Ik wil zo graag eventjes mijn hart luchten... In het kort: Ik ben een dame van 32 jaar, werk 24 uur per week en ben trotse mama van een prachtig koningspaar. Op dit moment ben ik 13 weken zwanger en ik heb dit recent met moeite aan mijn moeder verteld. Ze is een vrouw die helaas heel negatief in het leven staat en alles wat met mij te maken heeft altijd afkraakt. Haar eerste reactie was dan ook: dit ga je toch niet doen he? En je kan het tot 22 weken weg laten halen hoor. Ook zei ze dat het alleen maar ellende met zich mee zou brengen, het niet eerlijk is tegenover mijn andere 2 kids en dat zij al aandacht tekort komen!! Vreselijke woorden en ook geen idee waar ze deze onzin allemaal vandaan haalt. Ik voel me zo naar en kreeg het gevoel dat ik haar verantwoording moest afleggen terwijl dat helemaal niet hoeft. Ik heb me zo ingehouden maar het liefst wil ik haar van alles zeggen. Mijn moeder heeft altijd verkeerde keuzes gemaakt en nog steeds, dat is de reden dat ik er helemaal niet tegen kan dat ze mij zo naar beneden haalt. Is er iemand die ook iets soortgelijks heeft meegemaakt? En hoe ging je daar mee om?
Toen ik mijn moeder vertelde over mijn eerste zwangerschap was haar reactie "je kan nog geen plant in leven houden, hoe denk je dit te gaan doen". Inmiddels heb ik 2 zoons, 7 en 4 jaar. Ik denk dat mijn plant ouder is. Samen met mijn partner kan ik dus prima planten verzorgen. Kinderen gaat ook goed. Kinderen komen altijd aandacht tekort en nu doe je alles verkeerd. Als ze het over 20 jaar maar kunnen waarderen.
Als je het kan, het contact afkappen. Je moeder of niet, zo iemand zuigt je positieve energie weg en dat heb je absoluut niet nodig in je leven. Ik kan het mij begrijpen dat het moeilijk is, maar denk aan jezelf en je gezin, zij zijn het belangrijkst. Je gaat zoveel hobbels tegen komen in het moederschap, als vrouw, als mens. Daar heb je absoluut niet de negatieviteit van je moeder bij nodig. Mijn moeder bracht mij ook naar beneden, een egoïstisch en negatieve vrouw. Ik heb sinds mijn 36e echt het contact afgekapt. En echt, ik had het eerder moeten doen, wat een verademing. Heel veel sterkte hiermee
Dat is helemaal waar. Mijn moeder dacht vandaag nog even door te gaan via WhatsApp. Ik heb zo goed als alles eruit gegooid en inderdaad, wat een verademing zeg... wil er ook helemaal niks meer over horen.
Er zit ongetwijfeld een heel verhaal en een berg oud zeer onder, dus wel wat lastig antwoorden. Meestal ben ik wel van je eigen rol bekijken en jezelf een spiegel voorhouden namelijk. Maar ik ga er vanuit dat haar mening ongegrond is. Je moeder veranderen is onbegonnen werk, en tot haar doordringen lijkt ook niet echt een mogelijkheid. Het enige dat je kunt doen is er zelf anders in gaan staan. Kom voor jezelf en je kindje op, laat je moeder jullie niet raken. Doe dat op een manier die voor jou goed voelt: tijdelijk of volledig afstand nemen, wel contact maar een grens trekken (mam, zo praat je niet tegen me. Je mag het er niet mee eens zijn, maar je kunt normaal praten). En naar jezelf toe: probeer geen verwachtingen meer van haar te hebben. Het is onwijs zonde en heel rot, maar je moeder is geen moeder voor je, het zit er niet in. Probeer daarnaast je moeder te zien als een gekwelde zure vrouw, wat zij roept en hoe ze doet heeft alleen maar met haar te maken, het zegt niets over jou. Het is heel sneu als je op die leeftijd nog zo met mensen omgaat. Dat helpt misschien in het wat meer van je af laten glijden.
Mijn moeder ging vandaag gewoon weer verder op WhatsApp.. alleen maar negativiteit en vooroordelen weer. Ik heb je tips opgevolgd en zo goed als alles geuit wat ik kwijt wou. Wat een opluchting zeg.. bedankt!
Oei. Heel eerlijk? Ik zou zo min mogelijk contact hebben.... normaal moedig ik dat niet aan, maar dit is heftig vind ik. Ook al is het je moeder... Als iemand negatief is over jou en je gezin... tja.. dan is het voor mij simpel... richt je op mooie en positieve dingen lieverd en laat je moeder haar eigen keuzes maken en een triest leven hebben. Haar keus. Maar jij ben niet verplicht daar aan mee te doen.
Hier een vader die over grenzen kan walsen. Ik heb geleerd mijn grens aan te geven. In dit geval had ik gezegd: als je niks aardigs te zeggen hebt hoef ik ook niks te horen. Wij hebben onze keus gemaakt en zijn hier heel blij mee. Opmerkingen over het kind weg laten halen wil ik dan ook niet meer horen vanaf nu. Doet ze dat toch weer dan: ‘ik had duidelijk aangegeven dat wij dat niet gaan doen en ik dit niet meer wil horen. Dus je stopt er nu over.’ Zo niet dan loop je weg. Kortom grenzen stellen en (heel heel belangrijk!) ze ook naleven. Zo had ik met mijn vader een telefoongesprek waarin hij nare dingen zei ik zei als je nu niet stopt hang ik op. Hij stopte niet dus heb opgehangen. Nadat ik dit een jaar lang consequent deed respecteert hij nu wel mijn grenzen .. sommige mensen kunnen dat uiteindelijk nog niet, het is aan jou om dan keuzes te maken wat je daarmee wilt. Tis moeilijk hoor!
Wat fijn dat de situatie in jou geval is opgelost. Het had wel even tijd nodig maar dan heb je ook wat zeggen ze he hihi.. in mijn geval heb ik dit al jaren geprobeerd en helaas zonder enig resultaat. Hierdoor is de enige weg afstand nemen wat ik vanaf nu ook zeker ga doen. En heel eerlijk, als het aan mij ligt, liever helemaal geen contact meer. Geeft mij zoveel innerlijke rust.
Moeilijk hè … ken dat gevoel hoor. Heb hier ook een jaar helemaal geen contact gehad. Het blijft je moeder hè? Maar volg je gevoel, en ervaar wat de rust je oplevert.
Gewoon alles zeggen wat je in je hebt, niks voor je houden! İk heb zo'n zus in het leven (jaloezie, altijd negatieve tijd)... 😒 ik heb al meer dan 10 jaar geen contact meer met haar. En vind het prima zo.. zij geen last van mij ik geen last van haar..SUPER !
Oei is ook een vervelende situatie om in te blijven zitten. Fijn dat je de juiste keuze voor jezelf hebt gemaakt. Ik heb vandaag ook even lekker geuit wat ik moest uiten. Daar was mijn moeder niet zo blij mee maar dat begint mij steeds minder te interesseren dankzij al jullie mooie reacties, heel fijn!
Gefeliciteerd! Er groeit een mooi klein wondertje in je buik! Geniet daarvan en van je andere 2 kids!! Helaas hier heel herkenbaar, ons kindje is ook niet gewenst :( Het doet pijn en raakt me, afstand nemen klinkt makkelijk, want het is je moeder. Nu ik zwanger ben is het extra moeilijk omdat hormonen ook nog meespelen. Hoe ik er mee omga? Praten met mijn man en goede vriendin en haar zoveel mogelijk op afstand houden, hoe moeilijk ook, heb geen verwachtingen! Sterkte meissss
Dank je wel voor de lieve reactie. Voelt fijn als iemand je begrijpt. Gelukkig heb je mensen om je heen waar je je kan uiten. Dat heb ik gelukkig ook. We kunnen niet altijd leven naar hoe anderen dat willen, er moet een stop zijn. Een mooie zwangerschap toegewenst met veel positiviteit, dan kunnen we wel gebruiken he haha
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik herken het gevoel van verantwoording af moeten leggen wel, godzijdank het antwoord die je kreeg van je moeder niet. Ik heb ooit alles gezegd wat me dwars zat, bij mij heeft dit wel ervoor gezorgd dat mijn moeder veranderde en het gaf mij het gevoel dat ik opgekomen was voor mijn eigen ik. Zou je zeker het advies geven om je moeder te zeggen hoe jij erin staat, wat je ervan vind. Verwacht er alleen niks van in de zin dat ze excuses maakt erc. Want het inschattende zal ze dat niet gaan doen. En ik zou vanaf dan ook niks meer gaan delen over je zwangerschap, je gezin enz. Je hoeft het contact niet te verbreken als je dat niet kunt, maar je kunt het contact wel heel erg gaan beperken. En niks, maar helemaal niks meer verwachten van je moeder. Mijn moeder is heel erg veranderd, ook door de komst van haar kleinkinderen. Soms irriteer ik me heus nog wel eens, maar ga gewoon mijn eigen gang en accepteer dat dit is zoals mijn moeder is. En mijn man geeft tegengas en daarin voelt mijn vader zich gesteund waardoor ze ook van hem tegengas krijgt. Het verschil is wel dat jou moeder negatief in het leven staat en echt super lelijke dingen zegt. Ik zou zeker afstand nemen.
Ik wens je een hele fijne zwangerschap toe! Geniet van de mooie en leuke dingen
Goed om te horen dat de situatie bij jou is veranderd.
Ik kreeg vandaag helaas weer veel negativiteit over mij heen via whatsapp. Ik heb direct aangegeven dat ik niet begrijp waar ze zich zo druk om maakt en dat ik niet om haar mening heb gevraagd. En vooral niet na de uitspraken van gisteren. Zij zag de ernst hier absoluut niet van in. Ook duidelijk gemaakt dat het de beslissing is van mijn partner en mij en als er niks positiefs uitkomt, ik liever geen contact heb. Ik kreeg als antwoord: prima. Nou fijn, dan kan ik nu gaan genieten en deze negativiteit achter me laten.
Wat goed dat je dit zo hebt gedaan! Je mag trots zijn op jezelf. Het is zeker jou leven en jullie keuze in wat je samen wilt. Leuk is het zeker niet om dit te moeten zeggen, maar geeft jou wel rust. Nu proberen een weg te vinden hierin. Want het is niet niks alles bijelkaar. Ik wens je een fijne zwangerschap toe!
Wauw.. ben er eerlijk gezegd wat stil van :( ik heb ook niet de beste band met mijn mama en bij mijn eerste was haar reactie “sh*t” en bij mijn 2de was het “ai nee..” (mijn eerste kindje heb ik gekregen toen ik 28 was en nu ben ik 29 van de 2de, dus is niet alsof ik een onverantwoorde tiener ben.. ik heb een eigen huis en een relatie van bijna 7 jaar met plannen om te trouwen) dus ik begrijp zeker je gevoel en dit kwetst natuurlijk dubbel zo hard omdat het potverdorie je bloedeigen moeder is.. ik snap dat niet, toch niet als er geen reden voor is (denk bijvoorbeeld aan een een dochter die maar kinderen blijft maken waar ze niet naar omkijkt of waarvan er al kinderen geplaatst zijn) maar dit is absoluut niet het geval.
Ik heb gewoon gezegd dat ik meer enthousiasme had verwacht van haar en dat ze er zelf voor kiest om wel of niet in het leven van mijn kinderen te zijn maar dat ze daar dan ook de gevolgen moet van dragen als bijvoorbeeld de kinderen later haar niet willen zien.. maar ik heb wel een grote afstand van haar genomen merk ik, deels bewust maar ook onbewust. Ik laat haar bepaalde dingen weten ivm mijn eerste (ik ben nog zwanger van de 2de maar ze vraagt er nooit naar en ik ben al 34 weken) door foto’s enzo te sturen want dat wil ze absoluut. Maar ik heb over laatst zelfs geen reactie meer gekregen dus nu heb ik besloten ook gewoon niets meer te sturen en als ze hem wil zien dan moet ze maar naar hier komen ;-)!
Het is niet omdat het je moeder is dat je deze verwijten en onbeschoft gedrag moet accepteren. Ik wil bijvoorbeeld echt niet dat mijn kinderen constant in zo een negatieve omgeving zitten en daarvan leren.. ik ben 29 jaar en moet deze negativiteit die ik zelf altijd zag van haar nog steeds verwerken en ik wil dit niet overbrengen aan mijn kinderen en ik doe daar zo mijn best voor dus ik zal het absoluut niet toelaten dat zij dit wel komt doen terwijl ik er zo aan werk.. (sorry voor de lange uitleg maar zo kan je een beetje meer mee zijn in mijn situatie en is het misschien wat verzachtend voor jou om te weten dat je niet alleen bent)
Alvast van mij een hele dikke proficiat met je zwangerschap! Ik wens je een gezonde zwangerschap en kindje toe🩷🩵
Als allereerst, bedankt voor je mooie bericht en het delen van jou verhaal! Hier heb ik zeker wat aan.
Wat betreft de kids ben ik het helemaal mee eens. Mijn kinderen willen nooit naar oma omdat zij die negativiteit ook voelen. Er is altijd gezeik daar en zo is het ook altijd geweest. Ik heb mijn kids daarom ook liever niet daar. En inderdaad, niet omdat het mijn moeder is hoef ik dit onbeschofte gedrag te pikken. Ik hou vaak mijn mond dicht om de vrede te bewaren, terwijl ik een persoon ben die geen blad voor haar mond heeft. Maar dat ben ik zat en daarom heb ik er vandaag voor gekozen, dankzij jullie krachtige reacties, om lekker mijn mond open te trekken. En wat voelt dat goed zeg!
Ik wil jou sterkte wensen met het verwerken van de situatie met je moeder en vind het mooi om te lezen dat je je kids beschermt en ze op nummer 1 zet, zo hoort dat! Dank je wel en jij ook nog een hele mooie, gezonde zwangerschap toegewenst💗💙
Gefeliciteerd wat leuk nieuws. Mensen in dit geval je moeder die je alleen maar naar beneden haalt is geen toevoeging op je leven.Je word er onzeker van je word er gewoon ongelukkig van.Zou dit gelijk de kop indrukken en anders maar geen contact van jou kant kijken wat ze dan doet.
Helemaal waar. Na vandaag weer een hoop negativiteit te hebben ontvangen via WhatsApp, heb ik er voor gekozen om haar duidelijk te maken waar het op staat. Ze zei: prima! Lijkt er op dat ik vanaf nu wat meer rust zal hebben. Hope so
Je moeder klinkt getraumatiseerd. Heftig voor jou om deze opmerkingen te horen. Maar ik zou het probleem bij haar laten liggen. Zij is het probleem. Misschien is ze jaloers op hoe jij je leven leidt, en heeft ze dit zelf vroeger niet zo gehad.
Ik heb vaker gehoord dat dit om jaloezie draait. Of dit zo is, blijft voor mij onduidelijk. Maar wat het ook is, zij is inderdaad het probleem en dat hoeft ze niet mijn probleem te maken. Voel me ook echt sterk na jullie reacties en heb de kop ingedrukt vandaag💪🏽
Zo'n persoon had ik, familie of niet, moeder of niet, al meteen m'n leven uit gegooid. Ik was het ook niet eens met mijn moeder en wel meer dingen die dwars zaten maar als ik ze aangaf nooit binnen kwamen bij haar. 1,5 jaar heb ik het contact stil gehouden.. tot nu toe is ze helemaal omgedraaid.
Dat is wat ik nu ook eens moet doen na al die kansen. Ik ben wel blij voor jou dat je moeder helemaal is omgedraaid, zo kan het dus ook. Die van mij is echt 'something else' maaarrr.... de wonderen zijn de wereld nog niet uit he.. de vraag is dan alleen of ik dit weer kan verwerken. Voor nu is het klaar voor mij.
Heel goed, denk aan jezelf en geniet van je zwangerschap! Laat je niet van de kaart brengen door dit soort reacties. Het is jouw leven, jouw keuze. Niemand heeft daar iets van te vinden en dat soort uitspraken te doen. Wijs om te zeggen dat het nu klaar is, anders heb je altijd een grijze wolk boven je zwangerschap hangen. Geniet ervan, en ik wens je een fijne zwangerschap toe
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (41) Verversen