Sorry ik wil echt niet klagen en ben ook zeker erg dankbaar voor mijn leven en hoe wij alles voor elkaar hebben maar oh wat loop ik momenteel op mijn tandvlees. Wij hebben 3 jonge kinderen de jongste net 2 maanden ik heb een loodzware zwangerschap/bevalling gehad maar toch zegt mijn man 2 weken na de bevalling: Zo volgens mij ben je alweer helemaal de oude... maar het tegendeel is waar ik ben onbeschrijfelijk moe thuis onderschat mijn man ook het werk schoonmaken(groot huis) wassen kinderen verzorgen. Wij hebben zwarte vloeren waar je alles op ziet en mijn man echt werkelijk waar niks achter zijn kont opruimt/schoonmaakt. Als ik soms prikbaar overkom zegt hij dat ik het heel zwaar vind allemaal en het niet aankan maar dat het straks nog zwaarder word omdat ik na mijn verlof weer in de zorg ga/moet werken. Hij praat mij een rotgevoel aan. Als hij uit zijn werk komt vraagt hij zich af wat ik de hele dag heb gedaan volgens mij denkt hij dat ik de hele dag op de bank lig?! Terwijl ik de hele dag bezig ben. Ik voel mij heel onbegrepen en wil echt niet klagen maar verder heb ik ook niemand waar ik mijn ei bij kwijt kan.
Herkenbaar. Mijn man dacht ook dat ik lekker veel voor mezelf kon doen en de kinderen lekker de hele dag spelen of slapen...tot we op vakantie gingen. Hij was dood op! Hij vond dat hij de hele dag achter 1 van de kinderen aanrende en gaf toe dat hij alles wat erbij komt kijken heel vermoeiend vond. Maar nu deden we alles samen en niet hij alles alleen zoals ik dat altijd doe. En het huishouden werd niet gedaan in de vakantie. Hij vindt het fijn dat hij op zijn werk zo lekker met zichzelf bezig kan houden en geen ogen in zijn achterhoofd nodig heeft of meerdere dingen tegelijketijd moet doen. Kortom: bij mij heeft het geholpen om mijn man een beetje te laten zien wat ik de hele dag doe. Hij zegt nu zelfs dat als iets niet nodig is om te doen dat ik het dan voor hem moet laten staan!
Herkenbaar... En zo te lezen niet als enige. Hier ook 1 die z'n troep niet opruimt en klaagt als ik niet te genieten ben. Toevallig vandaag te horen gekregen dat de zorg voor de Kids idd een fulltime job is. Dacht he he
Mijn man heeft ooit is alles in huis moeten doen voor de kids huishouden etc omdat ik geopereerd was Toen zaten we savonds op de bank en toen kwam het door en snapte hij hoeveel ik eigelijk doe met 3 kinderen en hoe druk het is soms Dat was wel heel mooi om te horen
Herkenbaar, vriendlief zegt dan wel eens we kunnen ook ruilen hoor.. Doe ik onze dochter huishouden en de rest wat je erbij doet. Mannen.... Pfff... Soms...
Ach toch hou ik van hem hèhè en probeer ik er wel met hem er over te hebben en he soms helpt hij in eens uitzich zelf even. Erg fijn.
Mijn tip praat en probeer ook momenten voor jezelf te creëren om te doen wat je leuk vind. Kost ook een hoop energie maar je krijgt er ook positieve energie voor terug.
ik zou het gesprek aan gaan met je man, dat zou de persoon waar je je ei bij kwijt zou moeten kunnen. is praten niet jou ding.. of nog vervelender niet zijn ding... en kom je daar na meerdere pogingen niet verder .... dan 1 dag op tandvlees bijten en daadwerkelijk een dag niets doen... ( ok behalve baby lijkt me wel handig;)) als hij dan thuis komt in rotzooi en zonder eten en vraagt wat er aan de hand is daar zou ik droog reageren met een... "oh ik dacht ik doe een keer een dagje niks" vaak helpt het visualiseren bij mannen...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (8) Verversen