Sinds mijn bevalling van mijn middelste kindje en mijn draagdochter, merk ik dat ik de week voor mijn ongesteldheid vaker stemmingswisselingen heb, minder energie, en een korter lontje tegenover mijn kinderen. Ook ongewenste aanrakingen van hun wil ik dan ook minder tot nier tenzij ik er zelf om vraag.
Deze symptomen komen heel erg 1 op 1 over als PMS. Als ik idd ongesteld ben, dan is dat een heel stuk minder.
Ik zoek verhalen en ervaringen en wat jullie geholpen heeft.
De hormonen zijn niet in balans bij PMS. Van wat ik me herinner ben je nog niet zo lang geleden bevallen. Houdt daar ook rekening mee. Je bent nog herstellende.
Maar voeding kan een wereld van verschil maken. Kijk eens bij Joep Rovers op instagram. Hij deelt hier veel over.
Verder wat helpt: 1. De dag beginnen met minstens 5 minuten daglicht in je ogen. (Dus geen scherm maar liefst direct even naar buiten) dit is belangrijk voor je hormoonbalans en dag en nacht ritme. 2. Geen koffie of caffeine houdende thee binnen 1,5 uur na opstaan en liefst pas na het ontbijt. Dit omdat je cortisol hoog is wanneer je wakker wordt en koffie verhoogt dat nog meer. 3. Voor het naar bed gaan 2 uur geen scherm. Een boek lezen en ontspanning helpt. 4. Geen tot weinig toegevoegde suikers eten. 5. Na 8 uur ‘s avonds niet meer eten. Zodat je lichaam de tijd krijgt om te herstellen in de nacht.
Heel herkenbaar. Wat de oplossing is weet ik helaas niet, ben er zelf ook naarstig naar op zoek maar herken dus wel je klachten die een week voor aanvang er zijn.
Ik heb sinds ik geen pil meer gebruik veel meer emoties e.d. gedurende de cyclus. In de week voor m’n menstruatie is er altijd wel een dag dat ik loop te mopperen en in discussies verzeild raak met m’n man. Hij roept dat ook wel eens uit: zo, moet je ongesteld worden ofzo? En daar word ik dan boos over 😅 Ik heb ook altijd een dag enorme opruimwoede en een dag dat ik me gewoon helemaal blegh voel en heel veel chocola wil eten. Daar staat ook tegenover dat ik me in andere weken heel energiek voel en mijn libido omhoog schiet. Ik heb inmiddels ook twee maten beha’s omdat die borsten ook gezellig meebewegen met de cyclus. Het schommelt dus, tijdens die cyclus. Volgens mij is dit heel normaal, ik zie het om me heen ook veel. PMS is echt wel een tandje erger, dan hindert het je dagelijks functioneren. En daar hoort wat mij betreft een discussie per maand of een mopper uurtje niet bij 🙈 Ik heb dit omarmd, want ik voelde me met de pil niet fijn meer. Die heb ik jaren zonder problemen geslikt, maar na de zwangerschappen begon het me af te vlakken. Na het stoppen, zat ik ineens weer te huilen bij een film. En dat vond ik een verademing. Ik voel me veel beter met die wisselingen, voelt veel normaler en echter ofzo.
Zit het je in de weg en heb je het idee dat het niet meer ‘normaal’ is, ga even langs de huisarts.
Heb je in de afgelopen jaren een psycholoog of hulpverlener bezocht? Misschien kun je dan eens met die persoon een gesprekje voeren hierover? Soms is het fijn om je even helemaal uit te kunnen spreken en daarna samen te bedenken hoe je hiermee om zou kunnen gaan? Dat hoeft geen elkenlang traject te zijn. Maar het kan wel zinvol zijn om het gesprek te voeren. Emoties zullen blijven komen en gaan. En als over een paar jaar de puberteit van de jongens voor de deur staat, kan het extra fijn zijn als je hier net even wat meer vat op hebt...
Nee, nog niet. Heb enkel 1x in de maand m'n ambulante begeleider. Maar andere hulpverlening heb ik al een lange tijd niet gehad. M'n man nu wel, en die is daar actief mee bezig (zelfde problematiek, en nu in training voor emotie regulatie)
Voel mezelf vaak stabieler, en heb het idee vaak de kar te moeten trekken thuis, initiatief moet nemen, en dingen draaiende houden, daardoor gun ik mezelf ook geen tijd om goed te kunnen ontspannen. En daarmee hulp te zoeken, want dat kost dan weer tijd en geld. En 9 van de 10x bij psychologen hoor ik dingen die ik zelf ook wel had kunnen bedenken, of zelf al bedacht heb, m'n eigen ervaringen met psychologen zijn nou niet daverend (1tje die m'n autisme totaal over het hoofd zag, terwijl 't haar specialisme was) dus zo'n hoge dunk heb ik niet van ze (sorry, een soort wantrouwen)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen