Eind december ben ik bevallen van onze dochter na een zwangerschap van bijna 18 weken. Ze zou al tegen de 16 weken overleden zijn door een uiteindelijk onbekende oorzaak.
Vanaf het moment dat we te horen kregen dat ze overleden was tot het moment dat uit alle testen geen duidelijke oorzaak bleek te zijn, zitten we in een rollercoaster van emoties. Voorgaand aan dit alles zijn er meerdere heftige dingen gebeurd waardoor het extra moeilijk is om er mee om te gaan.
Om toch uiteindelijk weer verder te kunnen, hebben we hulp ingeschakeld van de huisarts en psycholoog in het ziekenhuis. Deze laatste gaf aan dat we ook veel tekenen vertonen van depressie en zijn we doorverwezen naar een andere, meer gespecialiseerde psycholoog. Helaas kregen we vandaag te horen dat we pas eind maart daar terecht kunnen. Maar ondertussen verwacht het werk wel weer dat ik langzaamaan kom werken. De grootste reden dat ik hulp wil, is juist om een manier te vinden met alles om te gaan en weer verder te kunnen. Heeft iemand ervaring/tips om 1,5 maand te overbruggen en niet stil komen te staan, maar ook weer niet te snel te gaan waardoor ik straks weer kans heb op een burnout?
Je werk kan wel meer verwachten. Al heb je een jaar nodig om eroverheen te komen en voordat je weer kan werken, kunnen zij niks aan doen en moeten ze gewoon respecteren. Ik geloof dat ik een paar maand uit de running zou zijn.
Sowieso, eind december bevallen/kindje verloren.... dit is net 1,5 maand geleden!!
Niet hetzelfde hier maar ik ben na de bevalling in een PTSS gekomen. Mijn bevalling was heftig door de vroeggeboorte van onze tweeling. Mijn achtergrond is toegepaste psychologie en had niet verwacht dat dit mij zou overkomen. Je beseft het pas als je er al in zit. Ook ik moest hulp zoeken, maar dankzij mijn achtergrond wist ik hier zelf al uit te komen. Erover praten helpt al, en probeer langzaam kleine stapjes te nemen, beleef je nog ergens plezier aan momenteel? Je mag me altijd een privé bericht sturen, mocht je dat willen.
Je werk kan zoveel willen, wacht de arbo arts af!! Die kan jou vertellen wat handig is en helpen. Je bent al goed bezig met dat je hulp gezocht hebt,! 💪
ik wil je vooral heel veel sterkte wensen ,,, ik zag op je profiel dat je 2 kinderen hebt dus zoiso komt je leven niet tot stilstand .. geef vooral jezelf tijd en ruimte (veel verwachtingen zijn gewoon dingen die we onzelf opleggen)
Heel heftig en heel goed dat je hulp hebt gezocht. Kun je misschien tot eind maart terecht bij de praktijkondersteuner ggz van je huisarts? Ik zou je huisarts even bellen en aangeven dat je iets nodig hebt om de tijd te overbruggen en vragen of hij/zij nog ideeën heeft en of je alvast terecht kan bij de praktijkondersteuner. Heel veel sterkte.
Oh en je werk.. gewoon echt aangeven dat het echt nog niet gaat, dan sturen ze je maar naar de arbo.
Meis wat verdrietig. Ik wens je ten eerste heel veel (alle) sterkte toe. Om de tijd door te komen heb ik geen tips maar wellicht dat je zorgverzekeraar wat voor je kan betekenen? Dat heet wachttijdsbemiddeling.
Allereerst sterkte!! wat een heftig proces zit je in!! Weet niet waar je woont maar ik ken een rouwbegeleider die wel tijd heeft...
Verder idd poh of psych ziekenhuis mee laten blijven kijken in wat je wel en niet aan kunt.. Het is trial and error maar belangrijk dat je niet te snel gaat..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (17) Verversen