Het is een tijd geleden dat ik wat heb gepost, maar ik ben nu toch wel nieuwsgierig naar jullie mening(en) en ervaring(en). Dus daar gaat ie:
Wij hebben twee kinderen van 4 jaar en 20 maanden. Beide geboren via keizersnede na 'rommelige' zwangerschappen met veel kwalen. Ook daarna nog!!
De ergste kwaal: na de geboorte van onze oudste ben ik 6 maanden heel heftig ongesteld geweest. Een echo en onderzoek gehad, alles zag er goed uit en ineens werd mijn menstruatie weer normaal.
Na de geboorte van onze jongste (nu ruim 20 maanden geleden) is mijn menstruatie nooit meer terug gekeerd naar normaal. Ook weer een echo en onderzoek gehad, alles in orde. Maar het blijft heftig: veel bloedverlies, veel krampen, veel buik- & rugpijn, veel hoofdpijn. Bijna niet te doen...
Op aanraden van de huisarts de anticonceptiepil geprobeerd, dit maakte mijn klachten nog heftiger. Ik heb sindsdien ook nabloedingen. Een mirena spiraal wil ik niet ivm eerdere keizersnedes. Dat voelt voor mij niet goed.
Nu heb ik volgens de gynaecoloog (en huisarts) nog maar 1 mogelijkheid: een novasure behandeling. Hierbij branden ze je baarmoederslijmvlies weg. Gevolg: minder of geen bloedingen meer, maar je mag ook nooit meer zwanger worden.
Volgende maand word ik 32. Mijn man is 38. Hij wil geen kinderen meer en ook ik heb altijd gedacht dat twee kids genoeg zijn. Maar het vooruitzicht om die deur definitief dicht te moeten gooien door de behandeling en dus ook niet meer in de toekomst de optie te hebben om voor een derde kindje te gaan, maakt mij erg verdrietig. Er zit toch nog een kleine twijfel bij mij en ik wil absoluut geen spijt krijgen van mijn beslissing. Dan ga ik liever nog voor een derde, om daarna de novasure behandeling te laten doen.
Wat zouden jullie doen: Toch in gesprek met mijn man en nog voor een derde kindje gaan? Toch de novasure behandeling laten doen?
Iemand ervaring met deze situatie? Wat heb jij toen gedaan? Heb je spijt van je beslissing?
Bij twijfel, doen! Klinkt even heel makkelijk, maar ik zat in een soort gelijke situatie. Tóch ervoor gegaan, de zwangerschap was erg zwaar, maar jeetje wat is het het waard geweest. We zijn nu echt compleet. Rust (wat zwangerschappen betreft🤣), helemaal geen twijfels meer. Mijn man zijn afspraak voor sterilisatie is gemaakt 😉
Ik sta ook aan de zijlijn, dus kan je inhoudelijk geen advies geven wat het beste is, maar als je de keuze nu niet kan maken omdat je te zeer twijfelt, geef jezelf dan gewoon wat tijd. Niemand zegt dat je de keus NU moet maken toch? Probeer het te laten rusten en kom er over 6/9/12/.. maanden nog eens op terug. Wellicht kun je dan wel een keuze maken. Ze zeggen wel eens: komt tijd, komt raad.
Inmiddels zijn we al 20 maanden verder (sinds mijn bevalling) en is er nog steeds geen actie ondernomen. Ik stel een beslissing al heel lang uit, omdat ik het niet weet. Ik wacht het af. Dank voor je reactie!!
ik zou, vanaf de zijlijn zeggen, bij twijfel niet doen. maar ik voel jouw pijn en ongemakken niet. wij zeiden ook altijd met 2 is het klaar, en willen nu toch nog 1x het traject in voor hopelijk een derde. meningen en wensen veranderen... ik zou zeggen, je moet het echt echt heel zeker weten... sterkte!
Dat is nu juist het probleem: zeker weten doe ik het niet. Gesprekken voeren of erover nadenken helpen niet. Ik blijf twijfelen. En dat terwijl ik aardig wat redenen kan bedenken waarom wij absoluut niet aan een derde kindje zouden moeten denken... Moeilijk! :(
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen