Ha meiden, Vanmorgen na een paar maanden proberen een positieve test in handen. En dat terwijl mijn cyclus deze maand helemaal overhoop lag en we onze zinnen alweer op de volgende maand hadden gezet. Superblij natuurlijk maar het moet nog wel echt indalen.
Maar goed, nu zitten we gelijk met het volgende. Ons zoontje wordt bijna 2 en we vieren zijn verjaardag volgende week zaterdag met (directe) familie. Dat is een grote groep en we zijn zelden spontaan allemaal bij elkaar. Ik ben nu 6 weken na mijn laatste menstruatie en zo'n 4-2 weken na mijn ovulatie. Ik denk zelf meer richting de 2 weken, maar het is niet heel duidelijk wanneer ik heb geovuleerd deze maand. (Ik temperatuur al een tijdje, zelfs de app wist het niet ;)) Volgende week zal ik dus tussen de 7 en 5 weken zwanger zijn, ik verwacht niet dat ik dan al bij de verloskundigeben geweest. We vinden het het leukst om het aan iedereen persoonlijk te vertellen ipv via de telefoon of een appje oid dus volgende week is eigenlijk de beste optie op relatief korte termijn. Ik verwacht dat Sinterklaas de volgende keer is dat we allemaal bij elkaar zijn, dat vind ik te laat. Er komen nog verjaardagen van broers/zussen tussendoor, maar om het dan te vertellen vind ik ook niet leuk. Wat zouden jullie doen? Vertellen ondanks dat het nog vroeg is? Mocht het nog fout gaan zou ik het persoonlijk fijn vinden dat iedereen dat weet.
Gewoon vertellen, die stomme regel dat je 12 weken zwanger moet zijn. Helemaal omdat je in je laatste zin al aangeeft dat je het wanneer het fout zou gaan, prettig zou vinden dat je familie het weet, zou ik het gewoon vertellen. Bijzonder, veel plezier ❤️
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Als je het ook met hen wilt delen als het mis gaat, dan is de verjaardag van je zoontje toch een heel mooi moment om dit nieuws te delen!
Ik testte een paar dagen voor mijn zoontje zijn tweede verjaardag positief! Maar omdat ik hiervoor een missed abortion had gehad hebben we het pas gedeeld na de eerste echo. Natuurlijk fijn om je verdriet te kunnen delen als het wel mis gaat, maar ik kon er niet tegen om mijn (schoon)ouders nog een keer blij te maken voor niks! Gelukkig liep het nu allemaal goed af maar toch, ik zou persoonlijk wachten. Maar, dat deed ik de eerste en tweede keer dus ook niet dus kan me heel goed voorstellen dat het lastig is hoor haha! Anders overleggen met een broer/zus of het toch op een verjaardag kan? Diegene kan zich toch alleen maar vereerd voelen dat hij/zij het als 1 van de eersten hoort! Gefeliciteerd met je zwangerschap! :D
Haha, wat grappig, net zoals ik nu! 4 dagen om precies te zijn.
Lastig wel, het blijft voors en tegens afwegen, voor nu willen we het wel gaan vertellen, maar wie weet slaat vanavond de twijfel weer toe. ;) 27 oktober heb ik 'pas' de eerste echo, mocht ik dan 8 weken zijn zie je iig al iets en als het toch 9/10 weken is maakt het voor de termijn vaststellen nog niet uit. Had wel wat eerder gehoopt, stiekem, haha.
Wat verdrietig, een MA, fijn dat nu nu allemaal goed gaat!
Op een verjaardag van broer/zus vertellen is een optie, mits er geen schoonfamilie van hen bij zit. Want die hoeven het echt nog niet te weten hoor, haha. En bedankt! ❤
Doen waar jullie je goed bij voelen. Daarnaast is het wellicht handig om na te denken: mocht het mis gaan, zijn dit dan de mensen die jullie zullen steunen? Maar dat hele "wat als het mis gaat" hebben wij ook aan onze laars gelapt. Vroeger, toen we er nog niet mee bezig waren, snapte ik vroege aankondigingen nooit. Na een icsi traject mochten we op zaterdagochtend testen. Dezelfde ochtend stonden we om 8u bij mijn schoonouders op de stoep en 2u later bij mijn ouders. Mijn zus in de tussentijd gebeld of zij wist hoe de camping heet waar onze ouders staan en het meteen verteld. Mijn werk team wist het dinsdags, beste vrienden 2 en 3 weken later. Mijn manager met 7 of 8 weken ook, en de rest van de vrienden bij 11 weken. De collega's wisten uiteraard de punctie en tp dag, en ik ben een behoorlijk open boek. Kreeg de vraag of ik een leuk weekend had gehad: jaaaaa
Haha, ah, wat heerlijk enthousiast. Dit klinkt ook wel als mij eigenlijk. Ik was vanmorgen bij mijn moeder en heb bijna geen tong meer over 🤣 Morgen gaan we langs, dan is mijn vader ook thuis. Kan ik het eindelijk vertellen, haha. Ik snap oprecht niet dat mensen het echt weken voor zichzelf kunnen houden, hoe dan 🙈 Bij mijn zoontje wisten mijn ouders het ook vroeg, schoonouders iets later en rest van de broers en zussen waren we ook redelijk rap mee. Niet zo snel als het nu zou zijn tho. Maar ja..
En mocht het fout gaan zijn dit inderdaad de mensen van wie ik zou willen dat ze het weten, goed uitgangspunt is dat!
Er zijn geen regels wanneer je het mag vertellen. Het is jouw zwangerschap dus je moet doen wat goed voelt! En ik snap dat je zin hebt te vertellen, het is ook hartstikke leuk om het te vertellen! Om toch ook wat tegengas te geven: wat ik zelf wel heel leuk vond is toch ook de periode dat alleen ik en mijn vriend het wisten. Voelde als een heerlijk geheimpje. Ik was in die periode ook jarig en we hebben toen op die verjaardag al lol gehad wat niemand door had. Mijn smoesjes om geen alcohol te drinken etc. En als je het op n feest vertelt heb je er 1 keer lol van, maar als je het persoon voor persoon vertelt heb je er een paar keer lol van. Zou je ook een heel weekend voor kunnen uittrekken natuurlijk. Langs de familie touren. Maar op je verjaardag kan ook prima! Kun je ook iets bijzonders van maken. Een taart in baby-thema etc.
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt! In andere landen vertellen ze volgens mij meteen dat ze zwanger zijn. Ik heb er ook voor gekozen om mijn naasten meteen in te lichten als het niet goed zou gaan wil ik dat ook kwijt..
Onze directe familie wist het ook iedere keer heel vroeg, evenals mijn beste vriendin. Ik vond dat gewoon heel fijn. Juist als het mis zou gaan, vond ik t prettig dat ze het al wisten. Doen wat goed voelt voor jullie!
Bedankt voor je antwoord! Ik neig steeds meer naar het vertellen hoor, als ik het me inbeeld dat iedereen het weet voelt dat inderdaad prettig. En een beetje eng, haha.
Ik vertelde het op de dag van m'n bloeduitslag aan m'n moeder en zus. Met 6 weken vertelde we het aan opa', oma's en schoonouders en beste vrienden. Wij hadden er vier jaar over gedaan en ik had helemaal geen zin om geheimzinnig te moeten doen en nog lang te wachten. Het kan altijd fout gaan, ook na de twaalf weken. En zoals je zegt je wil dat mensen het dan ook weten, dus als het voor jullie goed voelt zeker doen!
Blij dat ik niet de enige ben die er zo in staat 🤭 Wat fijn dat je na 4 jaar eindelijk zwanger mocht zijn! Kan me goed voorstellen dat je het dan helemaal van de daken wilt schreeuwen.
Wij vertelden het ook zo snel mogelijk, inderdaad ook al direct vanaf de positieve test. Deed ik trouwens bij alle drie de kinderen hoor. Zelf vind ik het lastig dat er zo'n taboe op miskramen heerst, en vind ik openheid en vroeg delen zelf dus juist erg fijn. Dat past ook bij mij (zo vertelden we de naam ook al met 16 weken zwangerschap, we vonden het belangrijk ons kindje in de buik al een naam te geven) Echt gewoon doen waar jij je goed bij voelt, en je niet druk maken om anderen!
Nou, dat van dat taboe ben ik helemaal met je eens. Zoveel vrouwen maken het mee, maar het is bijna alsof de maatschappij vindt dat je maar je schouders moet ophalen en volgende keer beter moet zeggen. Terwijl het zo iets kwetsbaar is..
Mooi ook van de naam! Wij wisten pas bij de geboorte dat de baby een zoontje was. Sterk voorgevoel wel, zo sterk dat ik had gevraagd of ze het wel zeker wisten als er was gezegd dat we een dochtertje hadden gekregen. 🤭 Maar omdat 'de baby' zo afstandelijk klinkt in mijn oren hadden we wel een "werknaam" die iedereen op een gegeven moment over nam.
Je laatste zin geeft de doorslag, en dat hield ik zelf altijd aan: voor de 12 weken vertelde ik het alleen aan degene die ik ook van een miskraam op de hoogte zou stellen.
Gefeliciteerd, en hopelijk heb je straks een mooie echo!
Ik zou het dan in jouw geval gewoon vertellen. Jij geeft aan het zelfs fijn te vinden dat mocht het fout gaan, dat iedereen daar dan van op de hoogte is. Dan heb je als het op het vertellen van het nieuws aan komt, niets te verliezen. Je kunt dan nu de vreugde met hen delen over de zwangerschap. Je zou er ook gewoon bij kunnen vertellen dat jullie nog geen echo hebben gehad en dat het dus ook nog wel een beetje spannend is hoe en wat. Dat schept alleen maar een band want dan kijkt iedereen mee uit naar die echo.
Zelf heb ik het alleen mijn ouders verteld na een positieve zwangerschapstest. Als het mis zou gaan, waren alleen zij op de hoogte. Wij hebben het pas aan de rest verteld na een goede termijnecho. Er is geen goed of fout dus volg gewoon je gevoel hierin. Zou het dan wel pas aan het einde vertellen. Zodat je eerst de verjaardag van je zoon goed kunt vieren. Dan is dat een hele mooie afsluiter!
Dankjewel! Het begint steeds meer te dagen dat er weer een klein mensje in mijn buik mag groeien. Zo bijzonder!
Mijn ouders gaan we het ook al snel vertellen, bij zoonlief ook al vroeg gedaan. Toen idd de rest na de 1e echo en de overige wereld 'pas' met een week of 15.
We dachten om ons zoontje een shirtje aan te doen met een verwijzing. Kan inderdaad mooi later op het feestje, want hij maakt er altijd een gigantische smeerboel van (echt, hoe krijgt ie het voor elkaar) dus een schoon shirt aantrekken zal niet opvallen ;)
Nee ik zou dat te vroeg vinden om het te vertellen. Minstens een echo, en pas rond de 12 weken. Tussen de 5 en 12 weken vind ik het nog leuk om het geheimpje van het gezinnetje/ partner te bewaren.
Bij mij in de familie zeggen mensen het ook nooit zo vroeg.
Zou ook geen zin hebben om iedereen daarna te moeten vertellen als het mis is gegaan.. omdat ze al wisten dat ik zwanger was.
Ik heb opzich geen problemen met vroeg vertellen. Al zou ik persoonlijk wel de eerste echo afwachten puur omdat ik altijd in m’n hoofd had als ik het op een echo heb gezien is het pas echt.. maar goed wat ik absoluut niet zou doen is het op de verjaardag van mijn zoontje doen. Op die dag hoort hij in de belangstelling te staan het gaat om hem die dag maar goed dat is mijn mening doe wat goed voelt!
Fout kan het altijd gaan, ik heb zelf echt niets met de 12w regel. Zowel na mijn miskraam als goede zwangerschap niet, gewoon verteld wanneer wij ons hier fijn bij voelde.
Ik zou het daarbij nooit op de verjaardag van mijn kind doen, vind de persoonlijk niet kunnen.
Ik zou het doen zolang je het fijn vindt dat iedereen er weet van heeft als het fout gaat. Maakt het ook een stuk makkelijker als dat het geval is. Ik had het zelf niet verteld voor mijn miskraam en voelde later vreemd om dan te vertellen ik was zwanger, maar nu niet meer. Vertellen moet je doen wanneer het voor jou goed voelt. Of dat nou vroeg of laat is maakt niets uit, zolang je er zelf maar achter staat.
