We hebben vorige week 10-minutengesprek gehad betreffende onze zoon van 10 in groep 6. Alles was super. Doet goed mee, werkt goed samen (ook al werkt hij liever alleen), en uitslagen van taal en rekenen waren zeer goed. Zelfs zo goed dat hij bijv. met rekenen al op het eindniveau zit van groep 8 en als hij in dit tempo doorgaat weten ze niet meer wat ze hem in de toekomst moeten aanbieden. Hij zit al in de plusklas waar hij 1 x in de week in projectvorm les krijgt. Met nieuwsbegrip zit hij samen met nog een paar leerlingen op dat moment bij groep 7 in de klas. De juffen zullen deze week om tafel om te kijken hoe ze hem het beste kunnen uitdagen op rekengebied zonder meer van hetzelfde te geven. De juf draait al heel wat jaren mee, maar dit was voor het eerst dat ze een leerling had die zo extreem goed in rekenen is. Natuurlijk zijn we heel trots op onze zoon, maar aan de andere kant maak ik me er ook wel lichtelijk zorgen om. Het lijkt me best eenzaam om er met kop en schouders bovenuit te steken. Uiteraard zullen de meesten het zien als een luxeprobleem. Ik zie zelf dat onze zoon regelmatig in de zogenaamde 'leerkuil' valt. Met het thuisonderwijs was dat zeer goed zichtbaar. Leren leren moet je ook leren. Ik ben blij dat school er wel aandacht aan geeft en niet denkt: "Ach... hij heeft wel goede cijfers en hij is niet vervelend, dus hij heeft geen extra aandacht nodig." Dat was vroeger (30 jaar terug) wel anders. Hoe is op jullie school het onderwijs geregeld voor de leerlingen die zeg maar op vwo-niveau zitten? Ben je tevreden over hoe ze daar mee omgaan?
ik heb nooit leren leren en viel daardoor door de mand in 4 a 5 vwo. toen lukte het niet meer. Als je denkt dat de school het niet meer weet ga dan op zoek naar een andere professional. Ik lees hieronder al dat iemand een (school) orthopedagoog aan raad. Dat zou ik ook zeker aanraden. Je kind is gewoon anders en uniek en daar hoor een andere behandeling bij. Net zo als een kind dat overal bij achter loopt. Er zijn mogelijkheden maar die zijn niet altijd makkelijk, daarom is een professional er bij halen handig. Het leren leren zit waarschijnlijk vooral in het verdiepende. Maar daarnaast motivatie goed houden is ook erg belangrijk. ps een test is maar een moment opname. Een slecht dag, geen klik met de onderzoeken kunnen uitslagen echt wel beïnvloeden. Staar daar niet blind op. Hopelijk vind je een oplossing voor je zoon
Motivatie vasthouden en doorzetten dat is wel een dingetje bij hem. Hij kan goed leren, maar hij houdt niet van leren (of lezen). Ik wil hem dus ook vooral lekker kind laten zijn en dat hij lekker in zijn vel zit. Dat vind ik minstens zo belangrijk. Helaas staat de plusklas momenteel stil door Corona. De docent die ze daarbij hadden is gespecialiseerd in hoogbegaafdenonderwijs en echt erg goed in zijn vak. Ook hij heeft niet het idee dat onze zoon hoogbegaafd is. Dus ik heb niet het idee dat ik mij blind staar op een test van een aantal jaar terug, maar toch bedankt voor de opmerking. Het had vanzelf gekund natuurlijk.
Het is absoluut geen luxeprobleem inderdaad, het levert net zoveel narigheid op als wanneer een leerling heel slecht presteert. Ik kan je facebookgroepen over hoogbegaafdheid aanraden voor veel tips; het verschilt namelijk enorm per school.
Hier een zoon in groep 5. Hij is 8 jaar. En van begin september. Scoort op alles heel goed en heeft een zeer hoog niveau. Hij werkt in levelwerk een leuke uitdagende methode. ik ben tevrede. School kwam er ook zelf mee
Helaas rampzalig. Onderwijs is nog altijd meer gericht om de lager scorende kinderen. Ze zijn druk met onze dochter nu na onderzoeken, maar het aanbod verrijking is om te huilen. Tijdens het thuisonderwijs heb ik zelf het e.e.a opgezocht, en in overleg met de meester ingezet. Daar werkt ze nu ook in de klas mee verder. Ze is nu bijna 8, zit in groep 6 en heeft nog verrijking nodig. Ik vind het geen luxe, het geeft een hoop zorgen. Mijn hielp het om te accepteren en om in contact te blijven met school. Hele korte lijntjes. Alleen 10 minuten gesprek is niet voldoende om onze kinderen thuis en op school de juiste begeleiding te geven.
Heeft ze een klas overgeslagen? Want 7 jaar en in groep 6 is wel erg jong. Onze zoon heeft als 'herfstkind' 3 jaar gekleuterd en is daardoor één van de oudsten van de klas. Wij liepen in groep 4 tegen problemen aan. Groep 3 ging fantastisch. Hij leefde helemaal op, want hij vond het geweldig om te lezen en te rekenen. Maar in groep 4 kreeg hij last van gedragsproblemen thuis. Hij leek depressief, zei dingen zoals: 'ik denk dat het maar beter is als ik er niet zou zijn'. Regelmatig met school gesproken. Op school leek alles prima, maar we hebben toen dus wel aan de bel getrokken. Hij zat niet lekker in zijn vel. Uiteindelijk gesprekken en testen gehad bij een instantie. Conclusie: ver boven gemiddeld iq (niet begaafd) en een paar kenmerken van ASS, maar te weinig om het label ASS te geven. Vanaf toen kreeg hij pluswerk. Vanaf groep 5 bestaat hier een plusklas en daar mocht hij dus ook in. Het verschil/gat met de rest van de klas lijkt steeds groter te worden. De juffen zijn zich in ieder geval wel bewust van zijn niveau en doen er ook wat mee. Tegenwoordig dus niet zo vaak meer gesprekken, omdat alles wel 'loopt'. Vervelend dat het bij jullie niet zo goed gaat.
Ze wordt in april 8. Ze functioneert ju op groep 8 niveau, dus we hebben haar onlangs alsnog verder gezet. Ze heeft groep 2 overgeslagen en is nu dit jaar dus van groep 5 naar groep 6 doorgegaan. Niet ideaal, maar aanbod onder niveau met woede en frustratie tot gevolg is ook geen succes. Ze willen haar groep 7 en 8 ook nog in 1 jaar laten doen. Maar we gaan verhuizen, dus we gaan op zoek naar een school die wel genoeg aanbod heeft. We hopen dat we de basisschool dan nog kunnen rekken.
Dat hoop ik ook voor jullie. Eén van de juffen van mijn zoon heeft vroeger ook een klas overgeslagen terwijl ze daarnaast ook nog een vroege leerling was. Zij heeft dat zelf niet als positief ervaren. Het gevoel dat ze te kort kind mocht zijn. Kunnen jullie niet beter naar hoogbegaafdenonderwijs op zoek gaan? De basisschool is niet alleen nodig om de cognitieve vaardigheden te leren. Sociaal/emotioneel is ook erg belangrijk. Maar daar zullen jullie zelf ook al wel over nagedacht hebben. Lastig hoor!
Ooo Gosh een luxe probleem is het verre van helaas. Ze halen vast de interbegeleider erbij om een plan van aanpak te maken. Lastig.
Op onze oude school was er amper wat jongste aarde niet in groep 2, bleek veel te ver voor te liggen. School gaf aan dit niet te kunnen bieden dus van school gewisseld. Helaas toch moeten versnellen wat neer komt dat ze met 11 word als ze in de brugklas zit. Ideaal verre van. Het is voor school vaak zo moeilijk want waar die je goed aan, waar is tijd voor en waar is geld voor en waarmee hou je het kind gelukkig. Voor nu en voor in de toekomst. Jullie school is iig op de goede weg, ik hoop dat er wat moois uit voort vloeit. Je zou evt voor de eenzaamheid opzoek kunnen na peeegroups.
Er zijn grenzen aan wat een school kan... Voor een gewoon slim kind is er hier school genoeg te doen. Voor een hoogbegaafd kind is het uit te zitten...of naar hoogbegaafdenonderwijs. Hoewel onze zoon ook daar niet echt tegen zijn grenzen aanliep. Nu op het gymnasium is het wel wat harder werken. Maar nog steeds veel negens...
Onze zoon is niet hoogbegaafd. Toen hij 2 jaar geleden getest is kwam er een ver boven gemiddeld iq uit. Grenzend aan begaafd, maar verre van hoogbegaafd. Gaat het verder wel goed met je zoon nu hij op het gymnasium zit? Kan hij daar zijn ei goed kwijt denk je?
Ja ik ben er tevreden over. Ze doen hun best. Hij zit vanaf groep 3 in de plus klas. En ging vanaf groep 4 1 dag per week naar de Talentenlab ( bovenschoolse verrijkingsklas die is ingericht voor leerlingen voor wie het lesaanbod op hun eigen school ondanks extra maatregelen op het gebied van compacten en verrijken (nog) niet toereikend genoeg blijkt. ) Verder allemaal speciale boekjes voor rekenen extra en deed in groep 6 rekenen vroor groep 8. Leesboeken mocht hij er 3 uitkiezen ipv 1 per week. Andere onderwerpen met spreekbeurten. Hij is de enige in de klas op dit niveau maar is heel makkelijk dus heeft daar ook geen moeite mee. Hij zit nu in groep 8 en daarna gaat hij naar het gymnasium toe , en dan zal hij pas echt gaan leren 😁
Ik was zelf (nog niet zo heel lang geleden) zo'n kind en ik had een heel fijne school met veel ervaring met slimme kinderen. Scheelde ook dat ik bij lange na niet de enige was die het goed deed op school. Sterker nog, het gros van de klas ging naar het vwo, dus het was meer een soort 'normaal'. Het enige wat ik echt niet helpend vond was 'meer van hetzelfde' om je maar bezig te houden. Dus meer van dezelfde rekenopgaven die je al de hele tijd moest doen, oersaai! De key zit hem echt in iets nieuws leren, wat je nog niet weet en wat de rest ook niet doet. Een vreemde taal bijvoorbeeld. Ik zie op je profiel dat je zelf Koreaans leert, misschien wil je zoon wel meedoen! Of iets wat je eigenlijk pas op de middelbare school krijgt, denk aan rekenen of scheikunde. Dat vond ik erg leuk. Wij hadden in groep 7 en 8 een soort klasje dat een keer per week (denk ik?) een dagdeel naar de middelbare school mocht, om daar iets extra's te doen. Grote projecten, iets ontwerpen, iets nieuws bedenken vond ik leuk. Dat soort dingen deden we in de plusklas, maar ik weet nog dat ik zelf vaak initiatief nam in dit soort dingen. Als ik al mijn reguliere werk voor de week af had, mocht ik ook zelf iets verzinnen om te doen, zolang het maar in de educatieve hoek bleef. Misschien kun je zoiets afspreken met de juf? Ik mocht ook vaak de juf van groep 3 (of iets dergelijks) assisteren met kinderen leren lezen, schrijven, rekenen of wat dan ook. Dat vond ik ook erg leuk; weer eens wat anders. Onze dochter zit pas sinds september op school, dus iets zinnigs over nu kan ik niet zeggen haha. Lang verhaal, hoop dat je er iets uit kunt halen!
Wij wonen in een regio waar het merendeel een arbeidersachtergrond heeft. 75% van de leerlingen stroomt uit naar het vmbo, waarvan 50% vmbo-b en vmbo-k is. Dan 20% uitstroom havo en 5% uitstroom vwo. Dus het is in zijn geval iets minder 'normaal' helaas. En er is niets mis met de andere leerlingen natuurlijk, maar samenwerken is dan wel lastiger. Hij is meestal degene die het de anderen uitlegt. Zo groeit zoiets ook door de jaren heen. Met het thuisonderwijs was het dus ook zo dat juf hem een paar keer heeft gevraagd andere kinderen te ondersteunen met rekenen, omdat zij druk was met andere leerlingen die fysiek in de klas zaten. Hij wil thuis niet nog meer leren. Heeft hij geen zin in. Dan wil hij spelen. En terecht! Hij vindt dat school is om te leren en thuis voor andere dingen.
Mijn dochter zit nu in groep 8, en doet vanaf groep 3 al mee aan de plusklassen, vanaf groep 5 kreeg ze d3 kans om spaans te leren op een andere school 1 x per week, en dat heeft ze ook tot en met groep 7 gedaan, ze had in groep 6 ook alles al af op groep 8 niveau van alle vakken. Hier doen ze er alles aan om haar uit te dagen, ze is ook de enigste van d3 klas die er zo voor staat, maar dat maakt voor hasr niet uit, zo zit er ook een meisje in d3 klas die heel laag scoort, en daar dken ze ook alles voor om haar te helpen, en onderling gaat dat heel prima, tuss3 alle leerlingen gelukkig. Ze is van groep 1 naar groep 3 toen gegaan.
Nu met mijn zoon gaat het ook die kant op, hij is ook heeel goed in rekenen etc, hij doet nu ook alle plusopdrachten, en zal ook starten in de plusklas zodra dat weer begint, hier zit dat helaas op andere scholen een plusklas, maar door corona kan dat nu niet.
Heel herkenbaar! Mensen zeggen al snel, fijn hoor, dat ze goed kunnen leren. Tuurlijk fijn, maar het geeft zeker de nodige zorgen. Net als kinderen die juist niet mee kunnen komen. Hier krijgen ze extra stof, verdiepende opdracht etc. Maar het aanbod staat nog erg in de kinderschoenen. Je moet zelf steeds aangeven dat er uitdaging nodig is. En leren leren is idd een heel herkenbaar iets! Ze hoeven hier maar half naar iets te kijken om een 10 te halen. Leren is er nauwelijks bij..
Na de zomer hoopt de oudste naar vwo+ te gaan ,hoop dat het dan beter gaat!
Hier precies zo bij mijn 2de, doe maakt het huiswerk van der zus🙈, die op mbo zit. Ze hoeft maar 1 x iets te zien en ze weet het, voor haar zus heel frusterend, want doe moet net als mij weken leren om iets op te slaan.
Zelf zat ik vroeger tussen havo- en vwo-niveau in. Mijn ene zus is 5 jaar ouder en zat op vmbo-basis niveau. Het was voor haar ook frustrerend dat ik haar rekensommen van het vmbo wel snapte die zij niet snapte. Ook was ik ontzettend trots op mezelf dat ik het ABC kon opzeggen toen ik nog op de peuterschool zat, terwijl mijn zus het maar niet voor elkaar kreeg. Dat heeft haar destijds veel pijn gedaan begreep ik achteraf. Maar als jong kind snap je dat nog niet. Probeer dat aan je tweede kind toch uit te leggen. Ik heb spijt van hoe ik vroeger heb gereageerd op mijn zus, terwijl ik dat niet bewust deed. Als mijn ouders me dat vroeger hadden uitgelegd had ik daar beter rekening mee kunnen houden. Ik dacht alleen maar dat ik haar hielp, terwijl zij het heeft ervaren alsof ik haar de grond inboorde.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen