De eerste keer dat ik in aanraking kwam met surprises was toen onze oudste in groep 5 kwam. Met Sinterklaas deden wij thuis met gedichten vanaf het moment dat ik 10 jaar oud was (ik ben de jongste). Maar geen surprises. Ook op de basisschool vroeger deden we wel lootjestrekken en gedichten, maar geen surprises. Bij mijn man ook niet, want we zaten op dezelfde school. Ik snap het idee van surprises eigenlijk niet zo goed. Is dat echt een traditie? Is dat altijd al zo geweest (ook toen jij jong was?) en lagen wij onder een steen? Daarnaast vind ik het ook verschrikkelijk. Mijn kids zijn niet van het knippen en plakken en ik ben zelf ook totaal niet creatief. Ik heb een gruwelijke hekel aan knutselen. Ik moet de kinderen wel helpen, want als ze het helemaal alleen moeten doen komt er niks van terecht. Voor mij een hel. Maar als ik de andere ouders hoor vind iedereen het geweldig om te doen. Ik kan me daar niks bij voorstellen dus.
Ik vind het ook vreselijk! Ik moest er twee maken dit jaar!!!!!! En heb echt mijn best gedaan, ondanks dat ik het helemaal niet leuk vind.... En dan kom je op school om het af te leveren, en dan staan er de meest prachtige creaties maar ja, ik ben nou eenmaal niet zo creatief haha! Ik had altijd slechte cijfers voor dat soort dingen op school! Ik zie het nut van surprises echt totaal niet en hoop dat ze het afschaffen
Ik vind suprises geweldig! Echt even tijd en energie steken in iets moois maken voor een ander. Gedichten en cadeautjes heb ik minder mee, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Ik ben super creatief en mijn familie ook. Daarom is sinterklaas ook mijn favoriete feest. Iedereen bedenkt zulke mooie en inventieve creaties, vaak met nog een opdracht erbij ook. Zo leuk om te zien wat iedereen heeft bedacht. Als kind vond ik het ook superleuk. Ik maakte de mooiste creaties. Was ook best teleurgesteld als ik een surprise kreeg van iemand die er totaal geen moeite voor had gedaan.
Hier gelukkig op school alleen een presentje en een gedicht die ik voor mijn kind maak. Hier geen creatievelingen in huis. In huis alleen cadeautjes en wat lekkers . Moet er wel bij zeggen dat mijn kinderen altijd hebben geweten dat Sint niet echt is. Dus nooit stress en angst rond 5 december.
Wij deden dat thuis. Ik ben zelf groot fan. Maak het jezelf vooral niet te moeilijk. Prima toch als het voor jullie niet werkt? Ik heb persoonlijk minder met gedichten. Met grotere groepen in de familie doen wij óf gedicht óf surprise (maker mag kiezen) om de tijd van pakjesavond wat beperkt te houden.
Wij deden het vroeger ook op school, nu dit jaar heb ik het moeten doen met mijn zoon. En heel eerlijk.. mijn zoon is ook geen creatieveling, die vindt snel alles best doet het liefst niets. Ik ben ook geen creatieveling. Van mij hadden ze prima een cadeau met een gedicht mogen doen. Ik zelf heb vroeger er soms best over in gezeten dat die van mij niet mega mooi was vergeleken sommige anderen. En uiteindelijk wordt het toch weer weggegooid terwijl je wel allerlei spullen ervoor haalt. Ik kijk er al erg tegen op dat het over een aantal jaar dus x2 moet😅
Ja hier toen ik klein was heel normaal, niet vanuit huis trouwens (mijn moeder is pools en kerst was meer ons ding, ook zonder suprises overigens) maar mijn vader deed het vroeger ook op school.
Snap dat t niet leuk is als je niet creatief bent maar je kan een hoop makkelijke dingen vinden op YouTube
Ik benader de surprises anders geloof ik😆 het idee achter de surprises is mijn inziens dat je tijd en energie in een ander investeert door het maken van een gedicht en een persoonlijke knutsel. Mijn kinderen moeten dit zelf maken. Natuurlijk sta ik standby als ze hulp nodig hebben, maar het is hun surprise voor een klasgenootje. Ook als ze het lootje van iemand hebben getrokken die ze niet het allerliefste zouden willen. Ze zijn hier een half uur chagrijnig geweest. Mijn dochter had een jongen uit haar klas getrokken en mijn zoon een meisje die ook nog van paarden hield. Hoe slecht wil je het treffen 🤣🤣 (heerlijk leven als dat je grootste zorgen zijn) eenmaal aan de knutsel en aan het dichten geslagen maakte het ze eigenlijk niet meer uit. Mijn zoon was niet direct tevreden en is opnieuw begonnen en daarna wel tevreden met wat hij had gemaakt. In de klas gelukkig veel surprises die door kinderhanden gemaakt waren. Dat is de magie. Niet de over de top goed gelukte surprises. Sorry daar heb ik niets mee. Mijn dochter kwam thuis met een door pa/ma geknutseld paard. Prachtig, maar toch vind ik de zwart geverfde doos die mijn zoon kreeg met een vis en de letters vis tv veel meerzeggender. Hier heeft een kind zijn tijd en energie aan gegeven, en dat vind ik veel meer waard!
En als je de surprises echt nog steeds niets vindt, zie het dan maar als een huiswerkopdracht🙈
Ik hou daar ook helemaal niet van. Ik ben ook zeker geen ouder die dan de hele surprise gaat maken. Ik help met opstarten en daarna gewoon lekker zelf aan de slag
Groep 1/2 krijgen een surprise die door ouders gemaakt wordt met een cadeautje van de school. Gr 3 tm 8 viert geen sinterklaas vanuit school georganiseerd.
Vorig jaar (groep 6 heb ik haar geholpen) maar dit haar mocht/moest ze het helemaal zelf doen. Dan maar niet zo mooi als waar de ouders hebben meegeholpen of zelfs helemaal gemaakt hebben. Maar het is wel zelf door haar gemaakt en over nagedacht. Dat vind ik meer waard dan de wedstrijd die sommige ouders ervan maken. Het gedicht moest minimaal 10 regels zijn. Nou ze kwam tot 5 regels En ook dat vond ik prima.
Ik vind eigenlijk wel dat als de opdracht minimaal 10 regels is, je toch tot 10 regels moet komen. Je huiswerk maak je ook niet voor de helft. Samen wat woorden rijmen brengt vast nog wat inspiratie, en dan maakt ze toch haar eigen gedicht.
Daar denk ik anders over. Maar misschien ook wel omdat mijn kind alles volgens de regels doet normaal. Als haar huiswerk voor de helft gemaakt is is dat haar verantwoordelijkheid en zal zij daar mee om moeten gaan. Niet ik.
Ik ben het met je eens! Het is geen wedstrijd. Het gaat erom dat de kids zélf hun best er op doen dat werd bij ons vanuit school ook benadrukt gelukkig.
Het is toch gewoon gezellig om dit samen te doen met jouw kind? Kinderen letten op school echt wel op wie zich aan de opdracht qua lengte gedicht hebben gehouden en of de surprise er mooi uit ziet.
Ow zeker!! Mijn tafel van 1.80 ligt bijna alle dagen vol met knutsels en ideeën. Die ze alleen of we samen doen. Als zij daar op school ondervindt dat haar gedicht toch te kort was is dat een oorzaak/gevolg ding waar zij dan mee om moet gaan. En haar surprise was niet slecht hoor 😉 en ook zeker niet de mooiste. Want een 10 jarige kan niet tippen aan sommige door de ouders gemaakte surprises.
Gezellig om dit samen te doen met je kind? Misschien met jouw kind, maar niet met de mijne. Hoe positief je ook probeert te zijn om ze te motiveren de surprise te maken, het helpt niks. Eén en al gezeur. Ze hebben er echt geen zin in. De surprise van de jongste is vandaag eindelijk af. Uiteindelijk is het 75 procent mijn werk en 25 procent de zijne. Ik had het liever andersom gezien, maar wat een ellende om hem iets te laten doen. Vandaag met de oudste bezig geweest. Nog een groter drama dan bij de jongste. De puberteit helpt niet mee momenteel.
Ver-schrik-ke-lijk. En als ouder ben je de sjaak om het te maken, want al die andere ouders maken zulke over the top surprises dat je het eigenlijk niet aan je kind over kunt laten. En als je meerdere kinderen hebt moet je er nog meerdere maken ook. Wat een ellende.
Hier opgegroeid met lootje met cadeautje, surprise en gedicht op de lagere school en later met mijn familie. Ook mijn kinderen op de lagere school lootje, cadeautje met surprise en gedicht.
Ik vond het vroeger gezellig in de klas, maar de voorbereiding maar een gedoe. Thuis gaan we tegen die tijd echt geen surprises enz doen, wel gewoon lekker eten met een leuk kadootje ofzo. Tenzij de rest wel wil…….. schik ik me… misschien
Hier ook gewend om vanaf groep 5 surprise en gedicht te doen. Ik doe het dus zelf ook al jaaaaren.
Met mijn familie ook de traditie om lootjes te trekken. Wij deden vroeger ook surprise + gedicht, maar tegenwoordig kies je 1 van beide. Dit jaar lootjes getrokken met mijn ouders en zus en zwager en onze oudste 3 kinderen doen ook mee. Verder hebben we voor hen nog wat losse cadeautjes gekocht. Één keer feest thuis en dus dan nog op school.
Wij deden het vroeger thuis wel. En dan praat ik al over de jaren 80. We pakten echt groots uit. En hoe leuk was het om al die pakketten in de gang te zien staan voordat pakjesavond begon! Wij deden het op school niet, maar dat kwam omdat ik op een reformatorische school zat. Daar deden ze niet aan Sinterklaas.
Onze kinderen zijn nu 7 en 3. Wij geven hun wat cadeautjes. Voor gedichten en surprises zijn ze echt nog te klein. Dochter zit in groep 4 en heeft dit jaar voor het eerst lootjes getrokken. Dit jaar is het nog cadeautje en kort gedichtje. Vanaf groep 5 doen ze ook met surprises. En nee, daar kijk ik niet naar uit 😆😂 Heb zelf een hekel aan knutselen, en dochter is na 5 seconden afgeleid. Dus het zal erop neerkomen dat ik de surprises moet maken 😁
Wij deden op school ook vanaf groep 5 surprises. In groep 5 moesten onze ouders iets maken. Vanaf groep 6 moesten we het zelf doen en ik had er een hekel aan en m’n ouders hielpen me niet 🤣 maar ik maakte altijd wel wat leuks.
Nuuuuuu ben ik dus al sinds groep 5 veroordeeld tot t helpen met het maken van de surprises van een van m’n dochters. Al moet ik wel eerlijk zijn! Dit jaar heeft ze het zelf gemaakt, met wat tips van mij. En ik heb t gedicht geschreven 🤣 want dat lukte haar niet en ik wilde niet dat ze iets overschreef van internet.
Bij ons op school was het wel vanaf groep 5 ook lootjes trekken met supprise, ik vond het ook verschrikkelijk maar mijn moeder was er wel handig in dus die deed het gelukkig voor het grootste gedeelte. Binnen ons gezin gewoon altijd lootjes getrokken en dat mocht met, maar ging vaak zonder supprise, heb er ook een hekel aan. Bij mijn oudste op school trekken ze geen lootjes en hoe het bij de jongste zal gaan geen idee, die is net afgelopen september begonnen in groep 1.
Ik woon in België en ben heel blij dat dat hier allemaal niet is 😅 Sinterklaas komt hier op school voor de 2,5 tot 5 jarige en voor de 6 tot 8 jarige koopt de juf of meester een cadeautje en dan mogen ze hun schoentje zetten en liggen de cadeautjes in de klas op 6 december ‘s morgens. Voor de 8+ kindjes koopt de meester of juf 1 cadeautje voor heel de klas. Ze krijgen ook allemaal een mandarijntje en speculaas.
Thuis komt de Sint 1 keer op 6 december. Ze zetten dan in hun schoentje op 5 december in de avond. Ze krijgen dan ieder 2-3 cadeautjes (meestal 1 duurder ding en 2 kleinere) en wat snoepgoed.
Ja, dat is traditie. Zodra niet meer wordt geloofd is het lootjes trekken en surprises maken. Surprises bedenken en maken helemaal leuk Gedichten maken vind ik niets. Haha, smaken verschillen! Vanaf volgend jaar mogen wij ook aan de bak, dan zit onze oudste in groep4 van de basisschool en worden er lootjes getrokken en moeten er surprises gemaakt worden door de kinderen. Kindersurprises dus. Beetje helpen is ok, maar ben benieuwd hoeveel ouders dit helemaal van A tot Z voor de kinderen uitvoeren....
Mijn kind helpt gewoon mee hoor. Die heeft dus ook nooit de mooiste surprise en daar zitten dingen scheefgeplakt. Maar slechts 1 van de 3 is handige Harrie en creatief op dit vlak, de andere twee koters moet ik wel naast zitten, instructies geven, helpen ..
Oh, je zult er van versteld staan. Hele kunstwerken worden er gemaakt door ouders. Vorig jaar heb ik zelfs een kant en klaar gekochte suprise gezien. Lag ook echt naast zo'n gedeukte papier maché voetbal, gewoon niet leuk.
Zo erg vind ik dat! 100x liever een niet perfecte surprise die door het kind zelf is gemaakt dan zo’n over-de-top-exemplaar gemaakt door moeder. Ik doe er ook niet aan mee. Mijn 9-jarige doet t helemaal zelf; als ze er echt niet uit zou komen, zou ik een klein handje helpen.
Ik help mijn kinderen wel. Vroeger hielpen mijn ouders me niet en ik ervaarde daardoor best stress en druk. Ik had ook nooit een eindresultaat waar ik tevreden over was en was altijd bang dat de ontvanger het niks vond. Dus ik help nu juist wel mee, vooral met hoe je iets in elkaar kunt knutselen. Mijn zoon kan écht niet knutselen, en als ik hem zijn gang laat gaan maakt hij iets piepkleins dat uit elkaar valt als je er te lang naar kijkt. Maar het hoeft zeker allemaal niet perfect. We hebben nu een prachtig scheef in elkaar geplakt 'boek' met ongelijke letters op de kaft, vloekende kleuren en niet netjes uitgeknipte vormen er op 😅 Maar het dondert niet uit elkaar en hij kan met een gerust hart naar school volgende week. Dikke prima zo
Ik zorg er natuurlijk voor dat de surprise niet uit elkaar dondert; zo’n loedermoeder ben ik nou ook weer niet 😁. Als ze om hulp vraagt, help ik ook zeker mee waar nodig. Tot nu toe redt ze zichzelf. En daarnet hebben we samen cadeautjes gekocht voor haar klasgenootje; dat vind ik dan wel weer leuk!
Als alle ouders gewoon stoppen met over de top surprises, traktaties, feestjes, dan zal het leven van een moeder al veel makkelijker zijn 🤣 mijn zoon gaat over een week of 4 naar school maar ik zit nu al advies bij mn schoonzusswn in te winnen wat 'normaal' is tegenwoordig. Mijn beeld van de basisschool van 15 jaar geleden is totaal anders 🙈
Dit is zooooooooo waar. Hier een reformatorische school dus geen gedoe met Sinterklaas (gelukkig haha). Maar die traktaties en kinderfeestjes kan niet gek genoeg. Ik ben ter plekke voor afschaffen daarom. Kinderen zijn ook nergens meer tevreden mee. Oudste wilde graag fruitspiesjes trakteren. Werd gewoon door sommige kinderen belachelijk gedaan. Kind helemaal ontdaan en ik boos 🙈
Ja is toch belachelijk... het wordt 'gewoon' gekocht om maar het mooiste te hebben (en ouders hebben geen tijd). Van mij mogen ze traktaties afschaffen, vroeger waren we blij met een zakje chips of een fruitspiesje. En het erge is dat je eraan mee ga doen omdat je wil dat je kind niet minder geeft... maar eigenlijk frustreert het mij enorm dat ouders elkaar zo lopen te overtreffen!
Mij ook! En je krijgt er zulke ondankbare kids van. Onze kinderen zijn met weinig tevreden (nog, gelukkig) maar als ze dan trakteren en helemaal blij zijn en dat soort reacties krijgen vind ik echt heel sneu.
In mijn families (zowel van vaderskant als vsn moederskant- Groningen en Rotterdam) was het inderdaad traditie. De lol, het elkaar voor de gek houden, hoorde er helemaal bij... Mijn opa's en oma's deden dit van huis uit ook al, blijkbaar. In mijn gezin houd ik het bij twee gedichten per persoon. Ik heb gewoon niet de originaliteit en tijd om met de kinderen surprises voor elkaar te maken. Wie weet komt dat nog...
Inderdaad traditie. Ik vind het ook gedoe hoor. 3 kids hier en dan bij familie ook nog gedichten. Ze hebben echt nog wat hulp nodig. Help liever mee met huiswerk en werkstukken wat ook gewoon doorgaat maar nee .. surprises … en of de vrouwen dan ook nog wat meer willen gaan werken … zucht .. dus ja herken je gevoel
Mijn dochter en ik vinden suprises maken ook geweldig. Mijn vriend niet. mijn vriend en ik deden op school suprises in de bovenbouw. Thuis deden we sinterklaas vieren met zak kados totdat de jongste niet meer geloofde en dan verder met suprises. Mijn dochter zit nu in de tweede klas. Vorig jaar suprise dit jaar doen ze sint en kerst dobbelspel. Dat vind ik veel moeilijker omdat ze 1 algemeen kado moeten kopen.
Ik ben eind 30 en wij deden suprises op de basissschool in de bovenbouw. Mijn ouders deden vroeger in de jaren '70 surprises met hun familie. Wij deden het thuis nooit.
Ik vind surprises op school ook niks. Vroeger ook niet. Ik kan best knutselen, maar mijn ouders hielden nogal vast aan de regel dat de kinderen het zelf moesten maken. Mijn surprises waren dus altijd wat sneu vergeleken met sommigen, en 1x heeft een jongen voor wie ik mijn best had gedaan gezegd dat ie 'm lelijk en saai vond. Dat vond ik heel erg, ik voelde enorme druk altijd daardoor. Er waren ook altijd zulke verschillen, van prachtige grote originele creaties tot kleine mislukte standaard knutsels. En had iemand zn best gedaan en kreeg ie iets sufs terug. De gedichten waren ook een ramp. Moest het verlegen meisje een gedicht van 3 pagina's voordragen, de ene maakte een suf standaard kort gedichtje en de ander propte het vol flauwe grappen die verloren gingen omdat de voorlezer niet goed kon voorlezen. Als je iemand trok die je niet goed kende en die ook nog eens niets op zn lootje had gezet, dan vond ik het zo moeilijk iets te bedenken. Nou ja, op een of andere manier vond ik het altijd vooral gedoe en spanning opleveren. Mijn oudste had het vorig jaar voor het eerst en die lijkt het wel leuk te vinden. Ik help mijn kinderen wel, ik laat ze zoveel mogelijk zelf doen, maar help ze met bedenken wat en hoe ze het kunnen malen en ik regel materiaal. Pinterest is echt een life saver hierin.
Ik heb op een Europese school gezeten hier in Italie. In de Nederlandse afdeling. We deden sinds de lagere aan surprises. Ik was zelf ook niet zo creatief en mijn ouders al helemaal niet. Het gedicht lukte wat beter. Maar ik vond het zelf heel leuk om te doen en te ontvangen. Gedicht zei ook vaak iets over jezelf. Onze kinderen zitten op Italiaanse school dus doen niet aan surprises
Wij maakten/maken ook geen surprises, omdat we daar gewoon allemaal een enorme hekel aan hebben. Veel mensen doen het wel. Ik vond het op school vreselijk om te doen en ik ben blij dat onze kinderen voorlopig de leeftijd nog niet hebben dat ook zij voor school surprises moeten maken.
Tip: Lady Lemonade heeft leuke tips en soms is het zelfs een kwestie van printen en in elkaar zetten
Thuis hebben wij het een aantal jaar gedaan toen wij rond de leeftijd 8-14 waren. Mijn moeder hielp ons echt niet, maar opzich waren wjj vrij creatief.. Bij mijn schoonfamilie deden ze het tot 5 jaar terug ook. Nadat ik 1 jaar mee had gedaan en er achter kwam dat mijn schoonfamilie totaal niet creatief was (en ik dus wel met een kunstwerk aankwam) heb ik het jaar daarop gepleit om sinterklaas alleen voor de kinderen te houden. Het is me gelukt 😄
Tip voor een snelle en leuke surprise: -muis: vuilniszak vol kranten (en cadeautje) proppen, voor zorgen dat de neus in de punt van de zak zit en de andere punt aan de onderkant verbergen. Neus, oortjes en een staart erop en klaar. Kids kunnen zelf kranten opproppen. Slang: Vuilniszakken rond plakken met een diameter van ong. 20 cm. 3 achter elkaar plakken, volproppen met kranten. Voorkant en achterkant dichtplakken, touw om zijn lijf heenwikkelen (staat leuker en geeft wat stevigheid), ogen en tong erop plakken.
Wij trokken lootjes, schreven gedichtjes, maar maakten geen surprise.Thuis aanvankelijk ook niet. Heel af en toe, maar was niet de standaard. Onze oudste heeft nu voor het eerst een lootje getrokken. Hij heeft over het algemeen geen geduld voor knutselen en komt zelf niet snel met een creatief idee. Ik ben wel creatief, maar ga het niet voor hem maken. We doen het samen. Het gedicht moet nog. Daar zal hij ook enige sturing/ ondersteuning in nodig hebben. De surprise is bijna af. De cadeautjes zijn gehaald. Het feest kan bijna beginnen 🤗
Ik weet ook niet beter dat mijn ouders dit op school ook deden. En zelf vond ik het superleuk om te doen, tegenwoordig minder leuk te doen maar goed. Het hoort erbij.
Oh, dat is al heel oud. Al in de middeleeuwen maakten ze met sinterklaas speculaaspoppen met een grapje. Bijv een boos gezicht bij iemand die boos was enzo. Je houdt iemand een spiegel voor, zoals we dat nu ook vaak doen met sint-gedichten, iemand een beetje in de maling nemen. Later is dat veranderd naar suprises, een 'verborgen cadeau', verstopt in iets waarmee je de ontvanger een spiegel voorhoudt. Suprises zoals wij ze kennen, zijn volgens mij pas na de 2e wereldoorlog ontstaan, maar het ontstaan daarvan is al heel oud.
Ik vind suprises ook vreselijk. Mijn kinderen beginnen enthousiast maar haken al snel af. Ze zitten nu in groep 7 en 8 dus hierna nog 1 te gaan 😀
Bij mijn oudste hebben ze gewoon een sinterklaasbrunch. Geen surprise of cadeaus. Nog geen enkele keer gehad op de middelbare en ik zelf trouwens ook nooit. Groep 8 was de laatste keer
Van de middelbaar scholieren die ik ken, wordt dit per klas geregeld. Niet standaard voor heel de school dus. Al zal dat wellicht ook per school verschillen.
Mijn oudste zit nu in de eerste van de middelbare school en hebben ook daar in de klas lootjes getrokken met de mentor en doen ook daar surprises. Dus wie weet ben je er straks nog steeds niet van af.
Haha, ik ben 26 en op de basisschool deden wij dit wel vanaf groep 5 inderdaad. Ook thuis een aantal jaar gedaan + gedichten, alleen na een paar keer gestopt met de surprises omdat mijn broer en ik het echt niet leuk vonden. Gedichten doen we nog steeds. Dat vind ik nog altijd het leukst, nog leuker dan de cadeaus.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (64) Verversen