Mn dochter van 2j+3m word af een toe heel erg boos. Trekt dan aan dr haren en haalt heel snel adem en kijkt dan super boos. Heeft iemand hier tips voor?? Dit ben k namelijk niet gewend van haar, eerst gooide ze met spullen maar nu doet ze dit
Lastig, mijn dochtertje is ruim 1,5 en heeft al maanden vreselijke driftbuien. Ze kan ook aan d'r haren gaan trekken of d'r hoofd op de grond bonken :-( Vind het heel akelig, maar als ik het probeer te sussen werkt het averechts... Ik zet haar vaak wel op het kleed, dat is zacht en kan ze zich niet heel erg bezeren...
Kinderen moeten alle emoties nog leren reguleren en moeten dus de ruimte krijgen om dat te oefenen. Mijn zoontje kan ook erg boos worden. Ik benoem dat hij boos Is, zeg dat hij heus even boos mag zijn en laat hem met rust. Na een minuutje vraag ik dan of hij klaar Is met boos zijn, zo nee mag hij nog even verder huilen en schreeuwen. Zo ja doen we een knuffel en gaan we verder met iets anders. Hij zegt het nu ook zelf, ik ben boos, ga maar even weg mama.
Ik zou haar een alternatief bieden hoe ze boos mag zijn. Haren trekken doet ze zichzelf pijn mee en zou ik niet willen. ik leg bijvoorbeeld kussens op de bank waar ze heel hard op mag slaan of een voetbal om tegen te schoppen.
Hier nog eentje hoor... ze wordt bijv bloedlink op de tafel als ze haar hoofd stoot gilt en verzet de tafel uit woede..
Soms lukt het niet om haar te troosten of ik kan haar boosheid niet wegnemen. Ze mag van mij dan als ze wil (meestal wel) even op bed liggen om kalm te worden.
Door de schoolarts van onze oudste aangeraden het boek: temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld. Wij vonden er veel herkenning in en hoe om te gaan met (extreme) driftbuien. Het boek gaat over kinderen die heel erg gevoelig en sociaal zijn en alles heel intens beleven. Dus zowel blijdschap als boosheid ervaren ze heel extreem.
Ow grappig dat je blijdschap benoemt daar had ik nog niet overnagedacht. Mijn dochter is ook temperamentvol.. en reageerd heel anders dan ik had verwacht op iets wat ze heel graag wilde (fiets) ze wist zich geen houding te geven en rende naar binnen.
Ook mijn zoontje heeft af en toe driftbuien en vaak zijn kleine dingen daar de oorzaak van. Als het weer eens zover is, probeer ik dit gewoon te negeren. Hoe meer aandacht je hieraan schenkt, hoe vaker kinderen dit zullen doen. Eigenlijk is dit op een negatieve manier aandacht vragen. Als jij hierop ingaat, dan zal je dochter denken dat ze voor dit gedrag beloond wordt en zal ze dit telkens weer herhalen.
Ja peuterpuberteit. Mijn dochtertje van 2j4m heeft ook al een tijdje van die buien als ze haar zinnetje niet krijgt. Dan stampt ze met voetjes, gilt, begint dan heel hard te wenen en snikken. soms tot ze overgeeft. Ik blijf consequent en hoop dat ze op een keer begrijpt dat die buien niets uithalen. Bij mijn oudste nooit gehad. Mijn 2e is veeeeeeel koppiger
Dit gedrag negeren en zeggen (en doen) dat je met haar wilt praten en naar haar luisteren als ze weer rustig is. Ze wil indruk op je maken en blijkbaar lukt dit.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen