En dan bedoel ik twee à drie uur per nacht. Dat is wat ik maximaal slaap sinds de tweeling geboren is (ze zijn 4 weken vandaag). ik doe de nachten alleen en ook overdag sta ik er grotendeels alleen voor. Slapen overdag is tot nu toe nog niet gelukt en de nachten zullen voorlopig ook niet verbeteren. Het lukt me best nog maar raak wel opgebrand op intellectuel niveau en vind het soms moeilijk om wakker te blijven wanneer ik de fles geef, vooral die rond middernacht. Wat ik dan doe is water in me gezicht, even frisse neus op terras, water drinken... Tv aan maar ook dat helpt niet veel. Hebben jullie tips om goed wakker te kunnen blijven snachts? En hebben jullie het lang vol kunnen houden met zo weinig slaap?
Heel eerlijk? Dit is niet gezond. Mijn ervaring is dat je in overlevingsstand gaat, maar als de heftigste tijd geweest is, merk je waarschijnlijk dat je lichamelijk flink ingeleverd hebt. Ik heb chronische vermoeidheid en allerlei eczeem klachten sinds die tijd.
Een tweeling moet je gewoon niet dag en nacht alleen (willen) doen. Zorg voor een goede verdeling met je man. Ga 19:00 u lekker slapen, terwijl je man er voor de tweeling is. Een goed gesprek lijkt me slim 😉
Lang, geloof me..hier heeft het 2 jaar geduurd voor mijn tweeling een beetje ging doorslapen.
Tot 1½ jaar mocht ik blij zijn als ik een nacht van 4 uur had gemaakt 😬ook regelmatig dat ik 's avonds met de 1 zat tot een uur of 22.00..en de volgende dan om 23.00 uur wakker werd en ik rustig tot 4.00/5.00 uur beneden zat met de kleine😵💫
Daarna ging het iets beter, moest ik er nog wel vaak uit, maar kon ik gewoon een speentje terugstoppen en daarna weer terug naar bed.
Sinds ze 2 zijn en in het peuterbed slapen gaat het echt stukken beter, ze slapen bijna altijd door nu, af en toe troosten na een nachtmerrie of dat er 1 naar de wc moet 's nachts (zijn nu 3).
Tja, je lichaam gaat bij langdurig slaapgebrek op een soort overlevingsstand en je komt er uiteindelijk wel doorheen. Soms denk je dat je echt niet meer kunt en toch kom je de dag weer door...Ooit wordt het beter, hou dat jezelf voor. En die van jou zijn echt nog heel klein, dus hopelijk verbeterd het binnenkort stukje bij beetje 😉
Ik heb op een gegeven moment uit radeloosheid en extreme oververmoeidheid 's nachts de tv aangezet met een kinderfilmpje op, baby in de kinderstoel op de half ligstand ervoor en ik op de bank, proberen wat te slapen🤷🏼♀️was niet wat ik wilde maar als je alles hebt geprobeerd en al maanden nachten op bent moet je wat om te voorkomen dat je gek wordt, haha..en op een gegeven moment wil je ook je kind stilhebben..
Wat mij ook hielp was dat mijn man toen thuiswerkte (coronatijd) en hij mij als ik er echt doorheen zat of als ik een paar hele slechte avonden en nachten had gehad, even wat langer liep liggen 's morgens. Dan kon ik tot 9.30 uur blijven liggen en zorgde hij even voor de kleintjes. Mocht dat doordeweeks geen optie zijn, kijk dan of je man dit wel in het weekend/op zijn vrije dagen kan doen, zodat je iig 1 of 2 dagen per week iets ontlast wordt en iets kunt bijslapen.
Probeer ook overdag toch even een rustmoment te pakken, ook al is het lastig. Als de kleintjes even rustig liggen of slapen, ga dan niet gelijk heel je huishouden doen maar ga even douchen of rustig zitten of doe desnooeen dutje op de bank..weet dat het moeilijk is om het huishouden los te laten, maar al doe je dit maar 1 x per dag een half uur/1 uur dan scheelt dat toch weer iets.
En waar mogelijk, vraag hulp aan familie en/of vrienden! Kijk of er iemand even 1 of 2 uurtjes voor de kinderen wilt zorgen, zodat jij even kunt rusten. Of misschien wil iemand wel een maaltijd klaarmaken voor je, zodat je ipv koken even kunt douchen? Of wellicht dat iemand wat huishoudelijke taken voor je wilt doen? Soms is het lastig om hilp ye vragen maar vaak willen mensen wel helpen als je maar persoolnijk en concreet om hulp vraagt! Geef aan wat je nodig hebt😉
Het is lastig en zwaar deze tijd. Probeer op een ander moment je slaap te pakken. Als je man 1 of 2 uurtjes later naar bed gaat en jij iets vroeger heb je al een paar uurtjes te pakken. Op de dagen dat je man vrij is probeer dan ook de tweeling uit handen te geven en dan even je rust te pakken. Succes!
1900 naar bed tot 2200. Man doet dan de kinderen . Heb jij al drie uur geslapen . Dan nog paar uur sprokkelen Snachts . En misschien kan hij bv nog even in de ochtend een uurtje de babies doen . Dat ie een uurtje later naar werk kan misschien . Dan kom je toch wel aan de 5-6 uur slaap.
Met oordoppen om 20 uur naar bed in een aparte kamer! Papa doet de kindjes tot 12 uur. Daarna jij weer. Zo slapen papa en mama allebei wat minder dan normaal. Sorry... maar een tweeling in je eentje tijdens de nacht? Waar is papa? En als hij werkt overdag.. nou en? Jij ook! Jij bent verantwoordelijk voor 2 kleine baby's de hele dag. Dat is niet niks. Dus samen de nachten gaan doen. Maak een indeling die voor jullie werkt.
Een mens, zeker een mama met hormonen en oerkracht, kan best veel verduren voordat het echt link wordt. Maar tussen ‘voordat het echt link wordt’ en een goede kwaliteit van leven zit een heeeeeeeel groot gebied. Je geeft al aan dat je moeite hebt met wakker blijven in de nacht met de fles, dat kan voor gevaarlijke situaties zorgen voor je kinderen. Je bent samen met de vader (wettelijk) verplicht om de veiligheid voor je kinderen te waarborgen. Ik weet niet wat de reden is dat je partner niet kan bijdragen, dat is de eerste logische plek om taken te verdelen. Is het zo dan is het misschien zo (al zou ik dat niet accepteren) maar dan zul je naar iets anders moeten kijken om overdag te kunnen slapen. Oppas in welke vorm dan ook.
Bespreek het anders met het consultatie bureau. Neem je partner mee naar dit gesprek. Mocht hij dit weigeren in welke vorm dan ook dan zou dat in mijn opzicht reden zijn om die relatie onder de loep te nemen.
Een poosje zonder slaap kan best. Maar slaapontouding is niet voor niets een martel methode die mensen tot waanzin kan drijven. Kom voor jezelf en je kinderen op hierin!!
Dit heb ik onderhand ook al 2 jaar pff . Toch proberen mee te slapen als de tweeling slaapt . Of iemand af en toe laten oppassen zodat jij wat kan slapen desnoods.
Want slaap gebrek breekt je echt op weet er alles van pff .
Je lichaam seg stop maar je moet toch door.
Probeer iets af wn toe qua oppas te regelen zodat je wat slaap kan inhalen.
Je man zal toch wat meer moeten helpen ik word al gek.met 1 als ze wakker is snachts en jij heb er 2 pff .
Ik heb tot mijn tweede baby 5 maanden oud was op n half uur/uur slaap verdeeld over de hele nacht geleefd. Gek genoeg kan ik er me nu 2 jaar later weinig van herinneren. “Leefde” (voor zover je het nog leven noemt) echt in een soort waas. Het is ook echt gevaarlijk ik kon op n gegeven moment niet meer auto rijden etc. Mn zoontje sliep nooit zowel overdag als snachts niet. Hazeslaapjes van max. 10/15 min per keer. Ik stond er ook alleen voor en vaak gezegd dat mn man moest helpen maar hij wist er niet mee om te gaan wat bij mij voor nog meer stress zorgde. Ik kookte in deze periode amper, bestelde vaak of mn ouders namen eten mee. Verder een schoonmaakster 1 x pw en mn moeder hielp gelukkig veel in huis zoals de was etc. En hield mijn oudste bezig. Heb hier enorm geluk mee gehad anders had ik dit nooit overleefd denkik.. dus mijn advies schakel vooral hulp in. Is het je man niet vraag dan hulp in je omgeving familie vrienden etc. Want je word gillend gek zo. Hier werd het na ziekenhuisopname van mn zoontjr beter na 5 maanden, een hele opluchting.
