Ik twijfel enorm wat een goede keuze is voor mijn bevalling… Ik heb heel veel vertrouwen in ‘mijn’ gynaecoloog en in het ziekenhuis waar ik zal bevallen, maar toch. Misschien helpt het om alles hier op een rijtje te zetten ;-) Alvast excuses voor het lange verhaal… Mijn bevallingen zijn altijd ingeleid rond 38 weken en dat zal nu weer gebeuren. Bij mijn drie eerdere bevallingen ging dat niet van een leien dakje. - Eerste duurde vanaf het moment van het breken van de vliezen behoorlijk lang en eindigde in 2,5 uur persen, vacuümpomp en knip en het herstel vond ik best pittig (misschien ook omdat het mijn eerste was en ik weet dat het veel heftiger kan, maar van die knip/hechtingen/littekens heb ik lang last gehad). - Tweede lag te hoog om direct vliezen te breken, dus lang infuus met weeën opwekkers op hoog, uiteindelijk vliezen gebroken, ontsluiting vorderde niet en dit werd een spoedkeizersnee. Het herstel hiervan is me 100% meegevallen en ik was bijna blij met deze uitkomst, al baalde ik wel van de 2 dagen bevalling/weeën en daarna toch nog ks. - Derde lag de hele zwangerschap alle kanten op: dwars, hoofdligging, stuit, hoofdligging, dwars, hoofdligging, etc. Toen ze op een gegeven moment goed lag, werd meteen besloten te starten met inleiden, ook al lag ook zij nog te hoog om vliezen te breken. Begin van die bevalling leek ook op de tweede, alleen vorderde ontsluiting wel beter en was dit een relatief vlotte bevalling met 45 min persen en kleine knip waar ik totaal geen last van heb gehad (na een week zat ik alweer op de fiets zonder pijn). Nu waar het om gaat. Ik ben nu bijna 35 weken zwanger van ons 4e kindje en hij ligt de hele zwangerschap al dwars en soms in stuit. Deze week gaf mijn gynaecoloog aan toch echt een draaipoging aan te raden. Hier kan ik nog inkomen, proberen kan altijd en baat het niet, dan schaadt het niet. Over anderhalve week krijg ik weer een liggingsecho en wordt er eventueel een draaipoging gepland. Als dat niet lukt, raadt mijn gynaecoloog ondanks eerdere keizersnee en de loop van de bevallingen aan om een ingeleide stuitbevalling te proberen. En daar zit mijn twijfel. Überhaupt maak ik me gezien het verloop van de eerdere bevallingen best druk over de bevalling, maar een stuitbevalling… Als het met ideale ligging al zo moeizaam ging? Als hij dwars ligt, is het geen optie, dat scheelt, maar als hij in stuit ligt, durf ik bijna niet te kiezen voor een keizersnee omdat de gynaecoloog zo stellig is dat stuit wel moet lukken. Ik wil me niet aanstellen. En op zich is het herstel van een keizersnee natuurlijk ook niet altijd heel prettig, dat realiseer ik me ook... Zeker met 3 oudere kinderen die na een week of 3 weer naar school, zwemmen, turnen, etc gebracht moeten worden.
Ik heb wel een draaipoging gehad, maar die is mislukt. Mijn schoonzus heeft ook een draaipoging gehad en die was wel gelukt, alleen was haar baby weer terug gedraaid.
Lastige keuze zeg, wel een nadeel dat je ingeleid moet worden. Mijn 2de dochter lag ook in een stuit en ik had voor een geplande keizersnee gekozen. Maar mijn eerste dochter is met een spoedkeizersnee geboren dus de 'doorgang' was nog niet vrij zeg maar. Dit was wel mijn meest relaxde bevalling van de 4😄. Eerste 2 keizersnee, laatste 2 natuurlijk. Mijn schoonzus heeft ook een keizersnee gehad bij haar 2de kindje en haar 5de kindje is geboren bij een spontane stuitbevalling. Dit is goed gegaan, alleen duurde de bevalling wel heel lang.
Het allerbelangrijkste is om je eigen gevoel / instinct te volgen.
Mijn persoonlijke keuze zou een keizersnede zijn. Een stuitbevalling is toch al wat spannender en met jouw voorgaande ervaringen zou ik niet voor een stuitbevalling kiezen.
Mocht je daar wel voor kiezen, zou je nog kunnen denken aan een badbevalling. Schijnt heel gunstig te zijn voor een stuitbevalling. Succes!
Ik heb juist een draaipoging geweigerd en uiteindelijk een keizersnede gehad. Mijn 1e was ivm stuitligging ook een keizersnede. Bij mij in het ziekenhuis (umc st. Radboud) adviseren ze juist na een keizersnede niet om in te leiden. Het mag wel maar doen ze liever niet. Ivm risico op het scheuren van de baarmoeder. Dit verdubbeld de kans. Ik zou zelf geen stuitbevalling doen, hij kan vast komen te liggen met zijn schouders. Keizersnedes zijn mij beide keren heel erg meegevallen na 4 dagen liel ik al en in mijn 2e week kon ik echt alles al doen maar wel heel langzaam en rustig aan. Ik zou zelf dus persoonlijk weer voor een keizersnede kiezen. Heel veel succes met je keuze meis. Ik had ook lang getwijfeld maar uiteindelijk toch de juiste keuze gemaakt. Volg je gevoel.
Volg je gevoel! Mijn 3e ligt nu dwarsligging en stuit om en om. Ik ben tegen draaien. Dus dat ga ik niet doen. 1 veel stress voor de baby. 2 hij heeft nog zo veel ruimte dat ALS het lukt hij zo terug kan draaien en 3 hij ligt al weken zo dus zal ook wel voor niks zijn. En ook een stuitbevalling zie ik zelf niet zitten dus dan wordt het een keizersnede als hij niet uit zichzelf draait.
Kan je niet een second opion aanvragen. Misschien is je arts pro bevallen en niet van de ks. Weet wel dat jij het laatste oordeel hebt en een arts niet hoeft te herstellen. Ik zou gaan voor de ks als je verhaal zo lees. Ik heb het zelf ook 2x gehad en het was goed zo succes in je keuze
Lastig...beide kunnen complicaties geven. Maar eigenlijk geldt dat voor alle bevallingen natuurlijk. Mijn eerste keizersnede was bijna mijn dood. Had een slagaderlijke bloeding, doordat een slagader was gescheurd in de buikwand. Gebeurt bijna nooit, ik had die pech. Of uiteindelijk geluk, want ik kan het navertellen. Tweede keizersnede verliep volgens het boekje. Vlot herstel Ik ben geboren met stuitbevalling. Vierde kindje. Vlotte bevalling. Ze moesten tijdens de bevalling toch nog wat manoeuvreren om me goed in de stuit geboren te laten worden. Heb nog vaak moeten horen dat ik al vanaf het begin dwars lag😅
Jij moet doen wat jouw rust geeft. Ik heb bij de tweede voor keizersnede gekozen, ondanks de horror van de eerste. Achteraf maar goed, want zoonlief was paar keer omstrengeld... Volg je gevoel en hopelijk gaat je gynaecoloog daarin mee. Als je vijf gynaecologen naast elkaar zet hebben ze misschien allemaal een andere mening...
Doen wat voor jou goed voelt. Je moet wel 100% achter een stuitbevalling staan. Die gynaecologen proberen iedereen over te halen om het op de normale manier te doen. Bij mij ook. Ik heb altijd gezegd geen stuitbevalling te doen en stond daar ook echt niet 100%achter. Ik heb dus voor de geplande keizersnede gekozen. Achteraf bleek het ook de juiste keuze geweest te zijn , want de gym zei dat ik mijn dochter er nooit zelf uit had gekregen. Ze lag in een onvolkomen stuit. Dat had niemand gezien op al die echo's
Doen wat voor jou goed voelt! Of luisteren naar je moederinstinct. En als die zegt doe maar een keizersnede dan zou ik gewoon naar je gevoel luisteren ook gezien je vorige bevallingen en om er nu straks gespannen in te gaan is ook niet goed voor jou, maar ook niet goed voor de baby. Als ik in jou schoenen had gestaan had ik om een keizersnede gevraagd. Geen getrek en gedoe aan de baby in de buik en die keizersnede gedaan. Tja je hebt een herstelperiode en kans op complicaties maar goed dat hebben we onze hele leven. Wat als het de stuitbevalling toch uitdraait op een spoedkeizersnede? Dan liever een rustige geplande keizersnede toch?
Even voor de goede orde.. Het is JOUW lijf, Het is jouw kind. Een gyn of verloskundige kan advies geven, maar jij bent de persoon die beslist. Stuit bevallingen zijn ook risicovol. Je hebt t allemaal niet cadeau gekregen. Zou zelf kiezen voor rust, geplande keizersnede.
Denk echt hoe jij het wil!!! Niet wat de gynaecoloog zegt. Het is jou lijf en jou gevoel. Ga toch voor ks je hebt echt geen makkelijke bevallingen gehad. Volg je gevoel!!!!
Ik zou daar niet in mee gaan. In stuit bevallen lijkt me persoonlijk absolute horror aangezien het "gewoon" bevallen ook geen feest is. Het feit dat je twijfelt zegt eigenlijk al genoeg.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (13) Verversen