Onze dochter van 3.5 is al vanaf kleins af aan een moeilijke eter. Elke avond is een strijd. Ik heb al zo veel geprobeerd. Boos zijn, straffen, negeren, praten, begrip tonen.. 1000 kindvriendelijke gerechten haar voorgeschoteld en ze weigert het gewoon. Ze lust alleen patat pannenkoek gebakken aardappelen hamburger kipsnitzel en doperwten.
Het is nu sinds een maand zo dat het echt elke avond strijd is. Ze wil niet aan tafel. Word enorm boos als ik de tv uit doe en ik zit nu echt met mijn handen in het haar. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Het is ook zo sneu voor onze jongste die wel flink eet en voor wie je het juist wel gezellig wil houden aan tafel.
Als ze niet eet heeft ze pech. Hier onze oudste eet ook niks warm. Hij is al 4,5 en lust niks geen frietjes geen spaghette geen rijst geen aardappelen geen groente en alleen kip nuggets van vlees. Hij heeft in zijn leven hooguit 2 keer goed middag gegeten. Soms heeft hij dagen dat hij alleen een appel op de hele dag eet.
Ik zou gewoon opscheppen wat jullie eten en geen alternatief. Haar aan tafel laten zitten en er geen probleem van maken. Lust ze het niet dan eet ze niet maar wel laten blijven aan tafel totdat iedereen klaar is en niets anders geven. Als ze honger hebben gaan ze vanzelf wel eten op een gegeven moment.
Ik zou er geen strijd van maken mijn kinderen eten overdag ook goed maar avond eten ook bij ons probleem ze moeten wel aan tafel ik probeer wel of ze wil proeven maar vaak doe ze niet ja jammer dan maar. Mij man word soms boos om zeg laat gaan gebeurd niet bij ons bij zo veel gezinnen 😅maar natuurlijk fijner als ze eten jongste heeft ook ondergewicht ook beter als ze beetje groente eten mja.
ik herken het helaas wel. Mijn zoon heeft inmiddels ernstig ondergewicht omdat hij altijd veel te weinig eet. Zelfs met speciale dieet voeding komt hij niet op gewicht. Het voordeel is weldat hij nu niet meer afvalt. Maar goed nog steeds wel ernstig ondergewicht
Misschien is naar een dietist? Die kan je concrete tips gaan geven waar je mee aan de slag kan gaan. De eerste 3 uur word vergoed vanuit de basis verzekering.
ik heb voor mijn zoontje nu een speciaal bord gekregen om het proeven bij mijn zoontje aan te moedigen. Zeker met avond eten is zo iets voor jou dochter ook een idee. Maar idd zonder dwang. Dit proeven gaat trouwens in stapjes. De eerste stap is er na kijken, welke kleur heeft het. Hoe ziet het er uit, hobbelig, glad etc etc. Daarna komt ruiken. Hoe ruikt het. Daarna komt horen, dan voelen. en daarna proeven. Proeven is dus niet eten maar aanraken met de lippen en de tong. Ze mogen het ook uitspugen. Dit is even heel kort. Maar er zit een handleiding van 10 kantjes bij. het gaat er om om kinderen stapsgewijs uit te dragen iets verder te gaan met eten, dan ook echt in contact komen met het eten zelf. En soms kan een dietist ook toch net helpen het aan te moedigen het toch te doen. Ooo en bij het bordje komt na proeven mee eten. Deze stap gaat bij mijn zoontje helaas nog niet goed. na 1 hapje is die er klaar meeMaar goed we werken er aan
Ik ben daar heel makkelijk in, niet aan tafel? Prima. Dan ook geen eten. Ons toetje is altijd fruit, dus daar mag ze wel wat van ( uiteraard niet te veel, gewone portie). Onze dochter eet wel heel gevarieerd maar heeeeeel weinig. Als ze genoeg heeft hoeft ze van mij ook niet meer te eten. Ik wil haar gevoel van verzadiging niet verstoren. Het probleem zal anders zijn als de e keuze zo beperkt is... Geef je haar iedere avond eten naar keuze? Ik zou het vooral gezellig houden. Kan je haar niet betrekken bij het koken? Van boodschappen doen tot koken en aan tafel. Ik zet dochter altijd op het aanrecht als ik kook en dan wil ze zelf alle ingrediënten proeven. Werkt hier altijd wel redelijk goed. Bijv. stukje ananas of lychee wilde ze niet als ik het haar in een bakje bij het fruitmoment gaf. Als ik dan een hele ananas slacht of nonchalant lychees zit te pellen wil ze ineens ook.... En is het ineens nog lekker ook.....
Jaa we gaan altijd samen op boodschap... dan heeft ze ook echt wel praatjes "Oh mama we gaan lekker broccoli eten". Ze vind het ook erg leuk om mee te helpen, heeft haar eigen snijplankje en schortje. Maar proeven ho maar. " Ik vind dat niet zo lekker" zegt ze en ze weigert het dan ook echt. Een toetje weiger ik haar nooit die krijgt ze gewoon.
Ik laat mijn zoon weten dat we hem graag aan tafel hebben. Het interesseert hem eerst niks maar wanneer hij ziet dat we het heel gezellig hebben komt ie toch vaak zitten. Het lijkt meer op een machtsstrijd dat hij niet wil gaan zitten en eten wanneer wij dat zeggen maar hij wil het zelf beslissen. Dus zegt hij nee, dan zeggen wij “dan niet” en gaan gezellig verder. Hij komt dan bijna altijd zelf. Met het eten net zo. Eerst roept ie “nee nee nee” maar na een tijdje steekt hij toch ineens een hap in z’n mond. Wanneer de ergste strijd voorbij is en hij er gezellig bij zit, vraag ik hem “denk je dat het vies is?” Wanneer hij ja zegt, zeggen wij dat hij eerst moet proeven en als hij het dan vies vindt hoeft hij niet te eten. De ene keer eet ie daarna alles op en de andere keer houdt hij vol dat het vies is. Zolang hij denkt dat ie een keuze heeft gaat het best aardig. Ook eet hij goed z’n fruit en s middags paprika wortel of komkommer. Dus hij eet niet alleen maar ongezond dat zou ik erger vinden. Ook laten we z’n bord gewoon de hele avond staan. Vraagt ie later om eten dan pakken we z’n bord. Vaak eet ie dan nog gewoon. Mijn tip; bij strijd op deze leeftijd kan een keuze hee goed helpen. Dus niet “ga eten” maar “ga je eerst je vleesje eten of eerst je doperwtjes”? Of deel het eten in 2 ongelijke helften en zeg “ga je die kant eten of die kant?”. Of “ga je naast papa eten of naast mama?”. Werkt hier als een tiet.
De allerbelangrijkste regel: geen strijd! Helaas ben je dat station al gepasseerd, maar probeer daar echt mee te stoppen. Mijn zoon is uiteindelijk geëindigd in een kliniek voor kleine kinderen met eetstoornis. Na jarenlang niks/weinig eten en helaas heb ik dat ook versterkt destijds door strijd te maken. Voor hem was 3 maanden kliniek nodig, nu eet hij bijna alles.
Daarnaast, is het zeker niet zo dat elk kind met honger wel weer gaat eten. Je kind ook dingen die ze wel eet ontzeggen is dus echt niet verstandig.
Aan tafel komen en tv uit is overigens een ander verhaal. Niet eten, prima. Maar de tv gaat gewoon uit.
Klinkt net als onze zoon van net 3. Eet inmiddels een jaar geen avondeten, daarvoor ook al een jaar op en af met avondeten. Hij eet alleen patat en frikandel, voor de rest wil hij niks. Ja brood eet hij uitstekend, fruit op zich ook wel goed. Bij ons is het zo dat hij aan tafel moet zitten. We hebben hem altijd aan tafel gezet op zijn stoel. Iedere keer als hij eraf ging terug zetten en gezegd dat de andere mensen nog niet klaar zijn met eten. Dit ook de hele tijd volhouden tot iedereen klaar is(dus afwisselen met je partner als je die hebt zodat jij ook wat kan eten). Na een paar dagen bleef hij zitten, eerst huilend en gillend, na nog een paar dagen stil en uiteindelijk deed hij mee aan de gesprekken
Wij zetten een bordje met 1 kleine aardappel en klein stukje groente en een stukje vlees voor zijn neus en dat iedere avond. De keus is aan hem of hij het wil eten. Wij besteden er verder geen aandacht aan, maar praten met elkaar en onze dochter en ook met hem als hij mee doet(brabbelt in zijn geval, hij begint nu pas te praten). Als ik zie dat iedereen bijna klaar is zeg ik dat we bijna klaar zijn en dat we dan de borden weg halen(in het algemeen, niet specifiek op hem gericht). Als iedereen klaar is, halen we de borden weg en is er een toetje. Dit is altijd hetzelfde of een bakje met vla of yoghurt of een danootje. Niet veel, ik denk nog geen kwart bakje. Dit krijgt hij iedere avond en niet meer dan dat. Daarna is het eten klaar en mogen ze beide weer spelen.
Mijn moeder zei meteen toen onze zoon moeilijk ging doen(vanaf zijn 1ste): geen strijd van maken. Kinderen hebben maar een paar dingen wat ze zelf kunnen bepalen en eten is er één van. Jij bepaalt wat ze eten, zij bepalen of ze het eten. Jij kan hem als ouder niet dwingen iets in de mond te nemen en het hem door te laten slikken. Maak je er een strijd van, dan geef je je kind macht. Door er geen strijd van te maken, geef je hem ook geen macht. Hier is de sfeer daardoor wel beter geworden. Hij eet verder nog niks(heeft vorige week wel voor het eerst een stukje aardappel in zin mond gestopt🎉 niet opgegeten, maar het zat in zijn mond, dus we zijn een inimini stapje verder).
Hij krijgt hier geen vervanging voor het avondeten. Hij word nooit wakker van de honger, groeit goed en ook qua gewicht niks bijzonders(wel lichter dan volgens de lijn maar dat zit aan mijn kant van de familie). Dus ook dat valt mee. Ze gaan uiteindelijk vanzelf weer eten, maar kan lang duren(ik was zelf ook een hele moeilijke eter en eet inmiddels ook😉 heb er nooit onder geleden en kan me van het eten vooral herinneren dat het gezellig was, ook als ik niks at). Probeer die strijd eraf te halen en laat je dochter zelf bepalen of ze eet of niet. Dat maakt de sfeer al gezelliger en als de nadruk van het eten af is, komt de rest ooit wel weer. Succes!
Zooooo herkenbaar wat jij schrijft. Hier laatst bijna een polonaise gelopen na het doorslikken van 1 mini stukje aardappel. Ben toch blij om te lezen dat er meer mensen zijn die dit herkennen.
Bedankt voor je tip over het aan tafel blijven zitten. Die strijd gaan we hier echt maar even aan.
Erg hè. Ik heb echt nooit gedacht dat ik zo blij kon zijn met een kind dat een inimini stukje eten in zijn mond neemt🙊 heb dat na het eten zelfs naar de beide oma's geappt🤣
Ik ben zelf ook blij te lezen dat er meer mensen zijn die een kind hebben die zo slecht eet, zelfs al weet ik dat er wel meer zijn omdat ik zelf ook zo was. Je hoort meestal wel verhalen van hoe goed die en die eet of je krijgt tips van dat ze altijd moeten proeven of zo. Maar hier is zelfs in de mond nemen al een strijd, dus proeven gaat niet eens🙈
Succes! Hopelijk blijft ze snel zitten en is die strijd er in ieder geval af.
Ik wordt niet boos maar er zijn consequenties aan je bord niet leeg eten. En die volg ik strikt.
Eet je je bord niet leeg dan is t douchen en naar bed. Dus geen tv na t douchen, geen tablet, geen toetje en vroeger betekende dit ook geen vlees. Dan zal je namelijk geen honger hebben dus hoef je dat ook niet (na jaren strijd met kids die eerst hun vlees opeten en vervolgens ‘vol’ zitten)
Mijn jongste zoon is 6 (adhd en nu aanvullend onderzoek op ass) en heeft nooit avond gegeten zoals moet. We scheppen minimaal voor m op maar de regel blijft hetzelfde. Nu hij steeds beter ingesteld is op medicatie kan ik het gesprek met hem aan en vraag ik aan hem als hij moeite heeft met eten of ik hem moet helpen. Vaak geeft hij aan dat hij dat graag wilt en dan schep ik z’n lepel vol en dan geef ik hem de eerste paar happen. Soms is het daarna alleen zijn lepel nog voorschepen en soms geef ik hem alle happen die op zijn bord liggen. In zijn geval is de ik wil niet eten eigenlijk een ik kan niet eten help me alsjeblieft. Maar het heeft wel 6 jaar geduurd voor ik daar achter was.
De oudste apart zetten met eten. Nu krijgt ze alle aandacht vooral negatief. Geef aandacht aan je jongste. Laat de oudste weten dat als ze zich weer kunt gedragen en weer wat gaat eten. Ze dan weer aan tafel mag. Begint ze weer met hetzelfde gedrag. Herhalen. Doet ze het goed complimenteren en zeggen dat je van dit gedrag blij wordt. Blijf concequent hierin. Schep maar een klein beetje op. Dan is het te overzien voor haar. Succes!!
Betrekken bij het eten maken, haar laten kiezen. Mijn oudste eet vanaf het begin werkelijk ALLES. Mijn jongste, nu al 6 is totaa .het omgekeerde.. na alles geprobeerd te hebben zijn we nu zover dat we gewoon een bordje voor hem opscheppen en dat hij eet wat hij eet.. betekend dat geen groente, prima.. hij eet wel gewoon alle soorten fruit en intussen en ook alle soorten vlees. Het wordt echt wel beter.. hij proeft ondertussen (soms al kokhalzend) nieuwe dingen. Maar als iets niet helpt is het boos worden of dwingen! Het komt echt vanzelf goed als je maar blijft aanbieden..
Blijft lastig.. kids gebruiken eten als een manier om je testen. Houdt er rekening mee dat ze een week zonder eten kunnen. Als ze honger krijgt gaat ze wel eten. Ga niet de strijd aan en blijf rustig.
Wat je kunt proberen:
Geen tv kijken voor het eten. Vaste tijd eten. Van te voren aangeven hoe lang het duurt tot eet moment, aanwijzen op de klok. Mee laten kiezen wat jullie gaan eten, maar keuze wel beperken. Bijvoorbeeld: morgen mag je kiezen uit worteltjes of spinazie. Compliment geven als ze netjes aan tafel gaat zitten. Gaat ze moeilijk doen dan krijgt ze de keuze.. aan tafel of naar bed. Zelf het eten laten opscheppen. Wat ze opschept eet ze op. Zo heeft ze meer controle. Gaat ze klieren.. eerst rustig zeggen dat ze netjes moet eten, dan streng met waarschuwing, derde keer bord weg. Gaat ze door met klieren.. van tafel af en naar boven. Zeggen dat je alleen gezelligheid aan tafel wil. Bord niet leeg is ook geen toetje.
Tip specifiek in jou geval. Niet voor het eten achter de tv, maar zorgen dat ze al aan tafel zit. Tekenen, puzzeltje, dan is de overgang nr dineren misschien kleiner?
Rond half 5 groente aanbieden, komkommer, paprika, augurk, tomaat etc
Onze dochter eet ook moeizaam, bijzonder kieskeurig (zelfs pannekoek, aardapp, doperwt eet ze niet). De coach heeft meegekeken en gezien dat ze in staat is te eten, dat ze wel problemen heeft met haar kaakspieren en met doseren (als ze eet propt ze). Wat we als tip mee kregen was dat wij bepaalden wat er gegeten wordt. Dus als ik haar altijd brood geef, is dat mijn keus, dat is aan mij. We hebben nu de regel: je eet 15 min met ons mee, probeert wat te proeven, na 15 minuten prutten en prikken in je bord krijg je een boterhammetje.
Onze dochter eet wel goed brood en fruit etc.het is echt alleen het warm eten wat ze gewoon niet eens wil proberen. Die 15 minuten vind ik in elk geval het proberen waard. Echter,.krijg ik haar niet eens zo lang aan tafel.
Onze dochter eet wel goed brood en fruit etc.het is echt alleen het warm eten wat ze gewoon niet eens wil proberen. Die 15 minuten vind ik in elk geval het proberen waard. Echter,.krijg ik haar niet eens zo lang aan tafel.
Hier ook een goede brood en fruiteter, soep vind ze ook heerlijk. Maar ook qua toetje is ze al lastig, als er stukjes in zitten of het de verkeerde kleur heeft proeft ze het ook niet ;). Ze weet niet wat ze mist!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (27) Verversen