Wanneer hebben jullie je ouders ( dus de grootouders) op de hoogte gebracht ivm de bevalling/geboorte? Laat je dit al weten vanaf het op gang komt? Je net in het ziekenhuis huis bent? Of bel je pas als je kindje al geboren is? Of wat is de gangbare norm?
Toen het begon. Bij mijn zoontje waren mijn schoonouders op vakantie en nog wakker (was toevallig met mn schoonma aan het appen toen de bevalling begon) Bij de jongste hebben we mijn schoonpa gelijk gebeld. Hij heeft de kinderen opgehaald. En mijn schoonmoeder en haar man gebeld want mijn schoonma was bij de bevalling aanwezig
Bij de eerste na de bevalling. Bij de 2e voor. M'n schoonouders pasten op de oudste en't was even heel erg spannend. Heb mijn eigen moeder in de ambulance al huilend gebelt.
Dit is persoonlijk. Ik ga het mijn ouders al laten weten zodra ik iets voel. Ik weet niet wat mijn vriend zou doen want hij heeft niet zo’n nauwe band met zijn ouders als ik met mijn ouders. Als in: ik vertel mijn ouders alles en hij zijn ouders niks (ze hebben overal een negatieve mening over). Ik vond het dan ook raar (maar wel toepasselijk) dat zijn zus het de ouders pas liet weten toen ze al bevallen was. Ik kan me dat niet voorstellen. Maar zoals ik al zeg: dat zal wel iets persoonlijks zijn.
Beide keren pas enkele uren na de geboorte gebeld, omdat we wat tijd wilden voor onszelf. Hebben ook gevraagd om pas in de late namiddag op bezoek te komen bij nummer 2, zodat de kersverse grote broer ook even kon kennismaken. Zou het weer zo doen als er ooit een derde komt.
En ik had hen dat op voorhand ook uitgelegd, dus ze wisten dat ook. Door hen niet onmiddellijk te bellen, hadden zij ook niet nodeloos het gevoel dat ze nog superlang moesten wachten voordat ze mochten komen.
Bij de eerste heeft mn man mn schoonmoeder meteen gebeld, dus die zat tijdens de bevalling met mijn schoonzusje in de wachtkamer te wachten. Een nicht van mn man die was er ook meteen. (Ik vond het zelf wel prettig, want die nicht hielp me met douchen en aankleden enzo). Ook kwam mn beste vriendin meteen op bezoek in het zhuis. Ze had een belangrijke toets de volgende dag en bleef daarom niet lang, maar het betekende heel veel voor mij dat ze was gekomen. Met mijn moeder had ik toen geen contact, maar zij heeft een soort van telepathische verbinding met mij. Ze wist het al zonder dat ik het had verteld. Die stond toen ook s’avonds ineens (onuitgenodigd) op de stoep om haar kleinzoon te bewonderen. Daar was ik toen ook niet zo blij mee. We kregen s’avond vlak na de bevalling ook meteen bezoek van familievrienden. Ik was in zo’n roes dat ik er weinig van mee heb gekregen. Ik kijk daar ook niet negatief op terug ofzo. Bij de tweede woonde mn schoonmoeder bij ons, dus die wist het meteen en bleef thuis oppassen op onze zoon. Meteen na de bevalling heeft mn man ze opgehaald om mn dochter te ontmoeten. Tijdens de weeen zat ik te appen met mn beste vriendin omdat ik niet zeker wist of het menens was. Op haar advies toch maar naar het zhuis gegaan... Gelukkig maar, want binnen 15 min na aankomst was de baby er al. 🙈
Bij de derde woonde mn schoonmoeder niet meer bij ons, maar kwam ze wel oppassen op de andere 2 en na de bevalling kwam ze ook meteen op bezoek. Mijn moeder woont wel nog in NL, dus die heb ik na de tweede en derde (toen hadden we weer contact) gebeld en foto’s gestuurd.
Bij mijn eerste heeft mijn man zo'n 5 uur na de bevalling gebeld naar de nieuwe opa's en oma's. Ik was nogal veel bloed verloren, de gynaecoloog en verloskundige waren nog 3 uur na de geboorte bezig met mij.
Bij de tweede wist mijn moeder dat de bevalling begonnen was. Ze logeerde bij ons, weeen begonnen op zaterdagochtend. Zij paste op onze dochter. Mijn man heeft vrij snel na de bevalling een paar fotootjes gestuurd - maar nog niet verteld of het een jongetje of meisje was. Ook deze keer weer complicaties met de placenta en bloedingen. Mijn zoontje is iets voor 10 uur 's ochtends geboren en 'pas' om half 2 kwamen mijn dochter en moeder op bezoek in het ziekenhuis om kennis te maken met hun broertje en kleinzoon.
Bij mijn dochter wisten mijn ouders al dat mijn vliezen waren gebroken enzo. Bonuszoontje moest opgehaald worden om bij ze te blijven slapen. Daarna pas weer gebeld nadat ze geboren was. Schoonouders wisten het pas na haar geboorte.
Deze zwangerschap weten mijn ouders het straks ook al als de kinderen gehaald moeten worden. Schoonouders hoeven we niet in te lichten, daar hebben we geen contact meer mee.
Bij de eerste moetsten mijn ouders ons na het zh brengen. Dus die wisten het al. Mijn man had mijn schoonouders gebeld. Eigenlijk wilde ikdat niet maar ik was volop in de ween toen mijn man het vroeg en uiteindelijk heb ik maar ja gezegd.. Later spijt. Bij mijn tweede heb ik duidelijk gezegd, alleen die het moet weten krijgt het te weten. Mijn moeder ging oppassen dus die wist het en verder niemand. Dat was goed voor mij. Later zei mijn schoonmoeder al dat ze vermoede dat ik aan het bevallen was omdat ik niet op fb was. Gelukkig was hij vroeg in de morgen geboren dus tegen de tijd dat ze het vermoeden had was de keine ook al geboren.
Wij hebben VNV nog es besproken wat wij fijn vinden. We gaan pas bellen na de geboorte. En duidelijk het bezoekuur afspreken zodat we eerst met ons 2 kunnen bekomen en genieten van de meisjes
groot gelijk! Bij mijn eerste is de visite ongeveer 3 a 4 uur na de geboorte gekomen. Bij mijn tweede kwam mijn moeder onze dochter brengen al vrij snel na de bevalling. Ik gok ongeveer 1 uur. De bedoeling was eerst even met ons viertjes samen wennen. Maar mijn dochter (4j toen) zag de baby en vroeg al na 3 minuten waarom is oma niet binnen. Mag oma ook naar binnen. Dus die kwam er ook snel bij. Het voelde ook goed. Ze is zelfs de eerste geweest die onze zoon aangekleed heeft. Mijn man wilde niet . was het de eerste geweest had ik het idd ook nooit zo gedaan
Bij de eerste belde ik ze na de geboorte Bij de tweede belde ik mijn schoonouders na 3 weeen. Gelukkig maar, had ik toch nog 2 uur voor mezelf voor de baby kwam😂
Idd wat jijzelf wilt samen met je man 😉 Mijn ouders belde ik gelijk (na de vk gebeld te hebben) die woonde in oostenrijk ze hadden het niet gehaald ze waren 12 uur onderweg ze hadden veel fille.(mijn bevalling duurde 6 uur 45 min). Mijn schoonouders geen idee.. denk dat mijn vriend ze gebeld heeft? Ik was gelijk vol bezig met weeën dus echt geen idee meer. Maar het maakte mij niks uit. Wij hebben een kleine familie.
Daar bestaat geen norm voor, die bepaal je helemaal zelf. Mijn ouders en broertje zaten tijdens de bevalling in ons huis te wachten. Direct na de geboorte hebben we ze gebeld en zijn ze gekomen. De rest van de familie hebben we alleen gebeld. Alleen mijn schoonzusje mocht de dag erna even komen kijken en verder hebben we een aantal dagen gewacht met bezoek. En bij een tweede kindje zou ik dat precies weer zo doen. Ik wil geen mensen aan mijn ziekenhuisbed behalve mijn ouders en broertje. En zeker nu ik al een kindje heb, wil ik eerst met mijn eigen gezin genieten en daarna komt de rest, haha
Mijn schoonmoeder ging oppassen dus die wist het als eerst en mn moeder heb ik pas de nacht erna gebeld anders zou ze niet slapen maar wel tijdens de weeen.
Het was een openbaar ziekenhuis. Niemand mocht bij de bevalling zijn. En baby's, das hier niks voor mannen, het is het domein van de moeder en de ervaren grootmoeder. Mijn schoonmoeder was zelf natuurlijk ook op van de spanning dus toen de deuren open gingen hing ze al aan het langsrijdende bed voor ik door had wat er gebeurde... Ik.wens dit echt geen enkele nieuwe papa toe.
Bij beiden bevallingen was mijn moeder erbij. Eerste was spontaan, dus de rest van familie eeb half uur na de bevalling ingelicht. De tweede was een inleiding. De meeste wisten het, maar pas gebeld na de bevalling.
Ik word altijd ingeleid en heb nog meer kinderen die ergens ondergebracht moet worden hihi, dus de familie weet het van te voren wel. Bij onze 2e stond mn hele schoonfamilie al te wachten, dat vond ik wel erg vervelend. Zeker toen ik een ruggenprik kreeg en door de gang moest en ze allemaal zag staan 😣 en na een hele lange dag om half 10 werd hij geboren. Ik wilde liever eerst een moment zelf, maar ja omdat mn schoonfamilie er al de hele dag zat wilde ik ze ook niet meer langer laten wachten. Maar wel gezegd dat ze dat niet meer moeten doen hihi.. Bij de derde hebben ze gewoon thuis gewacht. Ik bel meestal een half uur na de bevalling en dan komt iedereen meestal een uurtje later.
Bij de eerste wist niemand iets voor hij geboren was, bij de tweede wisten alleen mijn ouders dat ik aan het bevallen was omdat zij op onze zoon zouden passen tijdens de bevalling en bij de derde Wüst niemand iets omdat onze twee oudsten op school zaten (mijn weeën begonnen rond 9u en ze werd geboren rond 14u10). Ik vond het het fijnst dat niemand iets wist, ons geheim en dan de verrassing als we de familie opbelden 😀.
Wij pas na de geboortes. Bij de derde waren ze bij ons in huis, mijn moeder werd wakker van het licht, maar bleef braaf in bed tot mijn man haar kwam vertellen dat beeb was geboren.
Verschillend... Wat je zelf wilt... Bij inleiding hebben we het van tevoren verteld... En bij de andere twee wisten ze ook dat het er aan zat te komen... Na de geboorte hebben we gebeld en konden ze komen kijken...
Wat gangbaar is, zou niet moeten boeien, als dat al bestaat. Wat jullie willen, daar gaat het om.
Aangezien de oudste vrij onverwacht met 36/6 in de nacht geboren werd, hebben we onze naasten pas in de ochtend na de geboorte gebeld. Waarschijnlijk zouden we sowieso pas bellen nadat de baby geboren zou zijn. Mijn moeder was bij mijn tweede (ingeleide) bevalling en ik geloof dat mijn schoonouders en mijn vader ook op de hoogte waren van de datum inleiding. Dat stond al een week vast. We hebben ze ook toen pas gebeld nadat de baby geboren was.
Ik belde toen het "begonnen" was. Mijn moeder was erbij , mijn schoonouders kwamen nadat ik bevallen was (mijn man belde vrijwel direct na de bvalling)
Wat jij fijn vind! Mijn ouders wisten het toen ik begon, zo ook mijn broertje e want die woonde nog thuis haha en mijn schoonouders toen ze net geboren was
De gangbare norm is waar je je zelf goed bij voelt! Bij onze eerste hebben we pas gebeld toen onze zoon al een paar uur oud was. Bij de andere twee hadden we oppas nodig om naar het ziekenhuis te gaan 😊 Mijn schoonouders zijn toen midden in de weeen gekomen. De rest van de familie hebben we ingelicht toen ze geboren waren.
Ik zou bellen als ze geboren zijn. Maar kben bang dat ze me egoïstisch gaan vinden. Want kreeg al de opmerking dat ze het vanaf de start willen weten omdat het de eerste kleinkinderen zijn.
Als het ooit zo mag zijn dan krijgen ze het er pas daarna te horen. Eerst moeten wij ons goed voelen. Mijn vriend deelt deze mening met mij gelukkig.. Mijn schoonzus is de hele bevalling lastig gevallen. Als ze niets te horen kregen na wat appjes dan gingen ze bellen. Zo erg dat ze de telefoons hebben weggelegd..
Asociaal zeg.. Mijn ouders wisten het ook maar at die hebben de hele bevalling niks laten horen en afgewacht totdat wij gebeld hebben. Zoals het hoort.. Sommige mensen weten zich ook niet te gedragen..
Ja klopt. En dat is dus mijn moeder.. Dus daarom willen wij dat zo, als het een keer zover mag zijn.. Mijn schoonouders zullen het toch wel weten mijn vriend werkt thuis. Maar die zijn gelukkig niet zo..
2x ingeleid. Dus ze wisten het al voordat ik begon. 1ste keer lag ik al 14 weken in het ziekenhuis, dus heb het toen verteld, omdat hun dan ook konden aftellen, hadden het moeilijk om mij te zien lijden. 2x ivm oppas. En mijn moeder was er de eerste keer bij, en tweede keer mijn moeder en schoonmoeder erbij
Bij de 1e pas verteld na de geboorte. Denk na twee uur. Maar kwam door prematuur en heftige. bevalling. Bij de Tweede vliezen gebroken en toen moest ik naar het ziekenhuis. En onze oudste moest bij mijn ouders slapen was snachts 1.30 uur ;)
bij mij wisten ze dat ik ging bevallen omdat we onze oudste zoon om 5 uur s' ochtends naar schoonouders hadden gebracht... mijn vliezen waren gebroken... Echter de bevalling kwam niet op gang en hij was pas 32 uur later geboren... In de tussentijd had ik niet veel zin om iets van me te laten horen en ik vond dat mijn partner dat aan zijn ouders maar moest doen (ik zat in mijn eigen bel)
Achteraf waren schoonouders dus boos dat ik zo lang niks van me liet horen terwijl ik zoiets had van 'dat is toch niet aan mij als ik op de verloskamers lig te puffen?'
Nu zwanger van de derde en heb hun al gezegd dat als ik niks stuur dat ze mijn partner maar een berichtje moeten sturen om te vragen naar een update want dat ik te druk bezig zal zijn...
Achteraf hoort fam het wel als eerste als de kleine er is, dan bel ik naar mijn fam en partner naar zijn fam
ach ze waren wss gewoon bezorgd omdat het al zo lang bezig was en niemand ze een update stuurde... maar aan de andere kant hadden ze mijn partner (hun zoon) ook wel kunnen bellen om te vragen hoe het gaat...
Mijn moeder pastte op onze hond toen ik naar ziekenhuis moest voor inleiding van oudste. Zij was de enige die wist wat er gebeuren ging. Bij de jongste ( geplande keizersnede) pastte mijn schoonzus op de oudste. Mijn moeder wilde ook graag de datum weten. Ik wilde het bewust niet, omdat ze anders zo in spanning zou zitten die dag. Bij oudste verliep alles nl wat traumatisch... Maar mijn moeder zei dat ze anders weken in spanning zou zitten. Wilde ik haar ook niet aan doen. Schoonmoeder leeft niet meer, anders hadden we het haar denk ik ook verteld. Mijn ouders, zus, schoonzus en schoonvader mochten ook direct na de operatie komen. De overige broers hebben we wel direct ingelicht na de geboorte, maar die kwamen in de dagen erna.
Bij de eerste wist Mn moeder het, omdat ze nog een bakkie koffie wilde komen drinken.... beter van niet 😄 We hebben haar gelijk na de geboorte gebeld. De tweede is om 02.15 geboren en toen hebben we er voor gekozen om ‘pas’ rond half 7 te gaan bellen.
Ik heb een bezorgde mama. En die gaat dan ( denk ik) zitten piekeren en ongerust zijn of alles wel goed verloopt omdat het een tweeling is. Dus voor haar gemoedsrust zou ik dan maar bellen als ze geboren zijn. Mijn schoonmoeder is minder vlug van haar stuk en wil graag op de hoogte zijn vanaf het start. Maar ik wil dat beide oma's evenveel info hebben op hetzelfde moment dat er zich niemand benadeeld voelt. Dus ik weet het precies niet zo goed.
Bij de eerste wist mijn moeder het maar die was dan ook bij de bevalling. Mijn schoonmoeder hoorde het na de bevalling. Bij de tweede wisten ze het beide omdat ik ingeleid werd. De rest hoorde het na de bevalling.
Er is geen norm. Jij bepaalt zelf wat je wanneer en aan wie wilt laten weten. Ik wilde het pas vertellen na de geboorte. Bij de eerste, die ‘s morgens is geboren hebben we, vanwege complicaties bij mij, pas ‘s avonds onze ouders op de hoogte gebracht toen ik weer wakker was uit de narcose. Na de geboorte van mijn tweede heb ik als eerste mijn zus (die 2 dagen eerder was bevallen) gebeld. Gewoon doen wat voor jullie goed voelt.
Mijn weeën begonnen s'avonds. Om 3 uur 's nachts richting het ziekenhuis gegaan en rond een uur of 7 onze moeders gebelt om te vertellen dat het begonnen was. Ik wilde ze er niet 's nachts voor wakker bellen maar wist wel dat ze op de hoogte gehouden wilde worden.
Maar je moet doen wat zelf goed voelt op dat moment!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (61) Verversen