Eerst sliep onze baby door (10 uur aan een stuk) en dat op borstvoeding! Nog nooit meegemaakt. Toen ze 4 maanden was, was het over en sindsdien komt ze normaal 3-4x. Niet ideaal, maar goed te doen! Dat was ik wel gewend met de anderen ook en als ze meteen verslaapt na bv, vind ik het best.
Maar nu dus.. het is denk ik 2 weken geleden begonnen. Ze word gewoon wakker s nachts en dan echt klaar wakker.. in het begin ging ze ook zitten en wilde ze staan maar nu blijft ze liggen gelukkig.
Alleen ja.. ze schreeuwt (uit vreugde), pruttelt en maakt veel geluiden.
Het was 3 nachten weer even rustig en vannacht was het dus weer raak.
Ik ben zo ontzettend moe.. ik probeer met haar mee te slapen maarja dat wil niet heel veel helpen.
Ik weet dat het een fase is, er zijn denk ik geen tips? (Ik heb al een routine, ze heeft een redelijk vast ritme, slapen samen, ik laat haar niet huilen)
Ik zie het probleem niet geloof ik. Ze staat blij te zijn. Dan zou ik er niet eens heen gaan en der lekker blij laten zijn. Oordoppen in zodat je al het gekir niet hoort? Moet zeggen dat ik dat soort geluiden hier door de deur niet hoor, huilen wel.
En als je haar juist op een eigen kamertje legt? Word jij er niet wakker van. Hoef je er niet heen. Ziet ze je niet. En wellicht gaat ze dan ook niet huilen dat ze wil drinken? Het huilen zoals je dat nu zegt klinkt meer als een soort gewoonte ipv echt honger.
Ik had dit vanaf 6 maanden ongeveer, 2 maanden lang. Ik werd gek van mezelf, dat haar altijd stabiele ritme ineens weg was. Idd altijd perfecte slaper snachts, ineens huilen en het werd steeds erger.
Ze sliep steeds lang in de ochtend en kort in de middag. Dat heb ik toen omgedraaid (geprobeerd) maar toen gingen de nachten ineens al beter. Ze werd wel nog steeds huilend wakker na een uur op bed. ik dacht, miss is ze niet moe genoeg.. heb haar langer wakker gehouden tussen haar slaapjes, toen deed ze langere slaapjes en was het savonds en snachts weer goed!! Miss heb je er wat aan. Het was ook wel n lange “milde” sprong maar toch had dit er denk ik ook wat mee te maken.
Ik had dit vanaf 6 maanden ongeveer, 2 maanden lang. Ik werd gek van mezelf, dat haar altijd stabiele ritme ineens weg was. Idd altijd perfecte slaper snachts, ineens huilen en het werd steeds erger.
Ze sliep steeds lang in de ochtend en kort in de middag. Dat heb ik toen omgedraaid (geprobeerd) maar toen gingen de nachten ineens al beter. Ze werd wel nog steeds huilend wakker na een uur op bed. ik dacht, miss is ze niet moe genoeg.. heb haar langer wakker gehouden tussen haar slaapjes, toen deed ze langere slaapjes en was het savonds en snachts weer goed!! Miss heb je er wat aan. Het was ook wel n lange “milde” sprong maar toch had dit er denk ik ook wat mee te maken.
9 maanden slaapregressie. Heeft veelal met de ontwikkelingen te maken. Ze maken enorme sprongen tijdens deze leeftijd. Heel normaal dus.. maar wel vervelend. Je moet er echt even doorheen. Verder zou ik niet teveel sleutelen aan haar ritme. Sterkte! Komt echt weer goed❤️
Rond die periode was het hier bij alledrie rommelig. Echt zo'n sprong periode. Mijn advies is 1 tactiek kiezen voor de nacht en die consequent volhouden, en niets gaan doen dat je er niet in wil houden. Verder kwestie van uitzitten, meestal duurde het niet al te lang hier.
Ik zal het denk ik zoeken in overdag teveel slaap en daarmee gaan schuiven. En als het mijn kind is zal ik der lekker op der eigen kamer gaan leggen en haar daar vrolijk laten zijn. Waarom ook wakker zijn als ze niet huilt?
Zou het kunnen dat ze wat minder zou kunnen slapen overdag? Ik merkte hier vooral bij de jongste, dat als hij overdag te veel sliep, hij of 's avonds niet in bed te krijgen was, of midden in de nacht ook zo'n wakker moment had. Maar goed, kan idd ook van alles achter zitten. Maar zo te horen heeft ze geen pijn anders was ze vast niet zo vrolijk..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen