Wij hebben al sinds de begin van de relatie van mijn man en mij problemen met, vooral, mijn schoonmoeder, dus sinds 5,5 jaar. Nu ben ik twee maanden geleden via ks bevallen van onze dochter Teagan, en in principe hebben wij sindsdien geen contact meer. Wij hadden na de bevalling echt wat problemen en het was voor mij op het nippertje, bijna al mijn bloed vervangen en baarmoeder kwijt etc, dus niet bepaald leuk, daarom hadden wij/ik de eerste dagen ook niet echt zin in visite. Maar omdat je ja wil dat Oma en Opa op de hoogte zijn, heft mijn man een dag na de bevalling per mail fotos naar zijn ouders gestuurd om hun de kleindochter te laten zien (er was ook telefonisch contact, maar mijn man was wel ook van streek en moest ook zorgen voor zoonlief van 4 jaar, dus heeft ook niet zin om continu op te bellen), maar dat hebben ze blijkbaar niet gezien. Ik heb dan een dag erna fotos op Facebook gepost, voor allem omdat ik veel familie en vrienden in Duitsland heb, zodat deze ook fotos kunnen zien en ik niet mails moet sturen. Die twee fotos heeft schoonmonster ook gezien en was kwaad dat andere mensen haar kleindochter voor haar hebben gezien, ze ging zo ver mijn man verbaal aan te vallen en te zeggen dat wij haat kleinkinderen proberen van haar weg te houden. Nog ff voor de duidelijkheid, dat was geen 48 uur na de ks en de moment dat ik bijna ben overleden. Mijn man is op dit moment kwaad geworden en heeft opgehangen, heel begrijpelijk vind ik, er was erna nog een paar keer ruzie van haar kant en op gegeven moment hebben wij gezegd dat het nu goed is en wij zo niet verder kunnen en willen. hun oplossing was te zeggen dat ze hun zoon "vrij laten", dus je doet het op ons manier of niet. Wij hebben nu besloten dat niet, omdat mijn schoonmoeder anders continu voor ruzie zorgt en ook emotioneel chanteert. Schoonouders hebben trouwens onze dochter nog niet gezien en ook geen poging gedaan, of tijdens de contact die er nog was gevraagd hoe het met haar, met onze zoon of met mij gaat. Het ging dan alleen erom hoe erg wij schoonmoeder kwetsen met ons gedrag.... Dus hoe leg je nu je zoon van 4 uit waarom Oma en Opa niet meer langs komen? Ik wil namelijk niet slecht over hun praten tegenover hem, maar ik wil ook niet tegen hem liegen.
Hier zelfde situatie. Hier hebben de kids dus nooit bewust de schoonouders gezien, maar tegen oudste zeggen we dat we er niet naar toe gaan, omdat wij er geen vrienden mee zijn. Verder vraagt tie hier niet omdat hij ze dus ook niet kent. Jongste hebben ze dus ook nooit gezien, zover ik weet ook geen foto's oid.
Totaal geen ervaring en ook geen adviezen, maar wou je wel graag veel sterkte wensen. Verschrikkelijk dat de bevalling zo is geëindigd en ook vreselijk dat het contact met je schoonmoeder zo is verlopen. Wat een egocentrische vrouw (voor zover ik jouw verhaal zo leest). Een dikke knuffel van mij en probeer desondanks toch te genieten van deze babytijd.
wat heftig lijkt me dat zeg. veel sterkte!! Het lijkt me erg moeilijk uit te leggen aan je zoon van 4 waarom opa en oma niet meer langs komen. Ik zou het proberen op zn Jip en Jannekes, maar ik kan je eigenlijk niet zeggen hoe... Ik probeer altijd eerlijk tegen mn dochter te zijn... ik zou zeggen dat papa en mama ruzie hebben met opa en oma, en dat we elkaar even niet willen zien, maar dat dat niet aan hem ligt, of aan zn zusje....
Ik heb ook al een tijdje geen contact met mijn moeder. En mijn dochter 3 jaar vraagt ook vaak om mijn moeder em broertjes ( ben 20 jaar ouder dan hun ) 8 & 6 jaar. Ik heb haar gewoon verteld Oma komt niet meer langs. Wat kan ik nog meer in kinder woorden vertellen want dan snappen ze niet. Als ze over haar oma of ooms begint praat met ik wel gewoon mee & blijf natuurlijk wel normaal. Maar ik vertel haar elke x duidelijk dat wij er niet meer heen gaan en dat wij ook niks meer van ze zullen horen en je ziet gewoon dat ze naar me kijkt van waarom. Maar die waarom kan ik niet uitleggen want dat zijn geen kinder zaken. Maar heel veel succes !
Ik heb sinds kort geen contact meer met mijn ouders. Mijn zoon is 4 en hij was dol op zijn opa en oma - wat mede de reden was dat ik een onhoudbare situatie nog heel lang (te lang) heb volgehouden.
Ik ben eerlijk geweest naar mijn zoon, maar wel op z'n Jip en Janneke's. Ik heb hem verteld dat er een brief is gekomen van opa en oma, waarin opa en oma hebben laten weten dat ze nog wel lief willen doen tegen mijn zoon en zijn kleine broertje, maar niet meer tegen mama en dat opa en oma ook niet willen ophouden met lelijk doen tegen mama. Ik heb mijn zoon verteld dat mama dit niet OK vindt en dat we daarom niet meer met opa en oma gaan bellen of mailen en ook niet meer bij ze op bezoek (of omgekeerd.)
Een aantal dingen heb ik hem ook nog uitlegd/duidelijk gemaakt:
- Hij mag opa en oma nog steeds lief vinden. - Het ligt niet aan hem. - Als grote mensen ruzie maken, dan moeten de grote mensen het ook samen weer oplossen. Dat hoeven de kinderen niet te doen. Dat kunnen grote mensen prima zelf. (Of niet...in dit geval.) - Hij mag verdrietig zijn en dan ben ik er voor hem om hem te troosten.
Hij vindt het echt heel naar en dat bevestig ik ook naar hem. Het is ook niet leuk als je je opa en oma niet meer ziet of spreekt.
gwn eerlijk zijn. mijn kinderen vond het altijd super leuk als nichtjes kwamen spelen maar sins de ruzie met de man van mijn nichtje gaat dat gwn niet meee hoewel de kinderen er niks mee te maken hebben maja niks aan te doen gwn eerlijk tegen me kids gezegt oompie ..... en mama zijn een boos op elkaar en dus mogen .... en .... en ..... niet meer komen spelen nu misschien op een dag weer wel. mis helpt het als je het zo tegen hem zegt van mama en oma hebben een beetje ruzie dus oma blijft verlopig bij haar huis.simpel maar eerlijk
als je eerlijk wilt zin kun je gewoon zeggen dat ze ruzzie hebben. En elkaar even niet zien beter is.Elkaar even de ruimte geven om goed na te denken. Met volwassen problemen duurt dat soms lang. Ik zou niet ingaan op de reden etc. Want dan kun je misschien snel slecht over ze praten.
Ehm, Partijtje, mijn man heeft zijn ouders op de dag van de bevalling twee of 3 keer aan de telefoon gehad, alleen het mailtje met de fotos kwam pas de dag erna omdat dat nu niet een prioriteit was van mijn man. Eb=n mijn schoonouders wisten dat ik in het ziekenhuis was, al drie dagen voor de bevalling was ook opgenomen, maar ze hebben niet een keer uit zich zelf opgebeld, niet voor en niet na de bevalling, ze hebben ook niet aangeboden dat ze langs komen ofzo. Zodra ik wist wanneer de ks is heb ik mijn moeder opgebeld en ze kwam uit Duitsland om op onze zoon te letten. Dus het lijk voor mij niet erop dat zij zich een pleuris heeft geschrokken, zich wilde nuttig maken, zich zorgen heeft gemaakt of iets dergelijks. Dan bel je volgens mij namelijk ook een keertje op en vraagt hoe het gaat. Mijn man had ze zelf nog aan het telefoon vlak voordat ik de tweede keer in de OK ben gerold omdat de bloedingen niet wilden stoppen, dus ze was geïnformeerd en op de hoogte. Maar nee voor haar was het alleen belangrijk dat andere mensen een foto op Facebook hadden gezien, voor dat zij het door had dat ik er iets gepost had. En sindsdien ben ik trouwens ook van alles genoemd, en dit was ja mijn plan vanaf het begin van de relatie, haar zoon van haar weghalen en nu dus ook de kleinkinderen etc, dat ik de ene was die ervoor gezorgd hat dat er regelmatig contact met zoon en kleinzoon is en blijft, omdat ik zulke dingen belangrijk vind, dat heeft ze vergeten. En onze zoon vraagt wel regelmatig naar Oma en Opa, dus ja in eerlijkheid antwoorden wil ik wel, maar wat kan je zeggen dat een kind van 4 het ook begrijpt.
Ik zou daar gewoon eerlijk in zijn als hij er naar vraagt. Mijn ervaring van een vierjarige is dat hij nooit naar zijn opa of opa en oma vraagt, mijn zoon in ieder geval niet. Ik ga nooit mee naar mijn schoonvader, daar heb ik van mijn zoon nog nooit vragen over gehad, maar mocht dat een keer komen dan vertel ik wel in kindertaal dat opa niet zo leuk tegen mama heeft gedaan en mama daarom liever niet meer mee gaat, maar dat hij daar maar niet met opa of moet praten maar alleen met papa of mama. Als hij dan nog verder zou vragen en zou willen weten wát er dan gebeurd is, dan zeg ik dat ik dat niet vertel en hij dat pas mag weten als hij wat ouder is. En daar heeft hij het dan maar mee te doen.
Heel lastige situatie. Snap jullie keuze heel goed! Als je zoon er zelf naar vraagt zou ik zeggen dat het momenteel niet gaat omdat jullie of hun geen tijd hebben. Of vertellen dat het voorlopig niet gaat omdat ik geen tijd of mogelijkheid voor is. Heel lastig in ieder geval.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (14) Verversen