Onze zoon van 7 jaar heeft het op het moment wel erg lastig met eten. Hij zit midden in het wisselen. De voorste bovenste twee tanden missen al en daarnaast heeft hij 4 wiebeltanden. 3 beneden en 1 boven. Hij kan momenteel slecht iets ergens af bijten. Brood krijgt hij momenteel zonder de bovenste korst mee naar school. En harde koekjes moet ik eerst in stukjes breken. Meisjes kunnen een dramaqueen zijn, maar bestaat er ook zo'n benaming voor jongens? Eten was altijd al een drama bij hem. Al vanaf dat hij vast voedsel mocht eten als baby zijnde. Hij is klein voor zijn leeftijd, maar eindelijk wel qua lengte/gewicht in verhouding. Hij is iemand die altijd al heel weinig eet, maar op het moment vraag ik me serieus af hoe hij de dag doorkomt op die paar happen. Hij eet nog minder dan voorheen, vanwege zijn tanden. Van de oudste kan ik mij niet herinneren dat zoveel tanden tegelijk werden gewisseld en dat het lastig was met eten. Hoe is dat bij jullie kinderen?
Jij moet de koekjes in stukken breken? Mijn zoon heeft een half jaar zonder voortanden gelopen en toen begonnen die ernaast te wiebelen, hij zeurde erover dus telkens zei ik dat dat supervervelend was maar heb eigenlijk nooit consessies gedaan. Hij kan zelf stukjes snijden en dan bij zn kiezen zetten en kauwen. Ik snap dat het niet leuk is maar als je alles voor hem gaat doen kan dat gedrag ook daarvan komen (ik krijg het voor elkaar denkt hij).
Tuurlijk kan je een beetje meedenken enzo maar teveel zou ik persoonlijk niet doen. Ik heb mn zoon er denk ik 2x over gehoort en daarna wist hij "ja vervelend maar in oplossingen denken"
Het is verder geen moeilijk kind, behalve met eten. En dat is echt al zo vanaf baby zijnde. En daarom wil ik op dat gebied zo weinig mogelijk strijd voeren. Motiveren i.p.v. commanderen. Wij bepalen wat hij eet, hij bepaalt hoeveel hij eet. Langzaam eet hij steeds vaker dingen die hij (zogenaamd?) niet lustte. En dat hij dan het eten in kleine stukjes wil, dan ga ik daar niet moeilijk in doen. Een gewoon koekje kan hij zelf wel in stukjes breken inderdaad, maar sommige dikke koekjes krijgt hij zelf niet voor elkaar en dan heb ik de kruimels overal... Dus, dan doe ik dat. Maar het is wel zo dat ik in zijn geval met eten sneller overstag ga als hij graag wil dat mama helpt. Ondertussen denk ik: "Als hij 18 is, dan eet hij net als de rest. Ooit gaat dit voorbij." In kleine stapjes gaat hij namelijk wel vooruit.
Ja hier ook best wel lastig geweest met eten, maar idd die strijd wil ik ook niet. Nou als het goed gaat verder zou ik zo doorgaan, die tanden wisselen is vervelend maar gaat ook weer over, denk ook niet teveel strijd van maken :)
Zeker met 18 eten ze heel je koelkast op als ik mn moeder mag geloven haha
2 missen en vier die wiebelen... ik denk dat dat echt niet fijn is.. je eten gaat eronder zitten, als je iets moet bijten dan kan het snel te ver zijn dat het zeer doet. Het zijn er dan ook wel echt veel!! Dan gaat je eten naar de vaste tanden duwen niet zo gemakkelijk. Ik zou zeggen zoek samen naar makkelijk voedsel. Betrek hem erbij.
En laat hem maar wiebelen dan zijn ze er sneller uit 😉
Mijn dochter maakte er geen drama van, maar ik sneed haar appel wel in stukjes, omdat afbijten gewoon niet lukte... Brood is veel zachter, dat lukte haar wel. Maar ze had ook niet zóveel tanden tegelijk los😬
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen