar school te gaan. - En als je na dat jaar wil werken in plaats van studeren is dat ook prima toch? Niks mis mee. Misschien is er wel een werkgever waarbij je kan studeren (afhankelijk van je opleiding). - Ik zou als je alleenstaand bent/zou worden met een baby toch gaan bijlenen, met eenoudertoeslag kom je dan denk ik toch aan 1300 per maand. Misschien niet hoe je het voor ogen had, maar wel een stuk praktischer. - Ik zie niet in hoe je zonder medewerking van school aan die aanwezigheidsplicht kan voldoen. En een paar maanden pauze na baby en dan naar de universiteit? Vaak meer vrijheid en je hebt je propedeuse al. - Online opleiding? Werk je nu? Woon je bij je ouders, op kamers of met partner?
Praktisch zou ik doen: stoppen met school, werken tot je verlof en sparen, zo lang mogelijk vrij nemen met baby eventueel partner extra uren werken, studeren met studiefinanciering.
Het is maar hoe graag je het allemaal wil.. Waar een wil is, is een weg.
Neem een tussen jaar en ga in dat tussenjaar opzoek naar een fulltime baan, zodat je een buffer op kan bouwen. Dan zit je iets beter als je na het tussenjaar weer start met je opleiding+parttime baan.
Daarnaast, jouw vriend verdient toch ook? Ik denk dat het financieel allemaal wel goed komt, hoor. Als je gewoon alles even goed uitzoekt samen met je vriend en misschien nog met een derde persoon (je moeder bijvoorbeeld?).
Er zijn zat mensen die het met minder moeten doen vermoed ik en die redden het ook. Soms zelfs met meerdere kinderen
Ik ben wel heel benieuwd wat voor opleiding dit dan is waar ze zo streng zijn. En idd, wat is nou een tussen jaar, je bent nog jong zat om ook wat later te gaan studeren. Ik was 28 toen ik aan een studie begon, heb gewacht tot mijn zoon naar school kon. Kortom, je bent nooit te oud om te studeren. Neem je verantwoording en als jullie het samen doen dan komt het echt wel goed.
Ik zie dat de voornaamste vraag niet duidelijk is overgekomen haha. Het tussenjaar is nog wel te overzien, maar heeft simpelweg mijn voorkeur niet. De echte vraag is of er studerende moeders/zwangere zijn die een HBO of WO studie volgen en hoe zij financieel rondkomen en de zorg van het kind regelen als studenten. Dat is namelijk mijn voornaamste zorg; dat het uiteindelijk financieel niet haalbaar gaat zijn.
Je wilt te veel. Je wilt en studeren zonder lenen, en fulltime werken zodat je geld hebt en voor een baby kunnen zorgen. Oplossing: studiefinanciering, dan heb je geld om en te studeren en daarnaast de tijd met je baby te zijn. Voor merendeel van de studenten is het niet haalbaar zonder. Tuurlijk was het misschien niet je plan, maar het is echt niet het ergste wat er is. Uiteindelijk twijfel je om een abortus, omdat je geen studiefinanciering wilt? Anders is het studie en geld probleem namelijk opgelost. Ik ken geen enkele moeder op het hbo die het zonder studiefinanciering weet te redden, sterker nog er zijn heel veel moeders die gaan studeren zodat ze studiefinanciering krijgen.
Tja.. je kunt wel van alles willen maar het moet ook kunnen. Ten eerste, wat gaat je vriend zn aandeel zijn? Neemt hij ouderschapsverlof op? Gaan jullie samen wonen? Heb je mensen die misschien een dagje op willen passen?
Als je studeert en/wekt heb je ook recht op kinderopvangtoeslag . En soms ontkom je er niet aan om toch wat te lenen bij Duo, en als je goed met je geld om gaat, jullie elkaar steunen en ook financieel voor elkaar klaar staan, dan hoeft die schuld echt niet torenhoog te worden. Zo'n tussen jaar geeft je alleen maar extra financiële ruimte om wellicht niet of minder te hoeven lenen.
Je vindt jouw studie belangrijker dan het leven van je kindje, lijkt het... 1 tussenjaar is echt geen enkel probleem. Je hebt nou eenmaal niet alles in de hand. Dat te lerenbeseffen, hoort bij het volwassen worden... Wees je eigen held en kies verstandig. Wat is nou 1 tussenjaar op een mensenleven?
Hi hi, het tussenjaar is het probleem niet. Het probleem is vooral de combinatie studeren, werken en een kind. Na het tussenjaar zou ik uiteindelijk toch weer terug naar een studie moeten, maar daarnaast moet ook gewerkt worden. Aangezien dit alleen een parttime baan gaat kunnen zijn, is mijn voornaamste zorg dat het lastig rondkomen gaat zijn. Vandaar de vraag of er studerende moeders zijn en hoe zij dit financieel doen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen