Ik heb het gevoel dat ik gek wordt. Elke avond is het zo een strijd om mijn zoontje van bijna 11 maanden in bed te krijgen. Het moment dat ik hem neerleg is het krijsen (rode vlekken, hoesten, kokhalzen etc). Ik snap gewoon niet wat ik verkeerd doe. Ik heb het volgende geprobeerd: - Proberen te kalmeren door hem op te tillen en te sussen, wat niet werkt hij blijft net zo hard krijsen en duwt zich van mij af. - Er uit halen en dan een boekje lezen met een klein lampje aan, hij wordt kalm maar het begint weer opnieuw zodra ik hem neerleg. - Geprobeerd bij hem te blijven en hem van afstand te sussen. Hij krijst net zo hard door. - Paar minuten laten huilen maar hij geeft niet op. - Soms helpt het om een beetje melk te geven maar ook niet altijd, ik doe het liever niet omdat hij zijn tandjes al heeft gepoetst.
Zijn schema verandert soms door het late naar bed gaan maar vandaag was het bijvoorbeeld zo: 06:18 opgestaan 06:38 flesje 180+6 08:00 fruit 08:10- 09:50 slaapje (1u 45min) 10:40 broodje 12:00 fles 180+6 13:03 - 13:45 slaapje (31 min) werd huilend wakker 14:55 - 15:31 slaapje (35 min) 16:35 groentehapje 17:45 flesje 180+6 Nu om 19:45 is hij na 4/5 pogingen nog steeds wakker.
Er zitten ook nachten bij wanneer hij heel lief gaat slapen maar het is de laatste tijd meer drama.
Echt alle tips zijn welkom, ook als ik iets verkeerd doe.
Herkenbaar bij mijn zoontje die nu 12 maanden is had ik het ook vorige maand. Wat hier de oplossing was is overgaan naar 1 slaapje. Door dat 2e dutje was hij gewoon niet moe genoeg met bedtijd en ging hij zich ook verzetten. Was een heel drama met gaan staan in zijn bed, zich dramatisch laten vallen en dus hoofd stoten en oneindig huilen. Nu hij maar 1 slaapje doet is hij gewoon echt moe met bedtijd en wat ook helpt trouwens is wat rommelen in de buurt van zijn kamer, beetje opruimen of de was opvouwen zodat hij me nog wel hoort en dan slaapt ie vrij snel. Ze krijgen ook het bewustzijn van dat ze ‘alleen’ zijn, beetje verlatingsangst. Mijn zoontjes schema is nu 07.00 wakker, 07.30 broodje, 09.00 fles, 10.30 fruit, 11.30-14.00 slaapje, 14.30 broodje + halve fles, 17.00 groente, 18.30 fles en dan ligt hij uiterlijk 19.00 in bed. Hij is nu dus zo’n 5 uur wakker tussen het slaapje en dat hij savonds naar bed gaat en dat werkt voor hem het beste dat hij al zijn energie echt kwijt is. Misschien kan je proberen zijn fles max een half uur voor bedtijd te geven, en wees consequent om elke keer hetzelfde ritueel aan te houden, bijv fles, pyama aan, tandjes poetsen, boekje lezen, slaapzak aan en dan in bed. Als je elke keer alles in dezelfde volgorde herhaalt weet hij dat slaap eraan zit te komen! Succes en remember het is maar een fase meis! X liefs
Toevallig zat ik daar vandaag ook aan te denken. Hij heeft zijn eerste dutje van 11-13 gehad. Daarna om 15:30 in bed gelegd en toen werd hij weer na een half uurtje wakker. Daarna niet meer in bed gelegd al was hij wel constant aan het huilen. Maar nu is mijn vriend boven om hem naar bed te brengen (hij is nu dus 3.45 uur wakker) maar ik hoor weer keihard gekrijs dus denk dat het weer zo een avond wordt. Ik zie dat jou zoontje 2,5 uur slaapt in de middag. Hoe deed je die overgang als hij bijvoorbeeld dat slaapje maar 1,5 uur sliep? Dan ook gewoon zo lang volhouden? Gelukkig helpt mijn vriend me vandaag heel veel want ik zat er echt een beetje doorheen 😬.
Ja het is een beetje zoeken geweest in het begin want als hij smorgens dus te vroeg wakker werd dan werd ie ook weer vroeger moe voor een dutje dan had ik idd dat er een te lange tijd tussen dutje en bedtijd savonds zat met alle drama van dien. Wat ik nu aanhoudt is als hij te vroeg wakker wordt (dat is alles voor 07.00) geef ik hem een klein flesje melk (120+4 scheppen bijv) en leg hem daarna gelijk terug in bed. Als ie bijv 5.30 of 06.00 soms wakker wordt geef ik hem snel die fles en slaapt ie daarna alsnog door tot 07.00-07.30. Met die tijd redt hij het wel tot 11.30. En als hij vroeger wakker is van zijn middagdutje leg ik hem er geen 2e keer meer in, dan geef ik hooguit zijn avondeten een half uur eerder en hou ik hem daarna nog zoet met een extra lang badje om te rekken tot de laatste fles en bedtijd. Het heeft een paar dagen geduurd dat het een beetje zoeken was wat werkte, maar nu heeft ie al een paar weken dit ritme en zijn we allemaal weer happy! Het ene middagdutje werd vanzelf langer qua tijd omdat hij dan dus al een paar dagen minder uren sliep overdag. Probeer het gewoon uit wat werkt voor jouw mannetje! Veel liefs x
Bij ons was die leeftijd ook even onhandig met in bed leggen. Ons mannetje is nu 11,5 maanden en slaapt sinds een tijdje weer beter. Ik kon zo snel niet vinden of de vader ook in de buurt is, maar bij ons voed ik hem en leg hem weg. Als hij dan niet gaat slapen en blijft huilen neemt mijn man het over. Bij hem gaat hij dan wel slapen. Soms ben ik er al een uur mee bezig en bij hem slaapt hij dan in 5 minuten.
Ik hoop dat het ook een fase is en dat hij straks weer lief gaat slapen. Ik twijfel soms ook of hij me aan het uitproberen is, hij huilt namelijk tegenwoordig ook als hij zijn zin niet krijgt (een soort mini tantrum hahaha). Mijn vriend is niet zo heel goed met gehuil dus ik doe eigenlijk alle avonden/nachten tenzij ik al zo lang bezig ben dat ik echt geirriteerd raak dan roep ik hem en probeert hij het. Soms werkt het idd net wat jij zegt en heeft hij hem binnen 10 minuten in slaap terwijl ik al 2 uur bezig ben geweest maar soms maakt het niet uit en zijn we om en om bezig net zo lang tot die kleine het een keer opgeeft. Weet je toevallig hoe lang het bij jullie heeft geduurt die fase?
Nee, dat weet ik niet precies. Ik hou de sprongetjes niet zo bij, maar dit was er duidelijk een. Hij keek opeens op een andere manier naar zijn handen, is aan het kletsen en doet nog meer nieuwe dingen en meteen was hij weer de oude.
Ik kan het me niet juist meer herinneren op die leeftijd maar als mijn dochter een sprongetje maakt is slapen gaan ook altijd een hel. Dat heeft ze trouwens nog altijd. Als ze echt niet wou slapen dan mocht ze gewoon nog even bij ons blijven zitten. Soms viel ze dan op mijn schoot in de zetel in slaap. Op die leeftijd kan je natuurlijk niet uitleggen dat ze moeten gaan slapen omdat ze de volgende dag weer op moeten en bijgevolg was het hier vaak dat ze dan weer klaar wakker was door 't gekrijs maar toch moe waardoor ze over haar grens ging en het hek helemaal van de dam was. Kan het zijn dat je zoontje een sprongetje maakt?
Ik wens je alvast goeie moed want ik vond het verschrikkelijk vermoeiend. Het lijkt me echt niet dat je iets verkeerd doet!
Ik vind sprongetjes altijd heel moeilijk in te schatten. Soms heb ik het idee dat het eerste jaar bijna een grote sprong is geweest hahaha. Maar hij heeft wel net geleerd om te kruipen en op te trekken dus het zou misschien daarvan kunnen zijn dat er veel verandering is? Ik vind het meest lastige nog dat ik zo twijfel over alles wat ik dan doe op zo een moment. Ik twijfel altijd of hij honger heeft, pijn heeft, niet moe is etc. Ik hoop dat dat slapen uiteindelijk gewoon constant wordt want dit levert zoveel stress op elke keer.
Lijkt me goed mogelijk hoor! Ik las ooit ergens iets in de aard van als een kind iets bijleert ze zo geprikkeld en gestimuleerd worden dat invloeden van buitenaf hun wat meer kunnen gaan beangstigen.
Twiifel niet teveel aan jezelf. hij krijgt een flesje, had ergens gelezen dat je naar de dokter bent geweest, lijkt me dat je alles doet wat je kan. We zijn ook allemaal maar mensen en geen superhelden 😊 natuurlijk brengt het stress mee en wordt je er moe van na een tijd en de ene keer reageer je misschien al wat begripvoller dan de andere maar dat overkomt ons allemaal.
Misschien verloopt het binnenkort allemaal vanzelf weer naar behoren of vind je net die ene truc die het doet.
Dankjewel voor je berichtje, dat doet me goed Hij werd om 22:25 weer wakker.. huilend daarna krijsend. Ik heb maar tot 10 geteld, hem er uit gehaald en een klein beetje melk gegeven en gesust. Hij lijkt nu weer te gaan slapen. De eerste 3/4 maanden was hij een huilbaby, ik dacht dat het nooit beter zou worden maar dat is gelukkig goed gekomen. Dat is altijd mijn mantra als ik een slechte avond/nacht heb met hem haha. Ik ga gauw alles klaar zetten voor vannacht en snel slapen voor het geval hij besluit om straks nog wakker te worden. Dankjewel nogmaals, ik zal je berichtje terug lezen als het weer nodig is 😁
Klinkt inderdaad als verlatingsangst. Echter kreeg onze zoon rond 11 maanden met oorontstekingen waardoor het pijn deed als hij moest liggen. Misschien goed om dit uit te sluiten?
Toevallig afgelopen woensdag naar de huisarts geweest om dat uit te sluiten omdat hij zo verkouden was en dus elke avond een drama was met naar bed brengen.
Hoe verloopt het naar bed gaan? Zeg je op een bepaald moment 'nu gaan we slapen' of bouw je het een beetje op? Zoontje hier is wel wat ouder, maar ik merk wel dat hij het beter accepteert als ik 'aftel' naar het slapen gaan. Ik zeg dus bv eerst dat we binnen een kwartiertje gaan slapen. 5min later herinner ik hem er weer aan. En zo tot het tijd is om te slapen. Als hij nog met iets bezig is, zeg ik bv: nog 1 minuutje en we gaan slapen. Zoek nog snel de olifant in het boekje en dan mag je hem terug in de boekenmand leggen.
Zo heeft hij de tijd om te wennen dat hij moet gaan slapen en is het niet ineens slaaptijd.
Hier is meestal het ritme: badje (als dat nodig is), flesje, schone luier, pyjama aan, boekje lezen en dan naar kusje dan leg ik hem neer en zeg iets in de trend van: slaap lekker, ik hou van je, fijne dromen en dan slapen. Alleen werk ik mezelf natuurlijk super tegen als ik hem er weer uit haal omdat hij niet gaat slapen. Meestal als ik hem er uit haal is het kalmeren, even afleiden met een boekje of een liedje zingen en dan opnieuw proberen. Maar soms haal ik hem maar gewoon naar beneden na 3 pogingen omdat ik dan even pauze nodig heb van het gegil.
Oh jee. Ik krijg er al de kriebels van, zo actief. Haha! Denk dat beide wel voordelen heeft. Jij bent meer aan huis gekluisterd door het bedje, terwijl ik vroeger juist nooit ff m'n zoontje uit handen kon leggen s avonds omdat hij nergens anders sliep 😁. Hoop dat jullie snel wat vinden wat toch werkt. Het kan soms heel zwaar zijn hé.
Ja je zoontje is ook nog een stukje jonger dan mijn zoontje. Ben je zeker dat hij echt moe is als je hem slapen legt of volg je echt gewoon altijd je schema? Hier ook een tijdje gehad dat ik hem perse wou laten slapen & het mij ook zoveel stress bezorgde omdat hij niet wou slapen. Uiteindelijk heb ik het losgelaten & hem gewoon laten slapen wanneer hij wou. Heeft me heel wat stress bespaard & als ze echt moe zijn, vallen ze wel in slaap. Zoontje is nu bijna 3 en we hebben nog niet echt een schema. Als hij geen middagdutje doet, breng ik hem wel om 7u naar bed. Maar het is geen ramp als hij eens een uur later gaat. Als hij wel een middagdutje gedaan heeft, gaat hij pas samen met ons slapen om 22u.
We hebben een "schema" maar meestal geeft hij aan als hij moe is, gapen, oogjes wrijven, jammeren etc. Maar soms zie ik dat hij bekaf is maar het moment dat ik hem in bed wil leggen is het huilen en gillen en dan kan het 2/3 uur duren voordat hij er eindelijk aan toegeeft en dan gaat slapen. Hoe doen jullie dat dan met de creche etc?
Oh dat snap ik heel goed! Ik ken de strijd nog. Vreselijk. Het is ook gewoon moeilijk om alle signalen juist op te vangen en te begrijpen. Wat gebeurt er als je hem bv bij je houdt s avonds beneden? Ons zoontje ging gewoon slapen als wij gingen slapen. Sliep dus s avonds gewoon op onze schoot in de zetel. Heeft ons heel wat stress bespaard.
Hij slaapt nergens anders dan in zijn eigen bedje. Hij is na 3 maanden oud 1 keer in mijn armen in slaap gevallen maar toen had hij hele hoge koorts en oorontsteking. Het is een heel druk mannetje, al vanaf de geboorte. Hij zit letterlijk nooit stil behalve als hij slaapt😄. Hij wil ook niet op schoot zitten, hij probeert mijn handen weg te friemelen zodat hij weer kan tijgeren en klimmen. Zodra hij kan lopen gaat hij op een sport om zijn energie kwijt te raken haha. Moet wel zeggen dat zijn schedelnaad aan de voorkant te vroeg is dicht gegroeid en de artsen zeiden dat hij concentratieproblemen kan krijgen als hij wat ouder is (hou mijn hart vast) dus daar wordt hij dan nog op getest als hij 3 jaar oud is. Verder gelukkig geen operatie nodig, hij krijgt alleen nog een MRI scan over een paar weken om zeker te weten dat hij geen hersendruk heeft. Maargoed slapen bij ons in bed of op schoot lukt helaas niet, lijkt me heerlijk hahaha.
Misschien is hij dan al 'te moe' en lukt het hem daarom niet om te slapen?
Zoontje is altijd naar de grootouders geweest. Daar sliep hij ofwel in de koets, ofwel helemaal niet. Ik ben tot hij 10maanden was thuis gebleven & toen halftijds gaan werken. Zoontje heeft ook nooit in z'n eigen bedje willen slapen. Enkel bij mij in bed, op mij in de zetel of in de koets. Maakte 't er niet makkelijker op 🙈😁
Ja ik denk dat hij uiteindelijk oververmoeid raakt maar ik heb niet het idee dat we hem oververmoeid in bed leggen. Maarja dat DENK ik maar je weet het nooit 🙈 We zijn nu weer aan het worstelen met hem naar bed brengen, althans vanavond is mijn vriend aan de beurt ik zat er ff doorheen. Hopen dat we snel de oplossing gevonden hebben want dit is echt een strijd waar ik geen energie voor heb.
Hier is meestal het ritme: badje (als dat nodig is), flesje, schone luier, pyjama aan, boekje lezen en dan naar kusje dan leg ik hem neer en zeg iets in de trend van: slaap lekker, ik hou van je, fijne dromen en dan slapen. Alleen werk ik mezelf natuurlijk super tegen als ik hem er weer uit haal omdat hij niet gaat slapen. Meestal als ik hem er uit haal is het kalmeren, even afleiden met een boekje of een liedje zingen en dan opnieuw proberen. Maar soms haal ik hem maar gewoon naar beneden na 3 pogingen omdat ik dan even pauze nodig heb van het gegil.
wij zitten in hetzelfde schuitje , zoontje is 11 en halve maand. dit is een geweldig (lees vreselijke) sprong.. hier wil hij wel slapen maar wij zijn snachts in de weer , na ruim een uur wakker bij ons in bed wil hij pas weer slapen. anders zet en blijft hij volhouden op een krijsen tot idd kokhalzen etc aan toe. ik herken dit wel , en hier lijkt het heel erg op verlatingsangst en zo ook jou zoontje denk ik..
eigenlijk is het even bikkelen nog een paar weken.. en moet het beter worden zeggen ze! 😅 maar knap lastig is het wel..
Jeetje in de nacht lijkt me nog erger. Nu is het vermoeiend en uiteindelijk heb ik rond 22:00 echt mega honger want ik heb nog niet kunnen koken dan. Maar ik heb liever slaap dan honger. Hoe krijg jij hem weer in slaap na een uur wakker te zijn geweest?
Hier echt helemaal hetzelfde... zoontje wordt over 2 weken 1 jaar. De nachten en avonden zijn identiek aan die van jou. Wij zijn ook echt radeloos. Ik volg graag even mee...
Ik denk dat je beter zou overgaan op 2 slaapjes. Rond 13 maand gaan ze dan naar 1 slaapje. Kan je niet om 6.18u een fles geven en weer in bed leggen? Dat is nog best vroeg om op te staan. Dan zou je het ritme wat kunnen verlegen naar zoiets: 7.30u opstaan 8u boterham 10u slaapje 12u boterham en fles 14u fruit 14.30u slaapje 17u avondeten samen met jullie? 19u fles
Sorry vergeten erbij te zetten, hij slaapt normaal 2 slaapjes alleen vandaag werd hij na 30 minuten huilend wakker opeens, vandaar dat ik hem even later nog een keer heb neergelegd. Maar normaal is zijn tweede slaapje ongeveer 1,5 uur
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (39) Verversen