Gefeliciteerd! Ik snap dat je het graag wilt delen! Als jullie het fijn vinden om dat volgende week al te doen kun je dat gewoon doen natuurlijk. Persoonlijk zou ik minstens een eerste echo gehad willen hebben om het aan directe familie te vertellen, dan weet je in ieder geval of het vruchtje op de juiste plek zit en levensvatbaar is. Als dat niet zo is, zou van mij niet direct iedereen het hoeven weten, en weg vreugde etc. Zelf wilde ik ook nog wel meer echo’s om het aan anderen dan directe familie te verspreiden. Ook weet ik niet of ik het graag aan een grote groep in één keer zou willen vertellen. Maar hé dat ben ik… misschien wel dingen voor je om over na te denken. Wij hebben trouwens zelf familie ook ‘tussentijds’ opgezocht om het te vertellen. Sommigen hadden dan wel al een vermoeden maar het was toch leuk het zo te doen. Maar ik weet natuurlijk niet of dat een mogelijkheid is.
Oh, dat het dan weet of het op de juiste plek zit, daar zit zeker wat in. Bij ons zoontje had ik al vroeg een echo, misschien toch maar eens de verloskundige bellen en aan de hand daarvan de knoop doorhakken.
Tussentijds bezoeken zou kunnen ja, maar het is wel echt een groep. En ik heb ook veel neefjes en nichtjes die bij elkaar in de klas/op school/op sport zitten dus de ene week een paar en de andere week de rest lukt ook niet, het kleine grut gaat dat sowieso doorlullen 🤭 Overal een flitsbezoekje is ook zo wat en als we overal minstens een uur blijven hebben we aan een een volle werkdag te weinig 🤣
Dit is heel persoonlijk en verschilt per persoon en situatie. Nu krijg je vaak groen licht van de verloskundige rond week 10, dus dat de zwangerschap goed lijkt en je het kan delen met je omgeving. Maar het kan zijn dat je het fijner vindt als deze groep mensen het al weten. Volgens mij geef je zelf ook al antwoord op je vraag. Je wil immers ook dat deze naasten het weten als het misgaat. En sinterklaas is inderdaad wel heel ver weg. Deel het als het goed voelt voor jou en je partner! Vergeet niet hem ook hierin te betrekken. We hebben soms het idee als vrouwen dat het de mannen niet zoveel uitmaakt, maar mijn man had daar bijvoorbeeld wel sterke ideeën en gevoelens over.
Je krijgt echt geen groen licht van een VK. Een goede Vk kan het geen bal interesseren wanneer je het met wie deelt. Hoezo zou zij pas na 10 weken zeggen dat ie het ‘veilig’ met de omgeving kan delen? Al wil je het delen zodra je test nog niet eens is opgedroogd: ga je gang! Doe wat jij wilt! En indd: vergeet de man niet :)
Mijn VK zei dit ook hoor. Natuurlijk zei ze heus niet dat ik het niet eerder zou mogen delen, maar ze gaf gewoon eerlijk aan dat als je met 10 weken een goede echo hebt gehad, de kans aanzienlijk was afgenomen voor het krijgen van een miskraam. Uiteindelijk beslis je natuurlijk zelf of je dat advies volgt of dat je het al eerder verteld. Een goede VK zou zich juist wel moeten bekommeren hier over. Niet om ouders een regel op te leggen, maar wel om ze op de juiste manier voor te lichten. Juist om te voorkomen dat ouders straks aan iedereen moeten uitleggen dat ze een miskraam hebben gehad terwijl ze dat liever stil hadden gehouden. Dan is het alleen maar fijn als een VK of gyn eerlijk aangeeft wat een 'relatief veilig' termijn is. Aan de ouders uiteraard de beslissing of ze dat advies opvolgen of toch eerder willen vertellen, daar is iedereen vrij in.
Ik vat ‘groen licht geven om te delen’ iets anders op dan: na een goede echo met 10 weken heb je aanzienlijk kleine kans dat het daarna nog misgaat 😉 Maargoed. Dat kan aan ‘het geschreven woord’ liggen. Misschien wordt het anders bedoelt, maar groen licht geven komt nogal belerend over
Ik had een hele goeie verloskundige en gynaecoloog tijdens mijn eerste zwangerschap en ze deelden allebei dit met mij. Je hebt helemaal gelijk dat ze zich vooral moeten focussen op de gezondheid van mama en baby, maar dit heb ik destijds heel fijn gevonden ;)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (43) Verversen