Zoon van 4.5 met sterke eigen wil/ temperament vertoont al weken al dan niet maanden in Slaap problemen. Verzet zich met naar bed gaan, blijft stuiteren en druk doen met broer, gaat bij hem in bed en dan is het spoken. Is ineens bang in donker en wil uren handje vastgehouden worden om in slaap te vallen. Als ik te vroeg naar beneden ga begint het van voor af aan.
Van alles geprobeerd om.deze situatie te doorbreken. Nachtlampje. Gang lamp aan. Oefenen samen in het donker. Handje vast afbakenen maximaal 15 min en afbouwen elke dag korter. Vast bed ritueel volgen. Hartjes kaart waarop elke dag dat goed geslapen is een hartje getekend wordt. Niet als beloning maar om zicht te krijgen op hoe vaak het wel goed gaat en om te stimuleren. Nee zeggen. Terug leggen in bed. Gedrag, gedram wat volgt negeren. Mijn gevoelens delen met ik boodschap. Extra aandacht geven overdag..extra aandacht voor het slapen gaan. Werkelijk niks helpt. Ben uren bezig. Mijn avonden worden verziekt. Ik beland moe en geïrriteerd op de bank. Het heeft een wissel op mijn relatie. Ik ervaar opvoed stress. Iemand nog ideeën? Het is niet lichamelijk in de zin van ziek/koorts/. Bedje is niet te heet/ te koud. Ik weet vanuit mijn functie dat het bij de leeftijd hoort ( koppogheidsfase en aandacht vragen) maar mijn opties zijn zon beetje op. Wat nu .
Ij lees mee. Hier hetzelfde verhaal thuis... lastig eh :( he ook geen ideen meer. Soms neem ik haar bij ons in bed ofwel laten we ze in slaap valle voor tv. Gewoon omdat we te moe zijn. Hopelijk snel gedaan deze fase
Hier ook herkenbaar. Je zult afspraken moeten maken die duidelijk zijn voor hem. Je weet dan dat je het gecommuniceerd hebt, wat je doet fair is en dan daaraan vasthouden. En jezelf 'indekken'. Wil hij altijd drinken, dan drinken voor hij gaat, altijd plassen , plassen voor hij gaat, zodat dit geen excuses zijn. Hij is 4,5 hij weet heel goed waar hij mee bezig is. Leg hem in bed, zeg tegen hem *zachte maar duidelijke stem* , kijk mij eens aan. We maken nu de afspraak dat we handje vasthouden niet meer doen, mama vindt jou super lief en dat weet jij best. Ik zeg straks welterusten en geef je een kus en ik wil niks meer horen. Ik wil ook niet dat jij bij je broer in bed kruipt, heb je dat begrepen? Kus +welterusten en deur dicht. Komt hij er weer uit, zwijgend terugleggen..en opnieuw ...en opnieuw...en opnieuw. Ligt broer ook op die kamer? Is die ouder of jonger? Als hij jonger is zou ik hem een keertje iets eerder leggen tot hij slaapt. Zodat hij het niet merkt als broer van 4,5 tig keer terug gelegd wordt. Denk dat je iets té pedagogisch aan het denken bent :P. Ze liggen hier allemaal op 1 kamer dat gedoe moet ik echt niet hebben hahah . Maar wij hebben hier ook de nodige fases gehad hoor ......de 'ik moet dit, wil nog even dat' fase, de ' mamaaa ik wil nog wat vragen' fase, de 'mamaa kusje, mama ik vind je lief, mama *handkus handkus*, mamaaa heb je mijn kusjes wel gezien ' fase . Succes
Oja niet teveel dingen in dat ritueel stoppen. Hier wel een lampje aan omdat ze niet vh donker houdt maar mooi niet dat ik uren bij haar ga liggen of handje vasthouden (hoewel ik heel goed begrijp dat je alles probeert). De eerste keren dat je dat niet meer doet zal dat wel extra ellende opleveren maar uiteindelijk komt dat goed als ze weer op zichzelf vertrouwen.
Jeetje wat vervelend zeg! Daar zit je na een dag echt niet meer op te wachten. Onze dochter is er ook 1 met pit (3,5). Hier gaat ze indd met een ritueel op bed. Dat ritueel probeert ze natuurlijk te verlengen maar dan word ik streng (denk erom mama gaat weg hoor als je blijft zeuren) maar niet boos. Het gehuil dat er op volgde negeerde ik. Zeg dat ze lekker gaat slapen en anders nog maar even een boekje moet lezen. Kindjesdag is voorbij. Ze heeft een traphekje in haar deuropening dus ze kan haar kamer niet uit. Soms ging ze dan als een malle tekeer. Dan liet ik haar uitrazen en legde haar na 15 min weer op bed. Dit laatste gebeurt nu eigenlijk niet meer. Wat zij ook heel prettig vond was een kussen van papa (geur = belangrijk) in haar bed. Succes! Denk maar zo, over een aantal jaar krijg je ze niet meer uit bed 🤣
Geen tv of tablet of computer na avondeten meer. Nog even in bad. Boekje als de wens ster of andere meditatie verhaaltjes doen. Oudste later naar bed zodat hij daar niet heen kan. Sliep hij eerder altijd snel in of ligt hij altijd al uren wakker. Zo ja dan kan melatonine ook een optie zijn nadat je eerst de andere opties hebt geprobeerd
Het klinkt alsof hij gewoon niet wil - een perfecte treuzelaar.
Mijn peuter heeft er ook een handje van (welke niet?) en ik kan dat voorlopig aan door, als het me te gortig wordt, te eisen dat ze gehoorzaamt, een consequentie te geven als ze niet luistert (bvb 1 verhaaltje ipv 2, of geen verhaaltje, of geen slaapliedje, of geen schoen zetten, ...) en ze weet dat ik de consequentie ook doorvoer als ze doorgaat met niet luisteren.
Dit is de strijd die ik als ouder met haar voer, en tot nu toe win ik. Hopelijk lukt dat tot na de puber-tijd...
Ik ben geen strenge papa, ze mag best veel, maar het is af en toe echt nodig om duidelijk te maken dat er grenzen zijn die ik stel en niet zij.
Ik denk dat ik jouw zoon met zijn sterke wil en temperament een ritueel zou geven met voorlezen en slaapliedjes (of wat dan ook, iets leuks in elk geval) en daarna is het uit met de pret, dus ik zou hem net zo lang terug leggen in bed, zonder discussie, net zo lang tot hij het opgeeft. Temperament is fijn, maar ik ben de baas, potverdorie. Dat idee.
Het klinkt alsof hij gewoon niet wil - een perfecte treuzelaar.
Mijn peuter heeft er ook een handje van (welke niet?) en ik kan dat voorlopig aan door, als het me te gortig wordt, te eisen dat ze gehoorzaamt, een consequentie te geven als ze niet luistert (bvb 1 verhaaltje ipv 2, of geen verhaaltje, of geen slaapliedje, of geen schoen zetten, ...) en ze weet dat ik de consequentie ook doorvoer als ze doorgaat met niet luisteren.
Dit is de strijd die ik als ouder met haar voer, en tot nu toe win ik. Hopelijk lukt dat tot na de puber-tijd...
Ik ben geen strenge papa, ze mag best veel, maar het is af en toe echt nodig om duidelijk te maken dat er grenzen zijn die ik stel en niet zij.
Ik denk dat ik jouw zoon met zijn sterke wil en temperament een ritueel zou geven met voorlezen en slaapliedjes (of wat dan ook, iets leuks in elk geval) en daarna is het uit met de pret, dus ik zou hem net zo lang terug leggen in bed, zonder discussie, net zo lang tot hij het opgeeft. Temperament is fijn, maar ik ben de baas, potverdorie. Dat idee.
Ik heb dit ooit bij mijn oppaskids gedaan, die elke avond uren "bezig" waren: Een stoel op de gang gezet. Deuren dicht en zodra ze uit bed kwamen, zonder discussie terug naar bed gestuurd. Na 3 keer eruitkomen, begon de jongst van 4 te beseffen dat ik voorlopig daar bleef zitten en bleef maar in bed... Na een half uur sliepen ze allebei, terwijl ze bij hun ouders nog zeker 2 uur spookten, elke avond... Misschien een idee?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen