Mijn dochtertje is nu 2 jaar en 4 maand en als de tv aan is en ze wil wat anders zien dan gaat ze jengelen, stopt ze de afstandbediening in mn hand en uh uh zegt ze dan, ik zeg dan steeds zeg maar wat je wilt zien maar ze zegt t dan niet. Ze praat nog niet heel goed, wel heel veel woordjes maar verder nog niet en als ze dan iets anders op tv wil zien zegt ze dus niet wat. Alles wat ik dan probeer op tv is ook niet goed en wordt ze chagrijnig, dus dan vraag ik wil je kleuren, nee is het dan en vervolgens huilen en jengelen en 5 min later zit ze bij de kast waar haar kleur spulletjes in liggen😔 Heel vermoeiend.
En op t moment is ze echt heel snel chagrijnig en jengelen/huilen.
Bedankt voor alle reacties. Het zal idd ook niet makkelijk zijn voor zo'n kleintje als ze iets willen maar het niet duidelijk kunnen maken. Fijn dat het dus wel herkenbaar is. We blijven gewoon geduldig en ik zal haar proberen re helpen.
Oh ja, en steeds de andere kant op willen dan ik. Ritje supermarkt vind ik momenteel echt niet alle dagen leuk. Zo erg dat ik gisteren serieus overwoog het de komende drie maanden maar eens aan huis te laten bezorgen.
Maar goed, het is een fase. Ik denk dat het een combinatie is van het nog niet kunnen verwoorden wat je wil, maar al wel weten wat je wil (en dat dit soms iets anders is dan wat mama wil). Wat levert dat me een frustratie op.
Of ze nou goed praten of niet, ze houden het nog jaren dat ze dingen willen zeggen die ze nog niet kunnen zeggen. Beetje net als wanneer je zelf in je tweede taal praat en niet op een woord kan komen. Kun je ook een behoorlijk gefrustreerd gevoel van krijgen.
waarschijnlijk weet ze wel wat ze wil maar kan ze het niet zeggen.Zelf woorden formuleren is soms best moeilijk. Dat kan best frustrerend zijn. Misschien dat icm met niet het juiste te zien krijgen dat dan de emmer over lloopt. Ik denk dat het best normaal gedrag is. Waarschijnlijk weet ze in haar hoofd precies wat ze wil maar kan ze het niet duidelijk maken aan naar de buitenkant. Dat is ook gewoon echt lastig.
Als mijn zoon gaat jengelen bij de tv dan gaat die uit, dus dat zal hij niet doen als hij iets wilt zien :p. Ik doe dan niet boos, maar zeg duidelijk "als je niet meer kijkt gaat het uit". Mocht hij dan toch gaan huilen dan leid ik hem af met speelgoed. Hij loopt ook vaak weg bij de tv als hij even iets wilt pakken (drinken, eten, speelgoed), dan gaat de tv niet uit. Hij kijkt hetzelfde programma om een vaste tijd. Heel soms mag hij een film kijken, maar dat houdt hij niet zo lang vol, dus moet altijd in 2 of 3 keer. Hij is trouwens 2 en 1 maand.
Mijn doxhter is ook net 2 jr, maar zij praat al heel goed, al hele zinnen, dus ze weet precies wat zr wil, en als er iers anders op staat dsn zegr ze die wil ik niet kijken , maar mijn zoon kon op die leeftijd oik nog nier goed praten en werd toen ook altijd heel gefrustreerd als hij iets wou rn het niet kon zeggen en ik hem nirt snapte, opzicb wat je opnoemt is gsen gek gedrag voor een 2 jarige, mijn meisje loopt ver voor masr een 3 kwart jaar geleden deed ze ook zo.
Best kans dat ze een bepaald programma wil zien, maar dit nog niet kan benoemen. Kan je van karton of stevig papier een kaart maken met plaatjes van programma’s waar ze graag naar kijkt? Bv Bumba, Paw Patrol, Sesamstraat, Samson & Gert, Shimmer & Shine, Buurman & Buurman, etc? Is even wat knip en plakwerk voor jou, maar dan heb je ook wat. Als ze dit weer doet, kan je haar de kaart geven en dan kan ze aanwijzen wat ze wil zien. Dit maakt de communicatie tussen jullie makkelijker. Voor de taalontwikkeling kan jij dan benoemen hoe het heet wat ze aanwijst: “Bumba! Jij wilt Bumba kijken!”
P.S. Nog iets heel anders: Heb je ook wel eens overwogen dat ze misschien wil dat de televisie uit gaat?
Dat is een goeie! Dat ga ik maken idd. Even creatief zijn haha. En ook dat laatste is een goeie misschien wou ze hem ook wel uit hebben, lijkt me sterk want ze mag heel graag tv kijken haha. Maar het zou best kunnen natuurlijk.
Oh ja hoor heel herkenbaar. Hier praat ze ook weinig en heeft ook geen reden om dat wel te gaan doen want haar broers dragen toch alles aan. Het eerste woordje wat ze zei was ‘die’ en dat is heel lang haar enige woordje gebleven. Geef haar tijd. Naast niet fit zal de peuterpubertijd ook zeker een rol spelen. Ja dat is een fase. Van ongeveer 2 jaar....
O ja hoor, zeker. Kan een fase zijn, of misschien net niet helemaal fit, daar wordt het ook niet beter van. En het frustreert enorm als je je niet duidelijk kunt maken op die leeftijd. Het is heel normaal. En het gaat ook weer over. Ervaring met 2 meiden, de jongste kan ik me nog goed herinneren dat die ook wel dagen zo kon zijn. Inderdaad doodvermoeiend. Maar wat zijn het toch schatjes :)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen