Wie heeft dit gehad en kan me er meer over vertellen? De huisarts is er eigenlijk al zeker van, echter morgen een gesprek bij het ggz om het te "bevestigen".
Een paar weken geleden ben ik gestopt met borstvoeding en sindsdien gaat het elke dag slechter met me. Niet naar de baby toe, hij is me heilig en niemand mag eraan komen.
Voel me zo waardeloos nu, het ging zo goed en nu dit weer.
Ja ik heb het. Na mijn eerste, nu 2,5 jaar, eigenlijk nooit helemaal weg geweest en nu opnieuw aangewakkerd met de tweede (nu 14 weken) Wat wil je er over weten?
Het liefst niet uit bed willen komen, opgejaagd/nerveus gevoel, stemmingswisselingen, van verdrietig naar boos/agressief. Het huilen niet meer kunnen verdragen (maar beide hadden koemelkallergie dus huilen deden ze ook heeeeeel veel), rust aan mijn hoofd willen en ideeen bedenken hoe dit kon, door bijvoorbeeld mezelf te laten aanrijden zodat ik niks hoefde en kon. Dat was allemaal op mijn piek. Heb altijd gewoon gewerkt na mijn verlof. Mijn werk haalde mij juist uit de diepste dalen, maar ik ben sinds die postnatale depressie erg verbitterd, negatief, slechte mindset. Heb destijds niet de goede hulp gehad. Heb het wel meerdere malen aangegeven maar er is niet op doorgepakt. Het was zodanig slecht dat ik antidepressiva en antipsychotica had moeten krijgen, is niet gebeurd. Maar dus uiteindelijk op eigen kracht, met heel veel vallen en opstaan stabiel kunnen functioneren. Tot mijn tweede zoon, hormonen triggerden alles weer. Maar nu had ik preventief hulp ingeschakeld voor de bevalling. Toen was ik er dus op tijd bij, heb het nu gelukkig niet zo erg als twee jaar terug. Werken is voor mij echt een verademing. En op bed liggen wil ik ook wel maar is met twee kinderen geen optie.
Zelf geen postnatale depressie gehad maar 'gewone'. Toen ik zwanger was, was ik als de dood om het ook te krijgen vanwege mijn voorgeschiedenis met depressies. Hoewel ik niet weet hoe jij je nu voelt kan ik wel zeggen dat het van je afschrijven en het erover te hebben met een iemand die niet dicht bij je staat helpt. Een van de belangrijkste zaken is niet bang te zijn om hulp in te schakelen. Het komt wel goed zolang je er zelf ook voor open staat om eraan te werken hoe moeilijk het ook is of voelt. Veel sterkte en success
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (4) Verversen