Hee ladies, wij zijn er vrijdag helaas achter gekomen dat het hartje van ons kindje is gestopt. Waarschijnlijk tussen de 12 en 13 weken. Ik zou nu 15+5 weken moeten zijn. Erg verdrietig dus.
Doorverwijzing gekregen voor de gyn omdat het dus niet leek op gang te komen uit zichzelf. Gisteren begon opeens het bloedverlies maar nog heel erg mondjes maat, minder nog als met een menstruatie. Vanochtend begonnen er wat weeën te komen, toen de vk belde om te overleggen met de gyn, leek het jaar beter om af te wachten. Na een uurtje stopte het alleen weer. Heb er dus een hard hoofd in dat het goed gaat doorzetten, en twijfel om morgen de vk terug te bellen om alsnog naar de gyn te gaan. En te vragen voor de medicatie.. Maar werken de pillen ook nog als je al wat bloedverlies hebt? Voor de dames die ook wat verder waren in de zwangerschap, klopt het dat het best hevige weeen zijn? En vriendin omschreef het meer als menstruatie krampen maar die was pas 6-7 weken. De vk omschreef omschreef als heftige weeen. Lijkt me allemaal vrij klote, vind het ook erg spannend vooral om het kleintje te verliezen. Maar denk dat het wel helpt om achter de rug te hebben, het voelt ondanks het bloeden allemaal nog zo onwerkelijk.
Mochten er dames zijn die er wat over willen en kunnen delen, erg graag. Mag ook via een pbtje als je dat liever hebt.
Ik heb mijn zwangerschap op 15w medisch moeten afbreken. Onze dochter gaf niet uit zichzelf op en haar hartje bleef ook kloppen. Ik ben moeten bevallen in het ziekenhuis. 2 dagen voor mijn 'inleiding' moest ik 3 pilletjes innemen om mijn baarmoeder te verslappen. Die pilletjes gingen er ook voor zorgen dat haar hartje jammer genoeg ging stoppen met kloppen. Wat ik heel moeilijk vond. Ze had helemaal geen overlevingskans indien ze geboren zou worden maar als moeder is dit écht zo een onmenselijk gevoel. 2 dagen later dus naar het ziekenhuis voor de inleiding. Daar staken ze ook pilletjes op om de bevalling op gang te brengen. Ik kreeg na 15min al weeën, echte buikweeën. Door middel van een hotpack begon de 'pijn' wel mee te vallen. Ze kwamen vrij snel na elkaar en na 6u (in totaal) was ze er. Mijn gynaecologe heeft wel moeten meehelpen om de placenta er uit te krijgen want die zat nog redelijk goed vast. Pijn is natuurlijk voor iedereen anders en ze hebben mij ook een epidurale gegeven omdat ze dat van het ziekenhuis uit het liefste doen bij dergelijke situaties, ook voor de verwerking erna in plaats van dat de mensen enkel de pijn en zo herinneren. Na veel gesprekken heb ik me dan laten overtuigen om het ook te laten zetten maar uiteindelijk vond ik de epidurale erger want ben zelfs 3x onwel geworden tijdens dat proces.
Ik denk dat het ook afhangt op welke termijn je zit en hoe je zelf met pijn kan omgaan.. Bij mijn MA op 11w heb ik geen krampen maar wel heeeevig bloedverlies met nog een spoedcurretage als gevolg. Bij ons Liv* had ik wel effectief weeën maar ook geen weeën die je zal kunnen vergelijken bij een voldragen baby. Ik zou inderdaad wel iets van pijnstilling bij de hand houden en wanneer je iets van pijn voelt opkomen, al iets innemen. Ik wens je heel veel sterkte toe bij dit gehele proces en bij jouw verwerking.
Ik heb wat eerder de miskraam gehad. Maar ik vond het toch behoorlijk pijnlijk, wel menstruatie achtige pijn, maar dan 2.0. Echt wel een flinke schep meer. Ik heb er toen nooit aan gedacht dat ik paracetamol kon nemen, maar dat hielp wel heel goed, dus dat zou ik aanraden. Sterkte ermee.
Ik heb 19 maart mijn kindje verloren met 14.5 weken Hartje was bij 13 gestopt.
Ik ben in het zh moeten bevallen Met medicatie ingebracht Zelf heb ik het als lichte krampjes ervaren. Half 10 pillen ingebracht half 2 nog een keer. En 15 uur is hij geboren. Heb hem zelf opgevangen Helemaal compleet
Persoonlijk denk ik niet dat het als je verder pijnlijker is. Als het net ingenesteld is en gaat dan mis is wel anders (denk ik)
Hier kwam de miskraam af met ruim 8,5w en heb enorme weeën/krampen gehad. Vriendin was 13w en had minimale krampen dus denk eerder per persoon afhankelijk. Enige verschil is dat je met bijvoorbeeld 8 weken enkel de placenta voelt (eruit komen) en bij jou echt al een mini mensje.
Wat enorm verdrietig voor je, heel veel sterkte gewenst. Bij mijn eerste missed abortion kreeg ik op zaterdag bruine afscheiding. Dit nam zeer geleidelijk toe. Op dinsdag moest ik een inlegkruisje dragen. Toen de termijn echo (10+3) gehad en de bevestiging dat het hartje gestopt was. Dit was al met 7+4 gestopt ongeveer. Eén dag na de goede echo. Woensdag ochtend nam het bloeden weer wat toe maar nog totaal geen kramp. Eind van de middag gingen van het ene op het andere moment de sluizen wijd open. Rond 1900 kreeg ik weeën, ik herkende het gevoel duidelijk van mijn oudste dochter. Dus op zaterdag de eerste waarschuwing dat er iets mis was en op woensdag kwam alles goed op gang. Zonder pillen. De tweede missed abortion heb ik direct voor pillen gekozen. We kwamen er ditmaal snel achter dat het hartje gestopt was en ik wilde niet weer drie weken met een dood kindje rondlopen. Nog een paar dagen gewacht met de pillen maar er kwam niets op gang. Ditmaal nauwelijks iets gevoeld. lijkt het geen probleem de pillen te nemen als je al bloedt. Ik kreeg inderdaad twee doses mee, deze moest ik met 24 uur ertussen inbrengen. Dus de tweede dosis als je al bloedt. Heel veel sterke met alles
Dankjewel voor de reacties. ik zie dat het nog wel uiteen loopt qua pijn. Ik ga gewoon uit van het ergste, dan kan het alleen maar meevallen.. Voor de zekerheid maar even vragen naar een goede pijnstiller, en hopen dat het snel en goed verloopt. Zou het echt vreselijk vinden als k dit nog een week moet aankijken zonder dat er wat gebeurd..
Och wat heftig met deze termijn! Ik heb alleen hele vroege miskramen gehad, allen vóór 6 weken en daar heb ik geen last van gehad, zelfs geen krampen. Maar jouw kindje is natuurlijk al veel groter. Heeel veel sterkte!
Jeetje, dat is naar. Ik heb geen ervaring met het opwekken, omdat mijn miskramen zelf op gang kwamen, maar het lijkt me dat de pillen nog wel effect hebben als je al een beetje bloed, maar het toch niet helemaal uit zichzelf op gang komt. Meest komen ze voor zover ik weet in twee dosissen Waardoor je bij de tweede inbreng ook al bloed. Dus dan lijkt dat me bij de eerste inbreng ook geen probleem. Ik zou me mentaal wel echt voorbereiden op heftige krampen en weeën. Bij mijn beide miskramen heb ik ook een hoop pijn gehad (zeker bij de eerste, toen was ik 8 weken zwanger) en ik was nog niet zo lang zwanger. Op dit punt zou ik echt verwachten dat het meer op een bevalling lijkt en doet de term miskraam eigenlijk af aan wat jij zult gaan doormaken. Als het kan zou je misschien ook wat sterke pijnmedicatie kunnen vragen bij de gynaecoloog of de huisarts. Ontzettend veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd.
Oh lieve vrouw, ten eerste heel veel sterkte. Toen ik een mk kreeg was ik bijna 9 weken, en ik had ook echt wee achtige krampen ook echt een paar uur en goed regelmatig en er was ook echt een soort persdrang toen het vruchtje eruit kwam.. Heb na de slecht nieuws echo een weekje gewacht en toen kwam het opgang. Als het niet vanzelf doorzet zou je nog pillen kunnen vragen voor het openen van je bmm. Als je nog vragen hebt mag je me gerust pben.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen