Ik probeerde bij elke wee niet aan de pijn te denken, maar aan het feit dat die mij dichter bij mijn baby bracht. Hielp mentaal wel. Een goede ademhaling en rustig blijven was voor mij ook belangrijk.
Bij elke wee probeerde ik het te accepteren ipv me te verzetten tegen de pijn. Ook heb ik een poos onder de douche gestaan. Zelf had ik vooral behoefte aan alleen zijn, pas bij de laatste cm's en het persen zocht ik steun bij man en vk.
Mijn man die mij hielp met de 'juiste' ademhaling zoals we op de cursus geleerd hadden. En de hand van mijn man vast kunnen houden. Klinkt heel simpel, maar hij bleef rustig en gaf me een veilig gevoel.
Ik weet dat sommige hier echt de kriebels van krijgen, maar ik werd blij van in bad zitten met pianomuziek tijdens de weeën. De verloskundige weggestuurd zodat ik samen met mijn man was. Mijn man kon haar bellen als wij dat wilden.
En we hadden de naam al gedeeld met de verloskundige. Dan kon ze hem bij naam noemen Ipv: de baby.
Vertel vooral je man wat je wel en niet wil, zoals stagiaires erbij of niet. Zodat hij dat kan regelen voor jou terwijl jij je op jezelf en de baby kunt richten.
Bij mij hielp vooraf de opties van wegpuffen en houdingen via een cursus. Dat gaf mij toch wel houvast tijdens de bevalling. Heb toen veel onder de douche gestaan/gezet en partner gaf flink tegendruk op mijn rug tijdens de weeën. Daarnaast warm washandje gereed op het eind voor de ring of fire. Helpt echt dat laatste!!
In beweging blijven hielp mij ontzettend om de weeën op te vangen. Dus ik heb bij mijn oudste (thuisbevalling) eindeloos rondjes gelopen. En af en toe een warme douche genomen. Bij de tweede ben ik in het ziekenhuis bevallen, uiteindelijk met een spoedkeizersnede. En nummer 3 is een (kort vantevoren) geplande keizersnede geworden. Bij een keizersnede hielp het om vooral zo rustig en ontspannen mogelijk te zijn voor de ruggenprik en daarna goed naar mijn lichaam te luisteren, om het herstel te optimaliseren. Dus op tijd rusten, gezond eten en tijdig aangeven wanneer pijnstilling nodig was.
1e hielp de ruggenprik, Schreeuwen hielp bij mijn 2e icm hand vasthouden man en emoties hun gang laten gaan😅 2e wou ik ook pijnstilling maar ik was al te ver, achteraf super trots dat ik het zonder heb gedaan.
Rust in de verloskamer (niet onnodig binnenlopen van personeel) Sokken met antislip Goed puffen tot je high bent ;) Kussentje tussen mijn benen (ik lig op m’n zij bij het opvangen vd weeën) Niet veel eten vooraf maarja dat weet je niet altijd natuurlijk. (Dit ivm braken). Kruik met warm water
Samen zijn met mijn man. Zodra wij samen waren was ik in een soort bubbel waardoor het snel ging. Zodra de vk of kraam binnenkwam om te checken werd ik beleefd en hield ik het een soort tegen onbewust. Verder met de bevalling zelf heb ik bij de tweede en derde een spiegeltje gebruikt bij het persen. Dat werkte echt super goed! Ik was van te voren bang dat ik het beeld nooit meer uit m'n hoofd zou krijgen, maar dat zie je niet. En het persen gaat veel gerichter, je weet precies waarheen je kracht moet zetten.
De puflessen van de zwangerfit. Ik kon me zo helemaal op mijn ademhaling focussen. Beide bevallingen niet in paniek geweest, ondanks de omstandigheden toen (eerste ruim 7 weken te vroeg en de 2e heeft mijn man bijna de bevalling gemist). Door te focussen op de ademhaling kon ik rustig blijven.
Dit is voor iedereen ZO persoonlijk, wat voor de 1 werkt is voor de ander vreselijk.
Ik vang m’n weeen staand en heupwiegend op, moet er niet aan denken om dit liggend te doen. Ik ben 2 x heel snel bevallen, dus ook bij m’n eerste. Ik hoorde achteraf dat de zwaartekracht enorm helpt en dat het natuurlijker is Voor je lichaam om te staan . (9/10 dieren bevallen ook staand .. )
Het enige wat mij hielp was een ruggenprik bij de tweede, ik was zo in paniek. Lukte mij niet te ontspannen of om om te gaan met de weeen(storm). Pas toen onze zoon geboren was, was de paniek weg. Over een maandje weer bevallen.. kan er nu alweer tegen op zien 😖😅
Gewoon mee gaan in dat wat goed voelt.. ik kwam thuis en voelde me niet zo lekker (nog niet door dat de bevalling begon) en wilde op bed gaan liggen, voelde direct niet goed. Allemaal houdingen geprobeerd en uiteindelijk vond ik het op de wc het fijnst.. kon ik me afzetten tegen de muren/deurpost. Had ik van tevoren natuurlijk niet bedacht. Verder heeft mn vriend me er echt doorheen gesleept. De morfine pomp werkte ook goed. Maar mijn tip zou dus zijn er open in te gaan en aanvoelen wat voor jou prettig is.
Mijn tips: vertel jezelf bij iedere wee om te ontspannen. Als het heftiger wordt, kun je de neiging hebben om te verkrampen door de pijn. Ik vertelde mezelf dan: laat die spieren los... Daardoor was de wee sneller voorbij en extra effectief (door spanning kun je de bevalling vertragen). Tweede om te onthouden: er komt een moment dat je denkt " ik wil niet meer". Dat is normaal. Dan mag je weten dat je er bijna bent! Je hoeft er niet van te schrikken.
Deze tips kreeg ik van mijn moeder en hebben me enorm geholpen. Ik kan terugkijken op 3 soepele bevallingen!
That makes sense😮 Nog-even! Jij bént verloskundige of moet een carrièreswitch overwegen tot verloskundige; zulke tips (wijsheden) hebben mijn verloskundigen nooit gegeven! De bevallingen waren niet zo'n succesverhaal...
Bij de tweede bevalling vond ik de weeen minder pijnlijk op de yogabal. En de verloskundige druppelde olie daar beneden ik had een vreselijk branderig gevoel. Dat vond ik ook echt heerlijk. En koud washandje op mijn voorhoofd, de verloskundige die je moed inspreekt en je volgt in je ademhaling. Bij de derde raakte ik in paniek en dankzij de begeleiding van de verloskundige werd ik weer rustig
Weeën geen aandacht geven totdat ze je aandacht eisen, heeel veel douchen, tegendruk met een handdoek tijdens rugweeen, yogabal, in beweging/rechtop blijven tot het niet meer anders kon, en niet op de rug gelegen, loslaten. Succes 🤗
Een meditatie over ontspannen bevallen op YouTube op repelt 🤣 en vervolgens na zo’n yoga bal, douche, muziek, rondlopen, etc eigenlijk alleen de ruggenprik vanwege heftige rugweeen en het maar niet opschieten van ontsluiting. En op moment suprême inderdaad nat washandje en vriend die slokjes water aangaf.
Eerst nog gezellig kletsen met wat pauzes tussendoor😅 bij de tweede hadden we het best gezellig en ontspannen. Bij de eerste was ik voornamelijk in mezelf gekeerd en dat had ik bij de tweede met de laatste cm's ook. Hand van mijn man fijn knijpen hielp ook. Beide keren geen pijnbestrijding gehad trouwens, mocht het dit keer langer duren(Tweede was er in nog geen 4,5 uur na strippen waarvan 2,5 uur actief weeën, maar de eerste was een stuk langer met meer gedoe), wil ik dat wel🙈
Letterlijk niets wilde echt opgeven en weglopen 😂😂😂😂 de weeën begonnen de 26e en ben de 29e om 04:40 bevallen (40w2dhn)
Kreeg weeën opwekkers tot aan ik mocht persen en een Ruggenprik gehad die qau pijn wel geteld 1 uur heeft gewerkt. Moest vervolgens wachten tot die van onder uitgewerkt was dit duurde 3 uur, toen kon ik pas persen. Heb rug/storm weeën gehad maar liefst 9uur en de laatste 3 uur kwam hier been weeën bij en meerdere malen gekotst zelfs tijdens het persen. Daarbij al wakker vanaf de 26e die ook nog eens oververmoeid dus een ding is weet ik wel, je kan zo veel meer dan je denkt.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (37) Verversen