pff ik moet even van mij afschrijven.. de ex van mijn vriend is een verschrikkelijk mens.. ze maakt alles zo moelijk voor ons.. klein voorbeeld.. we gingen afgelopen weekend een dagje weg hebben het super gezellig gehad.. maar de jongste was behoorlijk gevallen en had zijn knie kapot!! heel sneu maar ach het is een kind (je moet eens zien hoe blauw mijn kids soms zijn) haha.. maar dan zijn de kids thuis en de zelfde avond krijgt mijn vriend nog een mail.. dat we beter hadden moeten opassen en noem maar op!! ik word daar zo chagerijnig van en zo is dat met elk dingentje.. hoe moet ik daar in godsnaam mee om gaan ik begin om mijn tenen te lopen als die kids hier zijn want we doen niks goed in haar ogen.. ik heb zelf drie kids, en weet echt wel hoe het allemaal werkt.. ook al zou ik ook fouten maken als moeder! mijn vriend zegt elke keer moet je niet doen dat is wat ze wilt.. maar vind het heel lastig worden echt elke klein ding word mega groot..
Ehm... het is haar kind, begrijp ik. Logisch dat zij haar eigen idee over voorzichtigheid wil opleggen.
Wat hieronder ook staat: je vriend moet al het contact over het kind van hem en zijn ex doen. Zij zijn tenslotte de ouders, zij zullen samen moeten bedlissen hoe dat kind opgevoed moet worden.
Je kan haar niet veranderen, dat proberen gaat je teveel energie kosten. Lees haar mail niet, laat je vriend het oplossen met haar. Heb jij er ook geen last van.
Ik zou bij zo’n ongelukjes volgende keer je vriend dit laten melden als hij de kindjes weer terug brengt.
Ik vergelijk het een beetje met school. Als mijn kind met een kapotte knie of echt een gemeen pijntje terug komt van school en de juf zegt hier niks over, zou ik dat ook niet fijn vinden. Want dan denk ik dat ze het niet opgemerkt heeft dat mijn zoontje zo’n pijn had en gehuild heeft.
Ik begrijp denk ik beide kanten wel: jij wilt niet zo gecontroleerd en bekritiseerd worden, maar zij vindt het lastig om de kinderen uit handen te geven. Misschien is ze zelfs stiekem wel bang dat de kinderen het erg leuk hebben met jullie samen terwijl zij de 'strenge moeder' moet zijn. Als je zelf moeder bent, kun je je toch wel een beetje in haar verplaatsen? Ik denk dat jij het daarnaast ook niet leuk vind dat zij contact heeft met jou man, ook al moet ze wel omwille van de kinderen. Ze zal niks persoonlijks tegen jou hebben, zoals jij waarschijnlijk ook niks tegen haar hebt. Jullie moeten alleen een man en kinderen 'delen' en dat geeft wrijving. Probeer aardig en rustig tegen haar te blijven. Bied je excuses aan wanneer zij vind dat je beter op had moeten passen (ook al vind je dat niet terrecht). Je zult zien dat zij dan ook steeds makkelijker wordt in de omgang.
Dat zij jouw vriend mailt over hun kind is toch niet jouw probleem? Dat is háár probleem. Dit zal zij met jouw vriend moeten oplossen. Zo te lezen dient de communicatie tussen die twee echt veel beter, omwille van hun kind(eren). Jij staat hier volledig buiten. Het is wel haar kind(deren) die zij afgeeft aan haar ex en haar nieuwe vriendin. Ik kan mij voorstellen dat dit niet makkelijk is.
Misschien een keer in gesprek ? Face to face ? Is niet de bedoeling dat jij op je tenen loopt natuurlijk, vooral niet door zulke dingetjes . Nou weet ik niet “hoe” hij is gevallen maar bijvoorbeeld struikelen kan overal gebeuren .. Zo jammer dat zulke dingen vaak gebeuren. Ik ben zelf ook “een ex” maar probeer altijd dingen te relativeren, zou het mij kunnen gebeuren? Ja? Oké dan valt er niks van te zeggen. Hij kwam wel is thuis met allemaal krabben in z’n gezicht, z’n half zusje gedaan. Oftewel kind van vader en zijn vriendin. Heb ik niks van gezegd , ookal werd ik meteen boos van binnen . Tweede weekend dat hij thuis kwam met nieuwe krabben, met korsten en al , natuurlijk wel ff gevraagd aan m’n zoon hoe dat zit en gevraagd of ze hier wat beter op willen letten. Ze gingen namelijk allemaal erg lachen erom , kind denkt dat het een spelletje is .. maar Straks loopt ie met littekens in z’n gezicht . Hij heeft een donkere huid dus voordat het pigment terug is duurt het echt lang . Ziet het nog steeds namelijk 🙄
Heel lastig...maar bedenk ook hoe het voor haar moet zijn om haar kinderen aan een ander te "overhandigen". Niet iedereen kan zijn kids makkelijk loslaten. En de situatie is in zekere zin ook tegennatuurlijk... Laat je er niet door opfokken. Ook niet nu de hormonen door je lijf razen...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (9) Verversen