4 weken geleden ben ik bevallen van mijn dochtertje. Vol trots en blij was ik toen bij borstvoeding gelijk op gang kwam. Ik had zelfs overproductie en moest iets minder gaan kolven van de lactatiekundige. Al snel ging mijn productie naar beneden en heb ik hier alles aan gedaan om het weer goed op gang te krijgen. De tijden die ik aan het kolven was duurde ook steeds langer. Zo was ik voor 100 cc borstvoeding soms wel 1,5/2 uur bezig en kon ik een uur later zo weer gaan kolven. Hierdoor kreeg ik verstopte kliertjes en erg pijnlijke borsten en tepels. Ook voelde ik me lichamelijk erg moe en verdrietig, ik kon niet meer genieten van haar want ik was alleen maar bezig met kolven. Met het consultatiebureau hebben we toen besloten om te stoppen, want dit was niet meer vol te houden. Ik heb me er bij neergelegd en vind het toch fijn dat ik haar 4 weken borstvoeding heb kunnen geven. Toch merk ik dat ik me schuldig/falend voel want ik wil haar zo graag borstvoeding geven. Puur omdat ik het idee heb dat dit het beste is! Ook moet ze erg wennen aan de kunstvoeding en reageren haar darmpjes hierop. Ach.. De hormoontjes tussendoor maken het ook erg jankerig soms! Herkennen vrouwen dit?
Ik ben verdrietig geweest toen het niet ging. 2 weken fulltime gekolfd bij de eerste. Toen gestopt omdat het niet te doen was met alle complicaties die ik had na de geboorte. Ik wist in mijn hoofd dat het beter was zo voor mijn eigen lijf, maar toch voelde ik me er verdrietig over. Naderhand nog therapie gehad in de hoop dat ik bij de tweede een ander gevoel zou hebben. Nu bij de tweede na 2 dagen al gestopt. Ik kon het niet helaas. En nu het bij 3 vriendinnen om mij heen zo soepel lijkt te gaan. Baal ik soort nog meer. Maar ja. Dat is allemaal achteraf.
Heel herkenbaar, ondanks dat ik om een andere reden stopte. Ik kreeg ontzettende stress van het bv geven, gunde het mijn kids van harte maar met name de oudste die dysmatuur is geboren, kon niet goed aanhappen door mijn platte tepels, en ik maakte me druk of ie wel genoeg kreeg… na drie weken stressen, blijven proberen en kolven ging ik over op de fles. Mama blij kind blij. Maar heb me ook een paar dagen schuldig en verdrietig gevoeld. Je hebt toch je best gedaan!
Ik ben een "echte bv mama"... Maar heb zoveel respect voor mama's die kolven!! Ik weet niet of ik dat fulltime zou kunnen. Fysiek, mentaal niet en dan nog niet gehad over de energie die het allemaal extra kost.
Kolf wat kan. Wat goed voelt. Elke druppel die nog komt en gegeven wordt is er één. En kv is een prima alternatief hoor!
Ja herkenbaar. Maar 1,5 a 2 uur kolven voor 100 cc is ook niet normaal. Dan gaat er ook iets echt niet goed. Dat kunnen verschillende dingen zijn. Oa dat je geen toeschiet reflex krijgt of dat je geen goede schelpen hebt bij je kolf. Bij mijn oudste moest ik onverwacht met 6 maand stoppen. Het was op. Ik moest er echt van huilen. Dat had ik gewoon niet voor ogen. Veel sterkte, je moet echt even los laten en even afscheid nemen van het idee en dat is gewoon niet leuk
Ja herkenbaar hoor. Ik baalde ook ontzettend dat de borstvoeding niet ging. Maar 4 weken heb je haar toch mooi kunnen voeden en nu heb je ook meer tijd voor je kindje nu je niet zo lang hoeft te kolven en dat vind ze vast heel fijn en minder stress voor je.
Ja herken het helemaal. Vind het jammer dat het niet langer goed lukte maar ik voelde me er zo ellendig over, alle tijd kwijt aan kolven en borstontsteking, dat ik wel achter m’n beslissing sta. Je hebt toch maar mooi vier weken gegeven, alles is meegenomen en jouw welzijn is voor jullie allemaal belangrijk. Je hebt het goed gedaan. Geniet maar lekker van je meisje.
Je mag echt heel trots op jezelf zijn. Je kiest voor wat het beste is voor jouw en je kindje. Ik zou willen dat ik bij mijn eerste zo verstandig was geweest. Ik heb door lopen rotzooien tot 4,5 maand en ik was gesloopt en mijn baby werd er ook echt niet gelukkiger van, maar puur hormoon gedreven bleef ik maar aanmodderen. Echt een relaxte moeder is vele malen meer waard dan bv. De voeding die we hier in Nederland kunnen kopen voldoet aan strenge eisen, dus je kindje komt niks te kort. En die krampjes is heel zielig, maar dat hoort ook bij deze periode. Ook met bv hebben veel babies daar last van.
Je hebt t gegeven zolang je kon. Bv geven is niet altijd een pretje en de problemen die erbij kunnen komen kijken zijn ook niet fijn. Je hebt gelukkig een keuze en als kv geven jou rust geeft, mag niemand daar wat van vinden.
Wat de rest zegt een gelukkige mama, is een gelukkige baby. Niemand heeft er wat aan als jij je ellendig voelt en dat is ook echt niet bevorderlijk voor jullie band.
Herkenbaar, hoor. Mijn eerste heeft 7 weken bv gehad. Het was echt ellende en ik zat in een verkeerde spiraal op een gegeven moment met een oververmoeide baby en een depressieve mama. Huilend heb ik kv gekocht. Ik vond het zo erg. Dat zijn echt je hormonen. Met de anderen ging het beter qua start, maar zat ik met kma en reflux. De 4e had een goede start, maar daar rommelen we nu ook wat mee met mogelijk toch ook kma hier (veel ziek geweest, vertraagde groei en andere dingen). Het is bij tijd en wijlen gewoon loodzwaar.
Borstvoeding is mooi en fijn, maar de beste mama ben je als je zelf goed in je vel zit.
Je hebt toch mooi vier weken kunnen geven. Dat is al heel wat hoor. Niet jezelf schuldgevoel aan praten, nergens voor nodig. Een goede moeder zorgt vooral ook goed voor zichzelf.
Ik snap het heel goed! Ik ben nu 2,5 week bezig en kijk echt uit naar vanaf volgende week ook af en toe een afgekolfd flesje te laten geven door mijn vriend. Ik vind het behoorlijk zwaar, soms echt pijnlijk en af en toe zit ik echt elk uur, dus voelt alsof ik amper naar het toilet kan. Ik denk dat het belangrijk is jezelf goed in de gaten te houden en als het niet meer gaat, dan heb je de juiste beslissing gemaakt! Je hebt het 4 weken volgehouden, super goed 🤗
Bij onze tweede is het ook niet langer gelukt dan 4 weken. Het was zo uitputtend en gaf me meer ellende dan vreugde. Zere borsten, weinig toeschietreflectie en was ik net klaar met voeden/kolven voor een ienieminie opbrengst, dan begon het hele circus opnieuw want Rupsje Nooitgenoeg had zo'n honger! Wat voelde ik me ellendig. Ik voelde me ook behoorlijk schuldig naar ons kind toe, maar heb al gauw de knop omgezet. Als het niet op de natuurlijke manier kon, dan maar op een niet-natuurlijke manier. Linksom of rechtsom; kind moét drinken, dus lang leve de kunstvoeding! Wees blij dat het er is!! Dat het project borstvoeding niet gelukt is of niet langer lukt, maakt jou geen slechtere mama, hoor! Die knop (mindset) moet om! 💪
Je hebt voor jezelf gekozen, en een moeder die voor zichzelf kiest is een goede moeder. Je hebt nu namelijk meer tijd en energie voor je kindje over, je bent meer beschikbaar. Doordat je voor jezelf hebt gekozen heb je voor je kindje gekozen. Dat maakt je een goede moeder. Je doet wat goed is in jou ogen en maakt je keuzes uit liefde. Uit liefde voor je eigen lichaam en uit liefde voor je kindje. (Ik ben pro borstvoeding, maar ik weet uit eigen ervaring hoeveel het je kosten kan).
Ik werd er niet meer gelukkig van, ook omdat ik zo lang bezig was. Maar toch puur voor haar wou ik wel borstvoeding geven. De lactatiekundige zij daarom ook is het wel verstandig om door te gaan!
Niet als je 1,5/2 uur per keer moet kolven. Dat is echt bizar lang. Ik snap goed dat je daar niet gelukkig van wordt en dan is het goed om te stoppen. Je moet voor jezelf kiezen :)
Als je echt heel, heel graag wil, dan zou ik een andere lactatiekundige inschakelen, live gaan voeden en veel aanleggen. Jij en je kindje hebben echt even nodig om de productie passend te krijgen.
Maar goed... zoals ik al zei is bv leuk, maar wel als het voor allebei goed voelt! Is dat niet het geval, dan wordt je kind ook echt wel met flesvoeding groot
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen