Ik heb ook twee zonen! Ik vind het heerlijk. Ze zijn wel lekker actief samen maar heb niet het idee dat ik echt wat mis. Soms denk ik wel eens over de toekomst; wat als ze me nooit op komen zoeken of dat ik een mindere rol zal spelen in het eventuele leven van een kleinkind? Maar dan kijk ik naar de band met mijn schoonmoeder en die zie ik vaker en heb ik ‘meer aan’, dan mijn eigen moeder. Ook de kinderen zijn daar vaker. Dus dat is niet per se een gegronde gedachte.
Wat betreft de band kan ik me niet voorstellen dat het met een dochter beter zou zijn. Ik ervaar een hechte band met mijn kids en ik ben gek op hen en zij op mij. Mijn oudste lijkt ook op mij, qua interesses en hobby’s. Creatief en houdt van lezen en in de natuur zijn etc.
Ik vind het niet jammer dat ik geen dochter heb. Het had ook oké geweest als ik wel een dochter had. Maar het blijft bij deze twee en dat is helemaal prima!
Ik heb 4 zonen. Had ik graag een meisje ook ervaren? Ja, misschien wel. Maar ik vind het zeker niet jammer 🥰 Zoals sommigen hieronder ook aangeven is het wel echt heftig soms met jongens… rustig met elkaar spelen lukt max 5minuten. Dan wordt er altijd afgepakt, slaan, duwen, schreeuwen, huilen,… maar het is geen garantie dat een dochter rustig is
Ik heb twee zussen, en we hadden net zo goed vaak gedoe, gillen, ruziën, elkaar in de haren vliegen, elkaar zitten klieren. Denk dat je met meerdere kinderen op een kluitje gewoon eerder meer herrie hebt, juist ook als ze veel samen spelen :P Zeker als ze een beetje temperamentvol zijn.... Uit zich misschien anders maar kan me niet voorstellen dat het rustiger zou zijn als je 4 dochters had xD
Ik heb 3 zoons van 3, 5 en 8. Ze zijn erg fysiek met elkaar dat vind ik wel eens heftig. Als ik dan gezinnen zie met gemengd dochters/jongens, dan zie ik wel meer rust op de een of andere manier. Maargoed, missen van een dochter doe ik niet.
Hier inmiddels 3 zonen en 1 dochter. Nu ben ik gek op mijn dochter maar als ook dat een zoon zou zijn zou ik het niet missen dat er dan geen meisje is geloof ik. Nu vind ik juist jongens makkelijker opvoeden haha. Gewoon rechtlijnig en consequent gaan die veel lekkerder op dan dochter ;-) En onze dochter .. zit op karate, doet aan mountainbiken en speelt net zo graag met jongens als met meiden (bijna 10 nu). En een van de zonen is enorme knuffelkont juist .. dus tja .. je weet het toch niet
Ik heb 2 zoons en een dochter (zwanger van de vierde, weet niet welk geslacht) maar jongens.. ik vind ze maar ingewikkeld. De omgang met m’n dochter is vele malen makkelijker.. maar hieronder lees ik heel veel verschillende dingen maar dit is mijn mening. Lig echt vaak overhoop met die gasten, zijn wel pubers maar ik herken het hele verhaal van jongens houden van hun moeder verhaal niet helemaal..
Ik heb twee jongens en ik mis het hebben van dochter totaal niet. Ik blijk ook een echte jongensmama te zijn. Ik sta langs de lijn, ga naar voetbalwedstrijden etc . Nu kan dat ook met meiden maar maar vraag mij niet om haar te vlechten 😆.
Je weet wat ze zeggen he, zonen dragen hun moeder op handen.
Ik heb 2 zoons (1 is een bonuszoon) en 2 dochters en ik kan dus uit ervaring spreken dat 2 jongens echt heerlijk zijn en dames veel pittiger . Het zijn echte kattenkoppen, mijn jongste dochter is echt een dramaqueen qua kleding etc .ze heeft haren tot aan haar billen maar wilt alleen maar een paardenstaart, geen leuke strikjes of wat dan ook. M'n dochters zijn hartstikke lief en leuk, maar jongens vind ik in de regel wel makkelijker 🙈
Ik vind het heel leuk. Ik had super graag een meisje nog erbij gehad maar voor ons is het nu met 2 kindjes compleet en m'n zoontjes zijn echt geweldig 🥰 mijn oudste zoontje houdt van knutselen, kleien, knuffelen met mama, maar ook van tractors, bouwen en stoeien met papa
Hier twee jongens met 18 maanden ertussen. Ik vind het hartstikke leuk! Zie mijzelf ook niet als een meisjesmoeder. Maar eerlijk gezegd maakt het geslacht me geen bal uit. Als er een meisje tussen had gezeten, dan had ik het waarschijnlijk even leuk gevonden.
Hier 2 jongens van 7 en bijna 5 en eeen dochter van bijna 2. Ik ben met alle drie even blij en gelukkig en ze zijn mijn alles. Echter hebben de jongens altijd ruzie, spelen nooit leuk samen, hebben ze het nooit gezellig, slaan elkaar de hersens in bijna. Vind het echt heel zwaar. De oudste heeft ASS en de middelste vermoed ik ADHD. Geen goeie combi. Echter denk ik niet dat het komt odmat het 2 jongens zijn en als 1 van de 2 een meisje had geweest was precies zo.
Misschien ook wel een stukje leeftijd. Mijn broer en ik verschillen 2 jaar. Sloegen elkaar ook altijd de hersenpan in. Mijn zoon en dochter verschillen 2 jaar, jagen elkaar ook 24/7 de kast op. Mijn jongste is nog een baby... ben benieuwd hoe dat gaat.
Hier 14 mnd tussen de dochters. Nu 12-11 vreselijk gaat geen dag voorbij. Naja er gaat soms amper een uur voorbij zonder ruzie. Echt sfeer verziekers zijn het momenteel bah. Ooo ja en nog een zoontje van 4
Heel leuk! Ik heb twee jongens en een meisje. Ik wilde graag jongens, was met de 2e jongen ook blij, broertjes vind ik zo leuk. Ik kon me niets voorstellen bij een dochter, ik was zelf vroeger echt een halve jongen en had geen idee wat ik met een prinsessentype meisje aan zou moeten. Maar ze is het hoor. Ik leer van alles bij, allerlei vlechten, jurkjes en rokjes combineren, make up, glitter, ballet, er gaat een wereld voor me open. Helemaal niet mijn ding, maar zij vindt het prachtig en daarom ik ook. Maar het maakt echt geen donder uit. Je kind is gewoon je kind, en alles is leuk. Mijn zoons zijn ook twee compleet verschillende jongenstypes. Een softe, fantasierijke techneut en een stoere, luchtige rouwdouwer. Kon ik me vooraf ook niet bedenken. Mijn ene zoon hangt erg aan mij, de ander aan mijn man, onze dochter fladdert tussen ons in. Mijn moeder had vroeger een beeld van hoe wij samen zouden zijn: zij mijn haren doen, wij samen shoppen, etc. Nou, niets van dat. Ik was een papa's kindje, wilde kort haar en kleedgeld 😅 Het zegt allemaal echt niets, het is zo afhankelijk van karakter en interesses enzo, hoe dat loopt.
Heel eerlijk: onze twee jongens zijn qua karakter makkelijker dan hun zusje... Ik zou ze alledrie niet willen missen. Drie schatten. En als de derde ook een jongetje geweest was, had ik dat ook geweldig gevonden.
Ik ben benieuwd waarom je dit vraagt? Leuk bedoeld hoor.
Hier 2 meiden (ik dacht dat ik echt geen meisjes moeder zou zijn) hartstikke leuk. En de wens van een 3e ging na 8 jaar toch nog in vervulling en dat werd een jongen. Alles is leuk. 2 meiden 2 jongens en gemixt
Ja, 2 jongens. Ze verschillen 20 maanden. Twee heel verschillende mannetjes, qua uiterlijk en karakter. Toen we de 2e verwachten had ik geen voorkeur. Heel cliché als het maar gezond was.Twee jongens leek me leuk, maar van beide één leek me ook leuk. Het bleek een jongetje. Geen teleurstelling. Was er nog een 3e gekomen had ik er denk ik net zo ingestaan.
Helemaal happy met al die mannen in huis. Ze plagen mij weleens. Maar dat maakt het vaak gezellig. Ze dragen me ook op handen. Ik heb ze weleens jurkjes aangedaan, want als meisjes zouden ze het ook goed gedaan hebben. Lang haar vlechtjes in. Soms lakken we nagels of tutten we samen. Maar duiken tussendoor ook de modder in.
Waarom zou het sarcastisch zijn? Mijn oudste zoontje vindt jurken van mij ook wel eens interessant en wil ook wel eens nagels lakken als die mij dat ziet doen. Prima hoor wat mij betreft. Hij mag lekker doen wat die leuk vindt. Daarnaast zit hij op voetbal en speelt ruwe spelletjes met z’n vriendjes. Elke kant kan hij zo ontdekken.
Ik heb 3 zoontjes en vind het super. Ik moest eerst even wennen aan al het gestoei, soms gaat het er best wild aan toe🙈. (Ik heb alleen maar zusjes, dus was het van vroeger ook niet gewend) Maar ik mis geen meisje ofzo, ben heel blij met mijn mannen.
Toen ik zwanger was van de 3e zeiden heel veel mensen ook, je wil vast een meisje. Maar maakte me niets uit. Een jongen leek me heel handig omdat ik dat al kende en qua speelgoed en kleding is het makkelijk en een meisje was ook prima. Het is heel cliche maar ik was gewoon heel blij dat de echos gewoon steeds goed waren en dat dit kindje ook een redelijk mooie termijn heeft gehaald.
Ook ik 2 zoontjes. Ik vond dat bij de tweede best even slikken, geen meisje in ons gezin, en dan met name het moeder/dochter stukje nooit hebben leek me jammer. Maaaaar wat kom ik daar nu van terug. Mijn jongens hebben heel veel plezier met elkaar en hebben (nu al) heel veel aan elkaar. Ook naar mama toe heel behulpzaam, lief. Ik ben ontzettend blij met mijn 2 jongens.
Dat zou ook aan je meisje moeten liggen.. mijn dochter is zo'n papa's kindje 🤦♀️ moeder dochterband die ik voor ogen had nope die is er niet. Daarentegen mijn zoon is (tot nu toe) mijn knuffelkont vol liefde knuffel en kusjes. Veel liever en socialer maar ook een vreselijk boef. Hahahaha
Hier 2 jongens en 1 meisje. De jongens zitten vrij dicht op elkaar, meisje komt er wat later achteraan. Mijn wens was een meisje. Altijd ingebeelde dat ik 'later' een dochter zou hebben. We wisten het geslacht niet voor de geboorte. Eerste jongen, fantastisch! Tweede jongen, lichte teleurstelling. Dat ging snel voorbij, ik was stapelgek op m! En die twee jongens, al lijken ze uiterlijk op elkaar, verder zijn ze totaal verschillend! Dus ook al zijn het twee jongens, ze zijn heel anders. Vragen dus ook een andere benadering. Mijn man wilde heel graag nog een derde, en daar stond ik ook voor open. Ik was me er heel bewust van dat de kans op 3 jongens zeer aanwezig was, en eerlijk? Dat leek me supertof! De derde werd een meisje. Ook erg leuk! Ze is een ontzettende welkome toevoeging in ons gezin, een blij ei. Qua karakter zit ze tussen beide jongens in, qua uiterlijk kun je zien dat ze hun zusje is. Verschil jongen/meisje merk ik eigenlijk alleen in kleding, dansen en kletsen. Soms is het heerlijk stil als ze er niet is haha. Mensen zeggen me wel eens; "wat leuk, een meisje erbij, dat is écht anders". Zo ervaar ik dat dus helemaal niet. Het is niet dat alleen jongen/meisje verschillend zijn, 2 dezelfde geslachten zijn óók anders.
Ja ik heb twee zoons! Maar ik heb een dochter nooit gemist eigenlijk.. Ik ben zelf absoluut geen meisjes-meisje, dus had ik een dochter gehad en was ze dat wel, dan kon ik daar weinig mee, want make-up en kleding kan me geen bal interesseren en ook ponny's en barbies etc heb ik echt totaal niks mee. Dus ik ben alleen maar blij dat ik jongens heb. Voor mijn gevoel een stuk makkelijker haha.
Ik ben opgegroeid met alleen zussen. Wat een schrik toen de oudste een jongen bleek te zijn... Ik wist echt niet hoe ik dat zou moeten doen, met een jongen. Maar dat is helemaal goed gekomen! Ik blijk een hele stoere moeder die toch niet zoveel heeft met jurkjes en vlechten...
Ook de tweede bleek een jongen. Ik vond dat in het begin vooral heel praktisch, je kunt alles doorschuiven. Inmiddels zijn het pubers en ik vind het heerlijk, twee jongens. Ze zijn zo lekker recht door zee, behulpzaam en zelfstandig. Ik heb minder zorgen dan ik van meisjesmoeders hoor. Ik leer ook een heleboel over jongens, er zijn best veel dingen die ze met mij bespreken en niet met hun vader.
Ik ben een echte meiden moeder, dacht ik. Wist ook niet wat ik met jongens moest en was dan ook verrast dan mn 1e een jongen werd 🤣 (20 weken echo)
Als je dan weet dat het een jongetje werd ben ik jongenskamers en jongenskleding gaan zoeken, en toen zag ik de lol steeds meer in van jongens. 2e werd weer een jongen. En echt, ik geniet er enorm van! Als ze samen door de tuin aan het struinen zijn 🥰 heb ook wel 2 totaal verschillende jongens. Uiterlijk en karakter is letterlijk het tegenovergestelde, maar ze hebben alleen wel een beetje gelijke interesses waardoor ze echt onafscheidelijk zijn. Ben nu echt heel blij dat het beide jongens zijn (hoewel soms broer-zus ook onafscheidelijk kunnen zijn).
Heb inmiddels ook een dochter. Was de eerste zwangerschap waarbij ik dacht; nog een jongen is ook helemaal prima! Maar dat werd dus een meid. Ook heel leuk hoor, geniet ook wel van alle meidendingen nu, maar zal voor geen goud mn jongens inruilen voor een meisje 😋
Kan niet uit ervaring spreken, want heb een dochter en een zoon. Maar als je het me had gevraagd voor ik moeder werd, had ik gezegd dat ik het liefst of 2 jongens, of 2 meisjes had gehad. Heb ooit een onderzoek gelezen waaruit bleek dat over t algemeen 2 zussen de beste relatie hadden over hun hele leven gezien, dan 2 broers, en dan als minste relatie was broer-zus. En dat komt wel overeen met wat ik zie in mijn omgeving. Weet dat het geen natuurkundige wet is, 100 uitzonderingen te bedenken, ligt aan meer factoren en zou nu mijn 2 kinderen nooit willen missen of iets aan mijn gezinssamenstelling willen veranderen uiteraard, maar soms zit dat nog wel in mijn achterhoofd. Had t wel mooi gevonden om zo'n broer/broer relatie in mijn gezin te hebben. Maar misschien is het iets wat jou juist kan helpen, mocht dat in jouw situatie van toepassing zijn.
Dat onderzoek ken ik ook en speelt bij mij soms ook door mijn hoofd... Ik ben dol op mijn kinderen en vind het leuk om beide mee te maken, maar misschien was het voor hun leuker geweest om een broer/zus van hetzelfde geslacht te hebben.
Ik vind het fantastisch en had niet anders gewild. Natuurlijk was ik net zo blij geweest met een dochter, maar als ik van te voren had moeten kiezen had ik ook 2 jongens gekozen. Nooit een dochter gemist.
Hier 2 zoontjes, hoopte bij de 2de op een dochter, maar kreeg een zoon, en wat ben ik dol op hem, en zijn grote broer. Allebei heel knuffelig, sociaal, aanhankelijk, vriendelijk, ik zou ze voor geen goud willen missen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (43) Verversen