Ah meid, dat klinkt pittig!! Zo weinig slaap is heftig, herkenbaar en echt overleven! (Bij de oudste 1,5 jaar en de jongste 2 jaar bij elkaar gesprokkeld 3 uur slaap). Man wat vond ik deze periode heftig! Toen we weer meer konden slapen kwam de vermoeidheid er pas echt uit. Herkenbaar dat je hersenen het dan niet meer bolwerken.
Kan de vader niet een fles geven in de nacht? Het klinkt alsof je nodig moet bijtanken!! Sterkte
Ik slaap al vanaf m'n jeugd maximaal 4 uur per nacht ,soms minder ivm slapeloosheid. Ik sta er dagelijks ook alleen voor thuis met huishouden en zorg voor 4 kinderen. Ik functioneer nog steeds prima. Ik ga savonds wel op tijd naar bed. Rond 9 uur a half 10.op z'n laatst 10 uur.
Ik functioneer ook best op 5 uur slaap als dat aan een stuk door is, nu 3 keer een uur als ik geluk heb. Ben bang dat ik een gevaar wordt voor de baby's want kan dus moeilijk tegen de slaap vechten vooral rond het middernacht uur. Helaas kan niet iedereen tegen zo weinig slaap, konden we maar helemaal zonder, wat zou dat makkelijk zijn zeg!😅
Ik denk niet dat dit te vergelijken is eerlijk gezegd. Jij bent het "gewend". Snowmom is net bevallen van een tweeling. Ze is herstellende, zit vol hormonen en heeft 2 baby's om voor te zorgen. Ja je lichaam kan veel aan, maar naar mijn idee bagatelliseer je zo hoe heftig het voor snow mom is.
Nee hoor dat doe ik niet. Ze vraagt of we het lang vol hebben kunnen houden met weinig slaap. Ook ik heb een pasgeborene gehad ,eentje die bijna nooit sliep snachts . Ook toen sliep ik niet. En waarom zal dat voor mij dan makkelijker moeten zijn omdat ik het 'gewend' ben . Slapeloosheid is voor iedereen ruk. Ik wilde dat ik haar tips kon geven, maar dat kan ik helaas niet want die had ik voor mezelf niet eens.
Waar is de vader in dit verhaal? Een tweeling verzorgen kan je simpelweg niet alleen. Heb je geen familie die overdag kan helpen zodat jij even kan rusten? Je moeder of schoonmoeder eventueel? Kan je man niet 1 dag in het weekend de nachten doen zodat jij dan op zijn minst kan bijslapen?
De vader kan niet tegen opstaan en werkt overdag en is ook vaak hele weken weg. Familie kan ik ook niet op terug vallen. Het lukt me wel alleen maar vroeg me af hoelang je zo kan functioneren... Het idee van het weekend wil mijn man misschien wel doen, op zijn minst een halve nacht, ga het voorstellen 👍
‘De vader kan niet tegen opstaan’.. ok en als jij ook niet tegen opstaan kan? Dan staat er niemand op voor de kindjes of wat? Rare houding, maar ok.. 🤷🏻♀️ Jou job is 24/24, zijn job niet neem ik aan. Komaan hoor! Op je strepen staan! Stel je voor dat de kindjes nog 2 jaar niet doorlopen. Dat overleef je niet.
Ik heb de nachten ook alleen gedaan bij de eerste, en bij de eerste had mijn man ook maar 15d verlof, verspreid over 4 maanden 🙈. 7 waren al op in de kraamweek, dus ik stond er ook alleen voor. Wel maar met 1tje (huilbaby).
Wat ik deed was samen slapen (er bestaan semi veilige manieren, dus dan zorgde ik wel voor zonder deken, zonder kussen, harde matras)...
We leefden veel van afhaal en gemakkelijke maaltijden zoals lasagne, spaghetti, bloemkoolschotel met gehakt,.. het was wat het was, en daar moest het maar mee genoeg zijn.
Zelf probeerde ik 1 maal per dag naar buiten te gaan, al was het maar 10 minuten op ons dakterras, gewoon frisse neus.
Intellectueel moest men niks van mij verwachten in deze periode, diepgaande gesprekken had ik niet. Dat kwam erna wel weer terug.
Veel sterkte, het zijn slopende maanden. Maar je lichaam verwondert je echt, je kan zoveel op zo weinig. Pas toen ik kon beginnen slapen, werd ik echt heel erg moe 🙈. Dan veel vitamines bijgenomen enzo! En zink.
Op den duur gaat je lichaam op overlevingsstand. Ik werd pas écht moe toen ik enigszins weer normaal slaap kreeg (5-6 uur aaneen). Je lichaam gaat namelijk vanzelf extra adrenaline ed aanmaken. Intellectueel hoef je nu inderdaad niet teveel te verwachten, alles gaat naar overleven en voor je kindjes zorgen. Vandaar het verlof voor vrouwen.
Wat is de reden dat je alles grotendeels alleen doet? Daar valt dan misschien nog wat winst te behalen.
Wakker blijven in de nacht deed ik niet aan. Ik gaf bv dus ik legde haar bij mij in bed, zorgde dat ze aanhapte en ging weer verder slapen. Ze liet vanzelf los als ze vol zat en als ze weer honger kreeg wisselde ik even van kant. Wij kregen ze per stuk, dat scheelt natuurlijk heel veel.
Ik ben een enkele keer bij mijn ouders gaan slapen als mijn man de volgende dag vrij was. Dan kon ik even een nacht goed doorslapen. Maar jij hebt die mogelijkheid denk ik niet? Ik ga uit van een grotendeels afwezige vader omdat je zegt er voornamelijk alleen voor te staan. Hoe is je sociale kring verder? Iemand die misschien 2 uurtjes op zou willen passen overdag, zodat jij kan slapen? Iemand die je eens met de nachten zou willen helpen? Het is gewoon een lastige periode, en dat zal ook wel even zo blijven. Ik hoop dat je mensen in je omgeving hebt die je willen helpen. Maar vaak moet je het wél vragen.
Laat je partner 's nachts ook meehelpen. Of laat hem de avonden doen zodat jij bv van 20 tot 00 vast gaat slapen. Werk is wat mij betreft geen excuus, overdag zorgen voor een tweeling (en nog meer kinderen?) Is net zo goed werk (en soms nog veel harder werken)!! En schakel je netwerk in voor overdag.
Het is al pittig als met z’n 2en de nachten doet. Ik heb geen tweeling, maar 2 kids met 3 jaar ertussen en zonder hulp van mijn man had ik dit niet gered.
Onze jongste sliep totdat hij 19 maanden oud was bizar slecht! We sliepen verdeeld over 1 nacht max 2-2,5 uur en met afwisseling met mijn man, kon ik na bijna 2 jaar amper nog functioneren….ik was labiel, continu ziek/grieperig, kon me amper nog focussen op mijn werk….zelfs toen mijn zoontje ineens van de een op de andere dag wél doorsliep, heb ik nog maanden nodig gehad om hier enigszins van te herstellen. Die mist in mijn hoofd en dat down gevoel verdwenen echt niet na een paar weken goede slaap (bleef licht slapen en werd vaker wakker in de nacht).
Conclusie: nee! Je moet echt om hulp vragen, dit gaat niet! Je kunt dit niet volhouden in je eentje. Ga het gesprek aan met jouw partner / familie! Mij lijkt een tweeling heel pittig, geen idee hoe je het tot nu toe hebt volgehouden, maar nu tijd om hulp te vragen!
Ik zal een hele tijd door kunnen lopen met zo weinig slaap, maar zal daar een vreselijke moeder en partner van worden. Hebben baby's daar nog niet zoveel last van, maar ik heb peuters hier, dat zal ik ze niet aan willen doen.
Ik mis wel een beetje de vader van de kinderen in dit verhaal, dat ik bijna zal denken dat hij niet in beeld is. Als deze er wel is zal de reden: 'hij werkt' vast van toepassing zijn. Zelfs ik vind dat in dit geval een slechte smoes. Als jij nog geen 2 a 3 uur slaap per nacht (waarschijnlijk ook niet eens aan 1 stuk), dan stort jij een keer in, en wat is dan zn plan? Alles alleen doen? Volgens mij werkt bijna niemand 7 dagen per week, dus 1 dag in de week, een dag/nacht ritme heb je nu toch niet, de kinderen voeden en verzorgen moet haalbaar zijn. Kan jij een paar uur slapen.
Verder al iets geprobeerd (evt. met hulp) om de kinderen in een beter ritme te krijgen? In ieder geval tegelijk een fles snachts.. ik denk niet dat jij veel hebt aan tips om wakker te blijven, jij moet meer slapen.
En anders toch even Mamsie-88 een berichtje sturen. Zij heeft ervaring met een tweeling, misschien kan zij je helpen met tips.
En laat het huishouden even voor wat het is. Maar gebruik de "vrije" tijd om eventje te slapen. Huishouden komt echt wel weer goed. Die het hoognodige maar denk verder ook om jezelf.
Kan je man echt niet helpen snachts? Jullie hebben er 2 snachts, dat is toch haast niet te doen in je eentje? Ik snap dat hij moet werken, maar ook hij is ouder geworden, niet alleen jij. Ik voel snachts ook vaak in slaap, heel irritant, maar opzich ook wel logisch. Ik heb zelf geen ervaring met een tweeling dus helaas weinig tips. Is het mss mogelijk als overdag af en toe iemand komt die even met de tweeling een rondje buiten gaat lopen? Zodat jij eventjes kunt slapen? En echt je man ook snachts hoor!!
Je houdt het als het moet is lang vol omdat je op overlevingsmodus schakelt. Zoals je al weet stond ik er snel alleen voor met mijn tweeling. Ik heb toen de kinderen in de nacht zo snel mogelijk geprobeerd te laten doorslapen. Iedere keer als ze kwamen om de fles in de nacht dit een kwartiertje rekken. En een enorm strak ritme vasthouden met de flessen. Anders ben je de hele dag door aan het voeden en kom je niet aan slapen toe. Is even niet leuk en even investeren, maar na een paar maand sliepen ze door en kwam ik ook een beetje toe aan rust. Want bij mij was de ene voor de nacht fles wakker en de andere na de nachtfles. Ik wens je heel veel liefde en sterkte toe want ik weet hoe het voelt! En hopelijk kun je hulp van je man krijgen want alleen is het echt heel erg zwaar. Je mag mij altijd een PB sturen
Bedankt voor je reactie, Ik mag nu wat meer tijd laten tussen de flessen maar ze worden uit zichzelf nog om de 2 à 3 uur wakker in de nacht, dat ga ik nu proberen naar de 4 uur te krijgen, zal al een hele verbetering zijn. Maakte jij de ander ook wakker als die niet al wakker is? Of gaf je ze niet perse vlak na elkaar een fles? Ik zou ze graag tegelijk voeden maar dat lukt nog niet, zal ook een hoop tijd schelen wanneer het wel lukt. Ik doe niet alles alleen want mijn man helpt wel in huishouden en eten koken maar de nachten en algemene zorg zijn wel een ding, mijn man vind de tweeling te zwaar en ik weet ook niet wat dit gaat betekenen voor de toekomst...
Het gaat er niet om wat een ander vol heeft gehouden en of dat meer of minder was dan jij. Jij bent op. Wat je beschrijft in de nacht kan zelfs gevaarlijk zijn. Dus moet er iets gebeuren. En dat betekent geen tips om beter wakker te blijven, dat betekent dat er mensen moeten komen die helpen. Je partner als eerste, die bijvoorbeeld de avonden doet tot 23:00 en de eerste ochtendvoeding. Maar ook anderen. Overdag iemand (of meer mensen die kunnen rouleren) die de tweeling overneemt zodat jij kunt slapen. It takes a villages to raise a child, je kunt en hoeft dit niet alleen. Trek alsjeblieft aan de bel.
Je hersenen schakelen zichzelf uit op den duur, met zo weinig slaap. Je hebt echt wat hulp nodig om weer wat te kunnen slapen. Met een tweeling is het gewoon niet te doen, wanneer je partner niet meehelpt. En als hij werkelijk niet van plan is, om een vinger uit te steken in de nacht, zal hij hulptroepen móeten inschakelen voor overdag. Anders ga jij kapot. Je kunt er zelfs door in ern depressie belanden. Dus vraag alsjeblieft hulp!! Heel veel sterkte!!
Dit houdt je alleen natuurlijk niet lang vol. Waarom sta je er zoveel alleen voor? Is er een partner in beeld? Zo ja, doe de nachten dan om en om. Overdag zoveel mogelijk slaap pakken, dus niet gaan huishouden of andere dingen doen.
Heb wel een man hoor maar in de nacht is het echt een nutteloos mens helaas,🙈 overdag helpt ie wel met huishouden en de twee oudste maar de tweeling sta ik wel echt alleen voor. Ik hoop inderdaad dat overdag bijslapen gaat lukken binnenkort.
Haha mijn man gaat om 9 uur al naar bed en slaapt tot 6/7 uur🙈 In de avond is ie echt niet wakker te houden en in de nacht niet wakker te krijgen,.. Ben ik dan de enige met zo'n vent?🤯 Bij de twee oudste had ik hem niet nodig in de nacht maar valt nu wel even vies tegen 😔
Of ben jij de enige die er niets van zegt tegen haar partner ;) Nogal oneerlijk verdeeld hè, hij zo’n 9 uur slaap per nacht. En jij 3x 1 uurtje per nacht. Nou, die vent van mij kon een schop onder z’n hol krijgen. Alsof jij nog wel wakker kunt blijven in de avond? Dus, deze week ga jij gewoon om 20h naar bed en regelt hij het maar tot zeg 23h. Heb jij alvast 3 uren aan een stuk gehad. En kan hij alsnog z’n luxe 6/7 uur slapen. Dahaaaag
Ja precies... Ik vertelde dit tegen mijn man gister... dat een vader naar bed gaat om 21 uur... terwijl er een jonge tweeling is en nog 2 andere kids... Ik zal hier maar niet herhalen wat hij zei
Dan moetie maar wat harder zn best doen. Zeg je er nooit wat van? Niemand vind het fijn zo weinig slaap en snacjts er uit moeten en jij hebt er nog wel 2!! Laat hem maar mopperen en zuchten hoor. Hoe had hij het zich voorgesteld voordat ze geboren waren?
Zelfde als het aantal uren slaap het is zo verschillend per persoon. Ik heb 2,7j slecht geslapen mijn dochter werdt de eerste maanden structureel om de 2-3 uur wakker en denk pas toen ze richting de 2j ging kon het om de 3-4 uur zijn en toen ze 2,7j was sliep ze door. Ik kon en kan er goed tegen en functioneer overdag ook gewoon goed, terwijl ik echt van voor naar achter heb geleefd. Ik deed zowel de nacht als overdag alleen (borst) deed het met liefde en plezier.
Wat niet helpt is telefoon of tv maar ik deed het ook altijd kwam sws niet in slaap, mijn brein staat sws 24:7 aan (adhd) dus als ik dan eindelijk sliep kwam ze half uur later vaak al weer. Zij had er 2/3 uur op zitten maar ikke niet, wel de mazzel dat ze altijd pas tegen 09:00-10:00 wakker werdt en overdag ook altijd 3 uur sliep ipv 2-3 (vonden we zo gek). Ik heb het altijd direct geaccepteerd, nu is acceptatie vind ik vaak the key kun je dit niet moet je kijken naar wat je kan om bij te tanken.
- ik sliep overdag mee - ze ging 1 vaste dag naar oma maar ze was toen ze ging denk al 8mnd - zodra de man thuis is even een uur voor mezelf d.m.v. wandelen, boven terug trekken - ik was veel buiten (wandelen) met de kinderwagen - een moment af en toe lekker doelloos op je telefoon zitten - iets langer douche dan je gewend ben, ga er lekker onder zitten
Voor mij was de valkuil het uit handen willen geven dat kon ik niet, moest alles alleen doen. De nacht was geen keuze die moest (kolven lukte niet) en overdag kon en wilde ik het niet.
Ze heeft 4 kinderen om voor te zorgen. Met accepteren dat ze niet slaapt, gaat ze het niet redden, vrees ik... Ze heeft gewoon meer slaap nodig om te kunnen functioneren. Met acceptatie, wordt een lijf niet opeens een robot die wel presteert, toch?
Dat zijn ook zeker niet mijn woorden. Maar in het algemeen zorgt accepteren voor meer rust, dat bepaalde dingen waar ze geen invloed op heeft zijn zoals ze zijn. Houdt niet in dat je achter over moet leunen en denken dit is het.
Nee de situatie mijn kind slaapt kut is kut punt, dat slapen kan ze nu niets aan doen dus accepteren dat ze slecht slapen of vaak wakker. Waar ze wel iets aan kan doen is, is kijken hoe krijg ik zelf dan meer rust door middel van de Tips die ik er bij zet, dus zo zwart wit bedoelde ik het niet
Onze jongste is 1,5 en heeft denk ik 5 à 6 nachten doorgeslapen in die 1,5 jaar.
Waarom helpt je partner 's nachts niet? Laat hem 's avonds de fles geven en duik zelf op tijd je bed in. In het weekend kan hij wellicht bijspringen, zodat jij uit kunt slapen of overdag kunt gaan liggen?
Mijn man probeert het wel eens op te staan maar heb echt niks aan hem en moet alsnog eigenlijk alles zelf doen plus zijn geklaag en gezucht aanhoren, daar wordt ik alleen maar geïrriteerd aan. Overdag helpt ie met huishouden en de twee oudste wanneer ie niet werkt. Overdag slapen is heel moeilijk te organiseren maar hoop dat de tweeling snel een ritme krijgt en er langer dan 3 uur tussen elke fles kan. Valt niet mee een tweeling vergeleken met mijn twee oudste, dat was achteraf echt een piece of cake 🙃
Jij moet juist dan helemaal niks doen, laat hem alsjeblieft zuchtend en steunend in zn eentje de boel doen. Als jij helpt of overneemt, houd je zelf in stand dat hij niks doet. Hij doet en leert het alleen als je hem laat gaan. Als het dan niet gaat zoals jij het wil of normaal doet: maakt niks uit! Dan duurt het maar langer, huilen ze wat meer, belanden ze in het verkeerde bedje, heeft er een kleding achterstevoren aan of een paar minuten later een fles. Who cares? Oordoppen in en je bed in, dat is het enige dat je dan moet doen. Hij wordt er heus beter in. Maar dan moet je hem het wel laten doen
Op de momenten dat hij helpt, duik jij lekker je bed in ☺️ Hij de laatste flessen in de avond en dan kun jij naar bed. Dan kun je evt. de nacht zelf doen. Je zult het toch samen op moeten lossen
Ik zou toch proberen om je man een fles in de nacht te laten geven.
Komen ze allebei tegelijk voor een fles? Zo niet, dan zou ik ze qua ritme wel tegelijk geven. Dat kan dan bijvoorbeeld in tweelingkussen. Ze kunnen ook slapend drinken. Je man zou dan die van middernacht kunnen doen bijvoorbeeld. Bij ons geven we nu samen tegelijk een fles in de nacht, ook al zijn ze bij mij natuurlijk al iets ouder.
Dit kun je niet lang volhouden meer, en je hebt ook de andere kinderen nog. Ik merkte op een gegeven moment dat ik door te weinig slaap ging hallucineren ofzo.. niet fijn en zeker niet de bedoeling.
Heb je iemand anders in de buurt die je kan helpen overdag?
Heel veel succes! Hoop dat iemand je kan helpen. Je doet het super!
Ik probeer ze tegelijk op schema te hebben, ze worden wel vaak tegelijk wakker en anders geef ik één de fles en maak de ander erna meteen wakker. Tegelijk valt ook niet mee want lukt me nog niet ze allebei te voeden, heb een tweeling kussen besteld dus hoop dat het daarmee wel lukt.
Mijn man in de nacht is echt een ramp🙈 heb meer last dan hulp van hem en kan hem wel wat als hij zegt dat ie moe is na 8-9 uur slaap 🙄 Verder helpt hij wel in huishouden en met de oudere kids gelukkig. Familie waar ik iets aan heb zijn hier echter helaas niet dus sta er verder helemaal alleen voor.
Hallucineren doe ik gelukkig nog niet maar vind het wel een eng idee om zittend met een baby in mijn armen in slaap te vallen of eentje vergeten uit de schommelstoel te halen of zoiets...
Is er geen vader in beeld? Mijn ervaring is dat je af en toe een blok van min 3 uur slaap nodig hebt anders kan je niet in diepere slaap nodig en niet herstellen. Dus dit houd je een paar weken vol. Feit dat je de vraag stelt waarschijnlijk niet lang meer dus ik zou snel hulp zoeken zodat je wat bij kan slapen. Sterkte!
Ik zou kijken of je toch ergens kunt slapen of hulp kunt inschakelen. Dit hou je namelijk niet heel lang vol...ik ben behoorlijk wat gewend met gebroken nachten maar twinmom zijn is echt next level. Zet 'm op!
Ik weet niet hoeveel ik het eerste jaar sliep. Maar mijn jongste werd meerdere keren per uur wakker het eerste jaar. En ik leef nog 😂 maar als je een partner/netwerk hebt, dan zou ik in het weekend proberen nog een paar uurtjes slaap te pakken.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (54) Verversen