Hierbij mijn tweede topic. Ik heb de laatste weken erg last van nachtmerries. Ik droom hele nachten dat mijn kind vanalles en nog wat gaat mankeren. Ik zoek vanalles op op dokter Google wetende dat dit toch niks helpt, maar het is sterker als mezelf. Dit mede omdat ik er pas na een dikke 9 weken ben achter gekomen dat ik zwanger was en mijn levensstijl zwaar te wensen overliet. Ik rookte een pakje per dag en dronk elke dag 2 blikjes redbull. Een grote schok was dan ook de positieve zwangerschapstest. Nu lees ik dat het gezichtje van het kindje zwaar misvormd kan zijn door het toedoen van roken tussen de 6e en 9e week. Ik slaap hier dus bijna niet meer van en heb elke nacht nachtmerries. Ik heb nergens plezier meer in en huil hele dagen. Ik ben ten einde raad. Voel me zo schuldig, bang en boos tegelijkertijd dat ik er niet eerder achter ben gekomen. Het is me allemaal even teveel en weet niet hoe ik dit een plek kan geven. Zijn er andere dames met dezelfde ervaring?
Ik snap je heel goed. Ik ben zelf nog niet zwanger geworden, maar mijn moeder rookte tijdens de zwangerschap (wel afgestemd met de verloskundige). Ja, ik ben wat benauwder dan anderen. Eens in de zoveel jaar heb ik aanvallen die een periode duren en heb ik een pufje nodig. Verder kan ik niet ademhalen door mijn neus. De kans dat ik mijn neus vaak gebroken heb gehad is groter, dan dat het komt doordat mijn moeder met de zwangerschap rookte. Ik ken alleen mensen waarvan de moeders rookte, waar het kind niets aan mankeerde. Ik ken ook alleen maar vrouwen die rookte tijdens de zwangerschap en een gezond kind ter wereld zette.
ik wil hiermee het probleem rondom roken+zwangerschap niet bagataliseren, de gevolgen zijn namelijk wel echt heel heftig, maar er is een grote kans op een gezond kind door de zorg die we tegenwoordig hebben.
Ik zou je vertellen dat je het jezelf echt moet vergeven, je kon er niets aan doen. Je wist het niet. Als het bewust was gegaan, dan had je het wel anders gedaan. Ik wil niet lullig zijn, maar als je je vast klampt aan die negatieve gevoelens, dan is dat niet leuk voor jou en ook niet voor je kindje. Jullie hebben er beide precies niks aan. Zorg ervoor dat afwijkingen ect. uitgesloten worden voor zover dat kan. Praat erover, het is niet gek, je bent niet raar, je dramt niet en je stelt je ook niet aan. Het enige wat je nu kan doen is ervoor zorgen dat je het beste hebt voor jouw kind. Geloof me, ik ken genoeg dame’s die tijdens de zwangerschap niet eens de moeite hebben gedaan om gezond te leven.
Same here. Ik heb ook gerookt begin zwangerschap en ik kwam er ook later achter dat ik zwanger was. Heb er ook wakker van gelegen. Was ook boos en gestresst. Ook veel over gelezen zwanger en roken.
Weetje, je bent nu gestopt en dat is goed van je. Veel vrouwen lukken dat geen eens. Wees trots op jezelf! Je wist het ook niet dat je zwanger was.Zijn zwangere vrouwen die gewoon door blijven paffen. Vervelend dat je nachtmerries hebt maar volgens mij verwerkt je lichaam en geest zo je issues. En misschien komt het vele huilen ook door slecht slapen en hormonen. Misschien stelt dat je gerust als ik dit zeg. Oh ja dat vele lezen over roken en zwanger ik ben ermee gestopt. Je word eCht niet vrolijk en niet beter van wat ik heb gemerkt. Het is gebeurd je kunt de tjnd niet terugdraaien, wat je wel kunt doen het beste van maken en goed voor jezelf zorgen. :
Bij mijn eerste zwangerschap was het in 1x raak, alleen op mijn nod had ik een negatieve test in hadden en dacht ik mijn ongesteldheid al aan te voelen komen. Het was die dag 5 mei (bevrijdingsfestival) en ik was ook nog eens heel erg teleurgesteld dat het niet raak was. Ik dronk die dag wat alcoholische drankjes. 3 dagen later was ik nog niet ongesteld en deed toch maar weer een test. Ik teste positief! Ondanks dat ik ontzettend blij was heb ik mij mijn hele zwangerschap schuldig gevoeld over die drankjes. Ik was bang dat er iets mis zou zijn. Maar mijn zoon is kern gezond, geen enkele afwijking, ontwikkeld zich zelfs heel snel en is nu 14 maanden. Deze zwangerschap heb ik overigens per ongeluk paaseitjes met alcohol op..
Ik vertelde je al eerder: mijn oma rookte ontzettend veel tijdens haar zwangerschappen en in die tijd mocht je ook echt wel een beetje alcohol drinken. Ze heeft 5 gezonde kinderen gekregen.
Maak je niet te veel zorgen. Je wist niet dat je zwanger was, het is je niet te verwijten. Overleg het met je verloskundige, vertel je angsten, zodat zij extra goed naar je kind kunnen kijken. Waarschijnlijk krijg je gewoon een gezond kind. Probeer vanaf nu iig zo gezond mogelijk te leven. Slik zwangerschapsvitamine. Blijkbaar wil dit kind er heel graag zijn, want hij was niet eens gepland.
ergens is het goed dat je je schuldig voelt, Want je bent nu al een mama en je wilt het beste voor je kindje. Maar je zo ver schuldig voelen dat jij er aan onderdoor gaat is niet goed. Daar word niemand beter van. Jij niet en je kindje ook niet. Want zo veel stress is ook niet goed. Ik denk dat het goed is dat jij contact zoek met je vk en met haar in gesprek gaat. Kan die je zelf niet genoeg gerust stellen dan kan ze je altijd nog door verwijzen naar een poppolie. Dat is een speciale mama en kind polie waar ook een psycholoog aan is verbonden. Je moet in rust komen met het verleden om te kunnen genieten in het heten. Ook jij mama verdient dat.
Stop alsjeblieft met jezelf gek maken. Ze maken je al zo snel bang. Je hebt een verhoogde kans op. En die verhoogde kansen zijn zo minimaal....
Ik weet niet alle cijfers, maar de kans dat een baby rond/tijdens de geboorte sterft is iets minder dan 1% voor niet rokende moeder. Voor rokende moeders is dit 1,3 procent. 0,3 procent meer dus. Om dit heerlijk te overdrijven is de kans 30% groter! Ja. Dan klinkt het heel flink. Maar als je zegt 3 op de 1000... Dan lijkt het verwaarloosbaar. (Zeker als het over een onbelangrijk iets zou gaan).
Nu wil ik absoluut niet zeggen dat je lekker door moet blijven roken omdat de kansen maar minimaal toenemen. Ik hoop wel dat dit je iets rustiger maakt.
Ik wil niet lullig overkomen, maar wat is gebeurd is gebeurd. Daar is niks meer aan te doen. Wat heb je wel in de hand hoe je vanaf nu tot aan de bevalling invult. De stress die je ervaart over hetgeen waar je geen invloed meer op hebt is ook geen positieve factor. slechte nachtrust is ook iets waarin je hopelijk wat kan veranderen. Voor de ene persoon is het makkelijker om iets los te laten dan voor een ander. Als jij denkt/ervaart moeite te hebben met het los te laten, veel stress ervaart en slecht slaapt en dit zelf niet kan ombuigen, dan is het misschien een idee om hier hulp bij de zoeken. Dit is een psychisch ding, je kan daarvoor via de assistente van de huisarts een gesprek aanvragen met de praktijkondersteuner van de huisarts en als je daarmee in gesprek gaat dan kan er een aantal oplossingen uitkomen. Grof gezegd wordt het één van de twee volgende punten: 1) het is voor jou voldoende om erover te praten en je kan het daarna steeds beter loslaten 2) de praktijkondersteuner is niet voldoende toegelegd op dit specifieke deel en adviseert je om met een andere (gespecialiseerde) zorgverlener in gesprek te gaan. Hopelijk kan dit je helpen om het los te laten en vanaf nu de stress en slechte nachten te vermijden, want daarmee help je je kindje dan op dit moment het beste. Sterkte met de situatie!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (7) Verversen