Hallo hoe voelden jullie zich vlak voor het einde van de zwangerschap eraan zat te komen? Eerder moe en futloos? Of zaten jullie nog boordevol energie en volop aan de kuis toen de weeën begonnen? Ik wil eens weten aan wat ik me moet verwachten:)
Ik zat super zen op de bank en zei die middag nog tegen zusje en moeder.. dit kindje komt er nooit meer uit! Voel me gewoon totaal niet meer zwanger en ik denk dat ik nooit ga bevallen!
Bij eerste ingeleid ( spoedkeizersnee). Tweede was een geplande keizersnede. Ik was vooral met praktische zaken bezig. Je weet een datum( raar idee). Net van te voren boodschappen gehaald, planten gekocht voor buiten in potten. Nog wat dingetjes schoongemaakt. En de avond van te voren nog even bewust genoten van het getrappel in de buik, wetende dat ik dat het meeste zou missen. En gezonde spanning en nieuwsgierigheid. Uitkijken naar het grote moment
Van de eerste werd ik ingeleid. Met de tweede was ik nog volop bezig. Ik heb toen ik onregelmatige pijnlijke weeen had nog de ramen gelapt,zoon naar creche gebracht en opgehaald en nog gewandeld. Om 16 uur was ik wel moe en wou een dutje doen. Toen ik net lag brwken mijn vliezen. Nog geen 3 uur later was nijn dochter er!
Beetje lui-ig maar ben wel zoals elke dag (was bijna een week overtijd) flink stuk gaan wandelen en savonds nog op en neer gehupt tijdens reclames op tv, geloofde er niet in dat het zou beginnen. Voelde niks! Tot 02;00 snachts duidelijk weeën!
Ik dacht dat ze niet meer kwamen. Ik was moe en wou alleen maar douchen en slapen en geen mensen zien. Ik heb mijn man gebeld de andere kinderen van school te halen. Die dag is ze geboren.
Ik was er helemaal klaar mee. Voelde me heel moe en futloos. Er kwam niet veel meer uit mijn handen. Gelukkig heeft mijn moeder het huis gepoetst 2 dagen voor de bevalling.
Bij de oudste 2 was ik wel klaar mee en zo toe aan bevallen, moe, zere vocht voetjes en voorweeën. Bij de 3e (2 wk oud) was ik vol energie op t laatst en t nog helemaal niet zat. Heel verschillend dus.
Ik was de hele dag al super beroerd. Kan niet zeggen dat ik misselijk was of iets. Voelde me gewoon slecht en heb niks anders gedaan als op de bank gelegen.
Ik voelde me eigenlijk wel prima. Wel last van mijn bekken maar dat had ik bij mijn dochter al vanaf 16/17 weken. Nu 23.5 zwanger van de tweede en daar “pas” sinds kort last van. Bij mijn dochter begon mijn bevalling smorgens om 6.45 met gebroken vliezen. Waarop ik droog tegen mijn vriend zei:” eh schat volgens mij zijn mijn vliezen gebroken.”🤣
Ik heb het idee dat ik onbewust invloed heb op de start.
De eerste keer had ik de avond voor mijn vliezen braken de laatste hand gelegd aan de babykamer en zei ik bij het slapen gaan "Zo, nu kan de baby komen"...volgende ochtend spontaan gebroken vliezen.
Bij de tweede hadden we de keuken verbouwd, maar 1 van de apparaten werd beschadigd geleverd (flinke deuk in de vriezer deur). Er stond met 41.3 nog een afspraak met de monteur om de deur te komen vervangen. De monteur was nog geen 1.5 uur weg, of de weeen kwamen langzaam op gang, terwijl drie strippogingen daarvoor nergens toe geleid hadden. 6 uur later was baby nummer twee er.
Nou, ik wilde alles opruimen en allerlei dingen ondernemen maar het lukte gewoon niet meer. Mede door vermoeidheid maar de bekkeninstabiliteit was verschrikkelijk. Dit was wel met mijn 4e kindje. Bij mijn eerste was ik wek energieker. Kon toch meer mijn rust pakken..
Bij de eerste was ik nog volop aan het boodschappen doen, fietsen, etc. En was ik nog erg fit. Bij de tweede was ik na drie weken voorweeën behoorlijk uitgeput. Gelukkig stelde de bevalling niets voor en was in 45 minuten gepiept dus daarna nog de oudste naar bed gebracht. Was erin gegooid. Keuken opgeruimd etc. Daarna nog drie dagen en nachten wakker geweest door de adrenaline. Daarna volledig uitgeput😂
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen