Hoe ging bij jullie de overgang van co-sleeper/wieg naar eigen kamer? En met welke leeftijd?
Mijn dochter slaapt nu in een co-sleeper naast mij en er zijn uren bij s’nachts dat ze elke 5 minuten haar tut kwijt is... Ik ben dus een beetje bang dat het heel veel heen en weer lopen gaat worden voor mij 🙈
Dochterlief is 2, slaapt sinds ze 6mnden is op haar eigen slaapk en ik moet nog 1 en heel soms 2x per nacht de speen terugleggen, zeker vermoeiend, maar op onze slaapkamer houden is nog vermoeiender en er zijn ook nachten waar ze wel heerlijk doorslaapt. Mn anderkindje is bijna 3 mnden en slaapt zogoed als vanaf zn geboorte alleen, hij slaapt dan veel beter en dieper dan als hij bij ons slaapt.
Met 6 maanden zijn we de middagdutjes in eigen bed gaan doen, met 9maanden ging ze over (had van mij wel tot een jaar mogen duren maar we merkten dat ze wakker begon te worden als wij naar bed gingen). Overigens wel een doekje aan de speen sindsdien en ze is hem nog maar zelden kwijt
De oudste sliep met 1 maand op haar eigen kamer, de tweede met 3 maanden en de jongste met 6 maanden. Doe wat goed voelt en begin er gewoon een keer mee. Is altijd een beetje spannend, maar als je er te lang mee wacht dan heb je over 3 jaar nog niet echt privacy zeg maar.
Van die bedbumpers zijn wel fijn, dan valt het tutje er niet zomaar uit. Op een gegeven moment kunnen ze die zelf pakken.
Toen ze 4 maanden was is ze s nachts in haar eigen bedje gaan slapen, zonder problemen. Ik heb haar eerst enkele keren overdag in haar eigen bedje laten slapen. Ze wil geen tutje dus deze zorg hebben we wel niet.
Na 5 weken. Ik slaap heel licht en kon amper slapen met een baby op de kamer. Ik heb dan ook veel nachten op de bank in de woonkamer doorgebracht voordat onze zoon naar zijn eigen slaapkamer ging. Speen was geen probleem, want ondanks dat we hem gewoon aanbieden, kan hij prima zonder.
Mijn dochter word de 28ste 3 jaar, en is sinds een maand pas naar der eigen kamer haha, ze sliep daarvoor bij mij in bed, ze heeft nu een groot bed etc en ging in 1 x meteen goed, daarvoor ook wel is geprobeerd maar omdat haar dag elke dag al om 3 uur begint, had ik zoiets van blijf maar hier. Maar nu was ze er zelr ook aan toe, en ze is alsnkg elke nacht wel wakker en komt dan naar mij of ik naar haar.
Die tut kwijt zijn is in een ander bedje niet anders. Hier ging de eerste over met 6 maand, De middelste met 1,5 jaar en de jongste is nu 15 maand en slaapt nog altijd bij mij. Wel in zijn eigen ledikant
Omdat ik nogal moeite heb met in slaap vallen, ik ben van elk zuchtje ook gelijk weer wakker. Voordat onze kleine er was sliep ik zelfs altijd met oordopjes omdat ik niet goed werd van iemand anders ze ademhaling horen, krijg het er benauwd van haha..
Ja, dat begrijp ik wel. Mijn man zegt altijd dat hij nog niet eens mag ademen in bed. Maar hij ademt gewoon nogal zwaar als hij slaapt, en kruipt altijd tegen mijn rug aan, dus dan zit hij (vind ik) keihard te hijgen in m'n oor😁.
Het ging een beetje geleidelijk. Ik weet niet precies hoe oud ze was, denk een jaar of 5. De oudste was wel eerder, met een paar maanden, die sliep wel redelijk goed door.
Haha. Ik had bij m’n zoon ook behoorlijk zorgen hierover maar op een paar nachten na viel dat echt alles mee! Ik ben op zich ook niet zo moeilijk, 3 keer eruit ‘s nachts was het toen en dat was best. Maar het werd snel beter!
Ik deed bij mijn oudste een week voordat we op vakantie gingen en ze dus in een ‘vreemd’ bed moest slapen de middagslaapjes in haar eigen kamer en ledikant ze was toen denk 10/11 weken en toen na die vakantie ging ze s’nachts ook naar haar eigen kamer. Eerst met haar en onze deur open, toen 1 deur dicht en toen allebei de deuren dicht. Ons huis is evengoed gehorig maar ze sliep toen gelijk een stuk beter haha. Nu onze jongste die is 5 weken en we gaan weer als corona het toe laat als ze 11 weken is een midweekje weg dus dan wil ik het eigenlijk hetzelfde aanpakken zodat ze goed kan wennen voordat ik weer te werk moet. Succes XX
Met 6 maanden was onze kleine er klaar voor. Hij sliep steeds verder van papa vandaan in bed en ze begonnen elkaar wakker te houden. We hebben de kleine slapend in zijn ledikantje gelegd, net zoals hij ook slapend bij papa werd gelegd. Mijn man is er een week ofzo naast gaan liggen op een matras. Na die week kroop hij weer bij me in bed. We blijven naar de kleine luisteren wanneer hij roept of huilt. Zodat hij zich veilig voelt. Het ging een periode goed maar ondertussen blijven we heen en weer lopen, sinds hij een paar weken terug een oorontsteking heeft gehad is hij veel wakker er komt hij niet meer zelf in slaap. Komt vanzelf wel weer, tot die tijd gaan we gewoon veel naar hem toe en helpen we hem weer in slaap. Hij is nu 13 maanden. Wanneer hij ziek is dan legt mijn man weer een matras naast hem.
Hier sliep ze de nachten tot 5 maanden in de co sleeper naast mij. Heb wel eens een kreuntje gehoord of toen met wat krampjes sliep ze wat onrustiger maar niet hinderlijk. Overdag sliep ze vaak bij/op mij en de andere helft in der eigen bedje. Na 5 maanden voor eerst de nacht in eigen bedje.
Hier sliep zowel overdag als Nachten goed en kwam ze max 1x per nacht en dan sliep ze direct weer verder. Als ze een nacht vaker komt dan leg ik haar lekker bij mij, ga niet heel de nacht heen en weer. Daarnaast vind ik het fijn als ze bij mij is 😊
Met een paar weken al, werd helemaal gek van m'n dochtertje haar gepiep en gesnurk snachts. Ging prima, ze sliep ook snel door. Wel heeft m'n man er nog vaak bij geslapen op het logeerbed. Dus echt alleen sliep ze niet.
Zoontje is 8 maanden en gestart toen hij 7 maanden met dutjes overdag in zijn eigen kamer/bedje. 's nachts ligt hij nu een weekje in zijn eigen kamertje, maar hij eindigt de nacht altijd bij mij in bed 😂 gaat op zich wel redelijk goed, alleen rond 4/5u wordt hij ook wakker en dan heb ik geen zin in 'strijd', dus dan leg ik hem naast mij en slaapt hij heerlijk verder. We zullen zien hoe het verder gaat. Dochter van 3,5 komt nog regelmatig bij mij in bed kruipen, dus soms gezellig druk in bed. Ik vind nachtrust en zich veilig voelen heel belangrijk, dus als zij zich geborgener voelen en beter kunnen slapen bij mij in bed, dan vind ik het helemaal prima zo.
Vanaf 1 jaar in haar eigen bedje, maar wel nog bij ons op de kamer. Vanaf 21 maanden steeds het bedje verder van ons bed geschoven en ze slaapt nu sinds een paar weken op haar eigen kamer. Dit zijn we nu aan het oefenen omdat binnen een maand de tweede eraan komt anders sliep ze gewoon nog bij ons. Ze word nog weleens 3 keer wakker gemiddeld snachts en is idd vermoeiend om dan helemaal op te staan en naar de andere kamer te moeten 😫
Mijn dochter is bijna 2,5 jaar en sinds een paar dagen wil ze zelf in haar eigen kamer. Tot een week geleden heeft ze altijd bij ons gelegen. Alle 4 mijn kinderen sliepen lang hij ons, jaren lang. Veilig en vertrouwd, voor mij en de kids.
Mijn kids gingen juist rustiger slapen toen ze niet meer naast ons lagen
De jongens met 8 weken en onze meid met 14 weken. Zodra ze gewend waren aan hun kamer, gingen ze in het ledikant (de wieg werd te klein) en sliepen ze geweldig. Ik liet ze eerst overdags op hun eigen kamer slapen. Zo werd het kamertje een bekende rustplek.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (31) Verversen