Ons zoon is net 3 en ik heb niet het idee dat alles gaat zoals het "moet" gaan zoals bij een reguliere peuter. Ik heb nog 2 kinderen en zij waren veel sneller in alles Als baby huilde hij extreem veel, liep pas na 2 jaar. Inmiddels zegt hij enkele woordjes, maar soms ook het idee dat hij het niet begrijpt, wat resulteert in extreme driftbuien. Hij luistert niet naar ons, ik weet niet of hij het snapt of dat het peuter gedrag is... time out geven is een ramp, het duurt gerust 3 kwartier met schreeuwen en hij begint nu ook te slaan :( Het is alsof het allemaal niet binnenkomt. Als ik zeg waar is het paard dan kan hij deze aanwijzen. Als ik met hem 'paard' herhaal om hem te stimuleren te praten, dan praat hij mij niet na. Het lijkt wel alsof er weinig progressie in zit. Hij heeft een logopedist en peuterleidsters, zij zeggen dat het wel komt. Toch maak ik me zorgen. Hij bepaald de sfeer in huis enorm en dit vind ik niet eerlijk voor mijn andere kinderen. Mijn vraag is of iemand dit eerder heeft meegemaakt of dat er ook onderzoeken naar zijn gedaan? En wat daar is uitgekomen.
Hoi, ik heb zelf een achtergrond in de logopedie, en vanuit dat oogpunt vind ik het lastig dat de logopedist zegt 'het komt wel goed' terwijl ik uit jouw verhaal opmaak dat je onderbuikgevoel zegt dat er iets niet klopt. Als ik hieronder lees dat je zegt dat jullie bepaalde activiteiten niet meer ondernemen vanwege de driftbuien van je kindje dan denk ik wel dat er meer aan de hand is. Een logopedist is denk ik een persoon die goed kan zien of je kind leeftijdsadequaat reageert en ook iemand die kan signaleren als je kind misschien wat meer of andere hulp nodig heeft. Ik lees hieronder ook dat mensen aanraden om een andere logopedist te zoeken, misschien helemaal geen slecht idee. Je moedergevoel volgen!
Misschien zegt een tweede logopedist wel hetzelfde, dat kan. Maar een second opinion kan geen kwaad. Ze kunnen best wat taaltesten bij hem afnemen om te kijken of hij zich ontwikkelt zoals het hoort. Je zou ook nog eens bij het consultatiebureau kunnen aankloppen om te kijken of zij je verder kunnen helpen. Hopelijk heb je hier wat aan, succes.
Ik zou je zorgen en overweging voorleggen aan de huisarts of het consultatiebureau. Jij bent de ouder en maakt hem elke dag mee. En je hebt de indruk dat er iets anders of meer nodig is voor hem of jullie als ouders. Dat lijkt me voldoende om hierover te overleggen. Misschien word je gerustgesteld of kan er met een frisse (professionele) blik naar zijn ontwikkeling en interactie gekeken worden.
Mijn zoon van 14-06-2018 heeft een achterstand in ontwikkeling en autisme. Het is gediagnosticeerd met 3 jaar. Was met 2 jaar duidelijk dat hij anders was dan andeee kinderen en dan zijn oudere broer (beide van andere vaders). Kon pas lopen met 22 maanden, begreep de opdrachten niet zoals “pak je schoenen dan gaan we naar buiten” of “ga maar zitten we gaan nu een boterham eten” simpele dingen zeg maar die een kindje van die leeftijd wel begrijpt (in de meeste gevallen) nu wordt hij dus bijna 4 en zit hij qua ontwikkeling op 2,5. Hij kan nu pas op de loopfiets, snapt nu “schoenen aan, jas aan, naar buiten, naar school, eten, slapen, douchen/in bad, we gaan naar de winkel. Etc etc. Wij gebruiken hierbij ook picto’s omdat hij moeite heeft met overgangen. Daarbij luistert hij slecht, kijkt je niet altijd aan, speelt hij graag alleen. Je mag er wel bij staan en soms een blokje erbij leggen op zijn toren maar liever niet. Ik zou zeggen hou het nog even goed in de gaten, kijk het nog aan. Maar als de logopediste zich geen zorgen maakt dan komt het vast goed. Succes in ieder geval.
Klinkt inderdaad wel alsof je kindje een meer aanwezige logopedist nodig heeft! Ik weet zelf hoe moeilijk het is om te blijven vertrouwen op een goede afloop, maar heel veel meer kan je niet doen met net 3 jaar. Je kan misschien wel hulp zoeken op het gebied van non verbale communicatie. Misschien helpt het werken met pictogrammen en een stevige structuur. Kan je dat niet aankaarten bij cb of ha?
Ik denk dat het over een paar jaar wel makkelijker wordt. Het is gewoon frustrerend als niemand je begrijpt. M’n oudste had wel last van die driftbuien. Dan probeerde ik te helpen en schreeuwde hij “ NEEEEEHEEEE” en op den duur kwamen er alleen kreten uit. Gewoon rustig blijven maar wel grenzen aangeven. Gefrustreerd of niet, bepaald gedrag ( gooien met spullen, krabben , bijten, slaan etc) is gewoon niet ok. M’n derde die leefde in z’n eigen wereld dus die had nergens last van 🤣 die luisterde niet en praatte ook gewoon niet en alles met een lach op z’n gezicht. Hoe vaak wel die wel niet kwijt zijn geraakt. “ lost in translation” maar ook gewoon letterlijk kwijt.. dan had hij weer ergens een andere afslag genomen. Met 5 begonnen ze pas echt. De meiden waren eerder (ook weer niet zo rap als “ zou moeten” maar wel sneller )
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (6) Verversen